Indiu (elementu)

Cadmiu ← Indiu → Estañu
; 49	In
	Tabla completa • Tabla enantada
	; Polencu plateado abuxáu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu	Indiu, In, 49
Serie química	Metales del bloque p
Grupu, periodu, bloque	13, 5, p
Masa atómica	114,818 u
Configuración electrónica	[Kr]4d10 5s2 5p1
Durez Mohs	1,2
Electrones per nivel	2, 8, 18, 18, 3
Propiedaes atómiques
Radiu mediu	155 pm
Electronegatividá	1,78 (Pauling)
Radiu atómicu (calc)	156 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente	144 pm
Radiu de van der Waals	193 pm
Estáu(aos) d'oxidación	3
Óxidu	Anfótero
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu	Sólidu
Densidá	7310 kg/m³
Puntu de fusión	429,75 K (157 °C)
Puntu de bullidura	2345 K (2072 °C)
Entalpía de vaporización	231,5 kJ/mol
Entalpía de fusión	3,263 kJ/mol
Presión de vapor	1,42 × 10-17 Pa a 429 K
Varios
Estructura cristalina	Tetragonal
Nᵘ CAS	7440-74-6
Nᵘ EINECS	231-180-0
Calor específica	233 J/(K·kg)
Conductividá llétrica	11,6 × 10⁶ S/m
Conductividá térmica	81,6 W/(m·K)
Velocidá del soníu	1215 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
	Artículu principal: Isótopos del indiu
MeV
	Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
	[editar datos en Wikidata]

El indiu ye un elementu químicu de númberu atómicu 49 asitiáu nel grupu 13 de la tabla periódica de los elementos. El so símbolu ye In. Ye un metal pocu abondosu, maleable, fácilmente fundible, químicamente similar al aluminiu y al galio, pero más paecíu al cinc (ello ye que la principal fonte de llogru d'esti metal ye a partir de les mines de cinc). Ente otres aplicaciones, emplegar pa formar partícules delgaes que sirven como partícules llubricantes.

Carauterístiques principales

L'indiu ye un metal blanco plateado, bien blandu, que presenta un llustre brillosu. Cuando se doblar el metal emite un soníu carauterísticu.

El so estáu d'oxidación más carauterísticu ye'l +3, anque tamién presenta'l +2 en dellos compuestos.

Aplicaciones

Emplegóse principalmente mientres la Segunda Guerra Mundial como recubrimientu en motores aeronáuticos d'altu rendimientu. Dempués d'esto haise destináu a nueves aplicaciones n'aleaciones, en soldadura y na industria electrónico.

A mediaos y finales de los años 1980 espertó interés l'usu de fosfuros d'indiu semiconductores y películes delgaes d'óxidos d'indiu y estañu pal desenvolvimientu de pantalles de cristal líquidu (LCD). Esto ye por cuenta de que el usu del indiu dexó'l llogru del color azul nos LED, que s'aguantara mientres años.

Otres aplicaciones:

Na fabricación d'aleaciones de baxu puntu de fusión. Una aleación con un 24% d'indiu y un 76% de galio ye líquida a temperatura ambiente.
Pa faer fotoconductores, transistores de xermaniu, rectificadores y termistores.
Puede depositase sobre otros metales y evaporarse sobre un vidriu formando un espeyu tan bonu como los fechos con plata, pero más resistente a la escomiu.
El so óxidu emplegar na fabricación de paneles electroluminiscentes.
L'óxidu d'indiu y estañu emplégase abondosamente pa la fabricación d'electrodos tresparentes como los presentes en pantalles táctiles, tales como les de teléfonos móviles o tabletas.

Historia

L'indiu (nome procedente de la llinia de color índigo de la so espectru atómicu) foi afayáu por Ferdinand Reich y Theodor Richter en 1863 cuando taben buscando taliu nunes mines de cinc por aciu un espectrógrafu. Foi aislláu por Ritcher en 1867.

Bayura y llogru

Produzse principalmente a partir de los residuos xeneraes mientres el procesáu de mines de cinc. Tamién s'atopa en minas de fierro, plomu y cobre. Llograr por aciu la electrólisis de los sos sales.

La cantidá d'indiu consumíu ta bien rellacionada cola producción mundial de pantalles de cristal líquidu (LCD). L'aumentu de la eficiencia de producción y recicláu (especialmente en Xapón) caltién l'equilibriu ente la demanda y el suministru. El preciu mediu del indiu nel 2000 foi de 188 dólares per kilogramu.

Envalórase que na corteza terrestre hai unos 0,24 ppm d'indiu (aproximao tan abondosu como la plata). El principal productor d'indiu ye China, que produció 300 tonelaes en 2002. Espérase que l'indiu acabe enantes de 2050, polo que, teniendo en cuenta la situación qu'esistía en 2011, ye d'importancia la inversión n'investigación de materiales sustitutos pa producir electrodos tresparentes y conductores pa dispositivos táctiles, tales como los presentes en teléfonos móviles, tabletas o pantalles didáctiques. Piénsase que llámines bien fines de grafeno podríen remplazar al óxidu d'indiu y estañu pa esta función. La compañía coreana Samsung yá realizó dellos prototipos de pantalles táctiles con grafeno, anque entá queda enforma por investigar pa llegar a llograr el mesmu rendimientu que col óxidu d'indiu y estañu.

Procuros

Hai ciertes evidencies ensin confirmar que suxeren que l'indiu presenta una toxicidá baxa. Sicasí, na industria de semiconductores y de soldadura, onde les esposiciones son relativamente altes, nun hubo noticies d'efectos colaterales. Sería necesariu realizar estudios al respeutu.

Referencies

Los Alamos National Laboratory - Indium
"Graphene Finally Goes Big". Science Now. AAAS. June 20, 2010. Retrieved 17 March 3142

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Indiu (elementu).
WebElements.com - Indium
EnvironmentalChemistry.com - Indium