Saltar al conteníu

Neón

De Wikipedia
Flúor ← NeónSodiu
 
 
10
Ne
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Incoloru
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Neón, Ne, 10
Serie química Gases nobles
Grupu, periodu, bloque 18, 2, p
Masa atómica 20,1797 u
Configuración electrónica [He]2s22p⁶
Electrones per nivel 2, 8 (imaxe)
Propiedaes atómiques
Radiu mediu Ensin datos pm
Electronegatividá Ensin datos (Pauling) (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 38 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 69 pm
Radiu de van der Waals 154 pm
Estáu(aos) d'oxidación 0 (desconocíu)
enerxía d'ionización 2080,7 kJ/mol
enerxía d'ionización 3952,3 kJ/mol
enerxía d'ionización 6122 kJ/mol
enerxía d'ionización 9371 kJ/mol
enerxía d'ionización 12 177 kJ/mol
enerxía d'ionización 15 238 kJ/mol
enerxía d'ionización 19 999 kJ/mol
enerxía d'ionización 23 069 kJ/mol
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Gas
Densidá 0,8999 kg/m³
Puntu de fusión 24,56 K (−249 °C)
Puntu de bullidura 27,104 K (−246 °C)
Entalpía de vaporización 1,7326 kJ/mol
Entalpía de fusión 0,3317 sublima: 105 kJ/mol
Presión de vapor Non aplicable
Varios
Estructura cristalina Cúbica centrada nes cares
Nᵘ CAS 7440-01-9
Nᵘ EINECS 231-110-9
Calor específica 103 J/(K·kg)
Conductividá llétrica Ensin datos S/m
Conductividá térmica 0,0493 W/(m·K)
Velocidá del soníu 435 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del neón
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
20Ne90,48 %Estable con 10 neutrones
21Ne0,27 %Estable con 11 neutrones
22Ne9,25 %Estable con 12 neutrones
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El neón ye un elementu químicu de númberu atómicu 10 y símbolu Ne allugáu nel grupu 18 de la tabla periódica de los elementos. Ye un gas noble, incoloru, cuásimente inerte, presente en tracas nel aire, pero mui abondante nel universu, que proporciona un tonu abermeyáu carauterísticu a la lluz de les llámpares fluorescentes nes que s'emplega.

Carauterístiques principales

[editar | editar la fonte]

Ye'l segundu gas noble más llixeru, y presenta un poder de refrixeración, por unidá de volume, 40 vegaes mayor que'l del heliu llíquidu y tres vegaes mayor que'l del hidróxenu llíquidu. Nes más de les aplicaicones l'usu de neón llíquidu ye más económico que'l del heliu.

Aplicaciones

[editar | editar la fonte]
El neón úsase davezu en carteles.

El tonu bemeyo-anaranxáu de la lluz emitida polos tubos de neón úsase a fargataes pa los indicadores publicitarios, tamién reciben la denomación de tubos de neón otros de color distintu qu'en realidá contienen gases diferentes. Otros usos del neón que puen citase son:

El neón (del griego neos, nuevu) foi descubiertu por William Ramsay y Morris Travers en 1898.

Abondanza y obtención

[editar | editar la fonte]

El neón alcuéntrase normalmente en forma de gas monoatómicu. L'atmósfera terrestre contién 15,4 partes por millón (ppm) y obtiénse por soenframientu del aire y destilación del llíquidu crioxénicu resultante.

Compuestos

[editar | editar la fonte]

Magar que'l neón seya inerte a efeutos práuticos, obtúvose un compuestu con flúor nel llaboratoriu. Nun se sabe con seguranza si ésti o dalgún otru compuestu de neón distintu esiste na natura, pero dalgunes evidencies suxeren que pue ser posible. Los iones Ne+, (NeAr)+, (NeH)+ y (HeNe)+ observáronse n'investigaciones espectrométriques de masa y ópticos. Amás, sábese que'l neón forma un hidratu inestable.

Isótopos

[editar | editar la fonte]

Hai tres isótopos estables, Ne-20 (90,48%), Ne-21 (0,27%) y Ne-22 (9,25%). El Ne-21 y Ne-22 obtiénense principalmente por emisión neutrónica y desintegración α del Mg-24 y Mg-25 respeutivamente, y les sos variaciones son bien conocíes, non asina les del Ne-20 sobre'l qu'inda hai discrepancies. Les partícules alfa provienen de les cadenes de desintegración del uraniu mentes que los neutrones prodúcense na so mayoría por reacciones secundaries de les partícules α. Como resultáu d'estes reacciones, nes roques riques n'uraniu, como los granitos, observóse que la rellación Ne-20/Ne-22 tiende a amenorgar mentes que la rellación Ne-21/Ne-22 aumenta. Los analís realizaos en roques espuestes a rayos cósmicos demostraron la xeneración de Ne-21 a partir de nucleos de Mg, Na, Si y Al, lo que xuxer que ye posible, analizando los porcentaxes de los tres isótopos, datar el tiempu d'esposición de las roques superificiales y meteoritos.

De forma asemeyada al xenón, el neón de les muestres de gases volcánicos presenta un arriquecimientu de Ne-20 y de Ne-21 cosmoxénicu. Igualmente atopáronse cantidaes elevaes de Ne-20 en diamantes lo qu'induz a pensar na existencia de reserves de neón solar na tierra.

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Elementos químicos
Llistaos
Nome | Símbolu | Númberu atómicu | Masa atómica | Puntu de fusión | Puntu d'ebullición | Densidá
Grupos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18
Periodos
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7
Series
Alcalinos | Alcalinotérreos | Lantánidos | Actínidos | Metales de transición | Metales del bloque p | Metaloides | Non metales | Halóxenos | Gases nobles
Bloques
bloque s | bloque p | bloque d | bloque f | bloque g