Saltar al conteníu

Avignon

Coordenaes: 43°56′55″N 4°48′30″E / 43.9486°N 4.8083°E / 43.9486; 4.8083
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Avignon
Alministración
PaísBandera de Francia Francia
Organización territorial Francia metropolitana
RexónBandera de Provenza-Alpes-Costa Azul Provenza-Alpes-Costa Azul
Departamentu Vaucluse (es) Traducir
Distritu distrito de Aviñón (es) Traducir
Tipu d'entidá comuña de Francia
Alcaldesa d'Avignon Cécile Helle
Nome oficial Avignon (fr)[1]
Nome llocal Avignon (fr)
Avinhon (oc)
Códigu postal 84000 y 84140
Xeografía
Coordenaes 43°56′55″N 4°48′30″E / 43.9486°N 4.8083°E / 43.9486; 4.8083
Avignon alcuéntrase en Francia
Avignon
Avignon
Avignon (Francia)
Superficie 64.91 km²
Altitú 10 m[2] y 122 m[2]
Llenda con
Demografía
Población 90 330 hab. (1r xineru 2021)
- 42 934 homes (2017)

- 48 987 muyeres (2017)
Porcentaxe 100% de distrito de Aviñón (es) Traducir
Densidá 1391,62 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 49
Estaya horaria UTC+01:00 (horariu estándar)
UTC+02:00 (horariu de branu)
Llocalidaes hermaniaes
avignon.fr
Cambiar los datos en Wikidata

Avignon (n'occitanu provenzal Avinhon [en norma clásica] o Avignoun [en norma mistralense]) ye una ciudá y comuña francesa, capital del departamentu de Vaucluse, na rexón de Provenza-Alpes-Costa Azul.

Xeografía

[editar | editar la fonte]

Ta asitiada na marxe izquierda del ríu Ródano, nel departamentu de Vaucluse, a unos 653 km al sureste de París y 80 km al noroeste de Marsella.

Avignon tien un clima mediterraneu (Csa na clasificación climática de Köppen). Los iviernos son frescos, ente que los branos son templaos. Les temperatures máximes ivernices asitiar ente 6 y 12 °C, ente que les mínimes asitiar ente -3 y 5 °C.

  Parámetros climáticos permediu d'Orange 
Mes Xin Feb Mar Abr May Xun Xnt Ago Set Och Pay Avi añal
Temperatura máxima media (°C) 9.9 11.7 15.6 18.6 23.2 27.4 30.8 30.2 25.2 20.0 13.7 10.1 19.7
Temperatura media (°C) 5.8 7.1 10.4 13.2 17.5 21.4 24.4 23.9 19.7 15.3 9.7 6.4 14.6
Temperatura mínima media (°C) 1.6 2.4 5.2 7.8 11.8 15.4 18.0 17.6 14.1 10.6 5.7 2.7 9.4
Precipitación total (mm) 51.0 39.4 43.9 66.0 65.3 38.3 36.9 42.3 102.0 92.9 75.4 55.7 709.1
Díes de precipitaciones (≥ 1 mm) 5.7 4.9 4.9 7.2 6.3 4.7 3.0 3.5 5.5 7.2 6.6 6.4 65.9
Hores de sol 132 137 193 230 265 299 345 311 238 187 135 124 2596
Fonte: Meteorological data for Orange - 53m altitude, from 1981 to 2010 January 2015 (en francés)

Avignon foi residencia de los papes en 1309, cuando la ciudá atopar sol gobiernu de los reis de Sicilia pertenecientes a la Casa d'Anjou. En 1348, el papa Clemente VI mercó una residencia a la reina Xuana I de Sicilia, permaneciendo Avignon como propiedá papal hasta 1791 cuando foi incorporada a Francia mientres la Revolución francesa.

De siguío apaez la llista de los siete papes que moraron equí dende 1309 hasta 1377. A esti periodu en que los papes establecieron la so residencia n'Avignon conózse-y como Papáu d'Avignon. Una vegada terminada ésta, empezó en 1378 el Gran Cisma d'Occidente que nun se resolvió hasta 1417.

Los antipapes Clemente VII y Benedicto XIII, siguieron morando equí entá dempués de que los papes tornaren a Roma en 1377. Clemente VII permaneció n'Avignon mientres tol so pontificáu 1378-1394 ente que Benedicto XIII vivió n'Avignon hasta que fuxó escontra Aragón, afitando la so residencia finalmente en Peñíscola, onde morrió a los 96 años en 1423. Avignon fuera sede episcopal dende l'añu 70 dC, y foi convertida n'Arzobispáu en 1476. Equí celebráronse dellos sínodos de menor importancia. La so universidá foi fundada pol papa Bonifacio VIII en 1303 y, por cuenta de la so reputación polos sos estudios en lleis, tuvo gran importancia hasta la Revolución francesa.

Vista escontra'l nordés, cola ponte d'Avignon a la izquierda y, a lo postrero el mont Ventoux.

Patrimoniu

[editar | editar la fonte]
Centru históricu d'Avignon: Palaciu de los Papes, conxuntu episcopal y ponte d'Avignon
Patrimoniu de la HumanidáUNESCO
Llugar  Francia
Criterios Cultural: (i)(ii)(iv)
Referencia 228rev
Inscripción 1995 (XIX Sesión)
Área Europa y América del Norte
Cambiar los datos en Wikidata

Avignon nun ye namái un centru alministrativu, sinón tamién un escaparate artístico y cultural de primer orde. Ye una villa de ricu patrimoniu protexíu, como lo demuestra la declaración, en 1995, del centru d'Avignon como Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco.

El palaciu papal, Palais des Papes, ye la más grande de les construcciones gótiques de la Edá Media, d'un tamañu tal que cuasi fai pequeña a la catedral, calculándose qu'ocupa, en total 15.164 m². Los sos murios algamen más de 5 metros de grosez. Trátase d'un monumentu impresionante que s'asitia na plaza del mesmu nome, sobre un bárabu predresu qu'había na parte norte de la ciudá, sobre'l Ródano, llamada Rocher des Doms. Abarca dos palacios: el Viejo (Palais Vieux), de Benedicto XII, y el Nuevu (Palais Neuf), de Clemente VI. El palaciu empezar en 1316 por Xuan XXII y siguió polos papes posteriores a lo llargo del sieglu XIV hasta que s'acabó en 1370. Decorar lujosamente artistes de la dómina como Simone Martini y Matteo Giovanetti. Dempués de tornar a Roma la corte papal, foi utilizáu como barraques y anguaño ye un ricu y bien visitáu muséu.

Per debaxo d'esti destacáu edificiu góticu, queden el Petit Palais nel llau occidental de la plaza y la catedral románica de Notre-Dame-des-Doms al norte del Palaciu de los Papes.

Les muralles (Remparts) de la ciudá, en bon estáu de caltenimientu, fueron construyíes polos papes nel sieglu XIV, entá arrodien Avignon y son unu de los meyores exemplos sobrevivientes de fortificaciones medievales.

Hôtel des Monnaies.

Otru puntu d'interés n'Avignon ye la ponte (Pont d'Avignon) o Pont St-Bénézet sobre'l ríu Ródano, del que namái queden cuatro de los ventidós arcos orixinales.

Ente les ilesies menores de la ciudá tán la basílica de San Pedro d'Avignon, con una graciosa fachada gótica y puertes ricamente tallaes, y les ilesies de St Didier y St Agricol, tamién n'estilu góticu.

Dientro de la arquiteutura civil destaca'l Conceyu (Hôtel de Ville), un edificiu modernu con un campanariu del sieglu XIV, y l'antiguu Hôtel des Monnaies, la ceca papal, ta asitiáu frente a la entrada principal del palaciu de los Papes. Foi edificáu en 1619 y foi utilizáu como conservatoriu nacional de música hasta 2007.

N'Avignon celébrase añalmente un reconocíu festival de teatru y artes escéniques.

Educación

[editar | editar la fonte]

N'Avignon atópase la Universidá d'Avignon, universidá pública con delles disciplines, como agrociencias, informática, teatru o historia. La UAPV cuenta con aproximao 8000 estudiantes dende llicenciatura a doctoráu. Tien igualmente dellos llaboratorios d'investigación reconocíos mundialmente.

Demografía

[editar | editar la fonte]

Avignon ye la ciudá más poblada de Vaucluse.

Evolución demográfica d'Avignon
179318001806182118311836184618511856186118661872187618811886189118961901190619111921192619311936194619541962196819751982199019992007
24 00021 41223 78929 40733 84431 78635 16935 89037 07736 08136 42738 19638 00837 65741 00743 45345 10746 89648 31249 30448 17751 68557 22859 47260 05362 76872 71786 09690 78689 13286 93985 93591 283
Pa los censos de 1962 a 1999 la población llegal correspuende a la población ensin duplicidaes
(Fonte: INSEE [Consultar])

Personaxes

[editar | editar la fonte]

Vease Categoría:Aviñoneses

Nacieron n'Avignon los siguientes personaxes:

Ver tamién

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Bandera d'Alemaña Weimar

Capital Europea de la Cultura
xunto con Bandera de Chequia Praga
Bandera de Noruega Bergen
Bandera d'Italia Boloña
Bandera de Bélxica Bruxeles
Bandera de Polonia Cracovia
Bandera de Finlandia Ḥélsinki
Bandera d'Islandia Reikiavik
Santiago de Compostela

2000
Socesor:
Bandera de Países Baxos Rotterdam
Bandera de Portugal Porto

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «code officiel géographique». Consultáu'l 6 xineru 2019.
  2. 2,0 2,1 Tienes d'especificar urlarchivu = y fechaarchivu = al usar {{cita web}}.«répertoire géographique des communes». Institut national de l'information géographique et forestière (2015).

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]