Abu Mena

Abu Mena
Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO
	Abu Mena, Exiptu. Abu Mena (Exiptu)
Llugar	Exiptu
Criterios	Cultural: iv
Referencia	90
Inscripción	1979 (III Sesión)
En peligru	dende 2001
Área	Estaos árabes

Abu Mena o Abou Mena foi un complexu monásticu y centru de pelegrinación de los primeros sieglos del cristianismu. Los sos restos atopar n'Exiptu, a unos 45 quilómetros al suroeste d'Alexandría (30°51′N 29°40′E / 30.850°N 29.667°E / 30.850; 29.667), y fueron inscritos na Llista del Patrimoniu Mundial pola Unesco en 1979.

Queden bien pocos edificios de pies, pero los cimientos de los edificios más importantes, como la gran basílica, son fácilmente discernibles.

El nivel freáticu de la zona viose afeutáu pola agricultura de la contorna; la so elevación provocó'l colapsu o la desestabilización de dellos edificios, polo que'l sitiu foi incluyíu na Llista del Patrimoniu en peligru en 2001.

Historia

San Menas d'Alexandría sufrió martiriu a finales del sieglu III o principios del sieglu IV. Según la tradición, el so cuerpu foi treslladáu en camellu dende Alexandría escontra'l desiertu, más allá del llagu Mariout. Llegáu a un puntu, el camellu negar a siguir, lo que se tomó como un signu de la voluntá divina, polo que Menas foi soterráu nesi llugar. La situación de la tumba cayó nel olvidu, hasta que foi redescubierta milagrosamente. Cúntase qu'un pastor llogró poderes sanadores nel llugar, polo que Constantino I el Grande unvió-y a los so fía enferma, qu'afayó ellí la tumba del santu. Otres versiones sustitúin a Constantino pol emperador Zenón, del sieglu V, pero los restos más antiguos de Abu Mena daten de mediaos del sieglu IV.

Constantino ordenó entós la construcción d'una ilesia nel llugar, qu'a finales del sieglu IV convertir nun importante centru de pelegrinación cristianu.^[1]^[2]

Mientres el reináu d'Arcadio, la ilesia habíase quedáu pequeña, asina que l'emperador, a pidimientu del obispu local, ordenó la primera de los trés espansiones que se realizaron. A finales de la Edá Antigua, Abu Mena convirtiérase nel principal centru de pelegrinación d'Exiptu.^[3]^[4]

Abu Mena foi destruyíu mientres la conquista musulmana, a mediaos del sieglu VII.

Tabla paleocristiana (Milán, Castiellu de Sforzesco).
Cristu y l'Abá Mena. Sieglu VII. Monesteriu de Baouit n'Exiptu. Pintura sobre madera de sicomoru. H. : 57 cm; L. : 57 cm. Regalu del gobiernu exipciu, la división de les escavaciones, 1901-1902, Y 11565. Seición Antigüedad Exipcies del Louvre.

Escavaciones arqueolóxiques

Les primeres escavaciones realizar ente 1905 y 1907. Afayóse una gran basílica, una ilesia axacente que probablemente allugó los restos del santu y unes termes romanes.^[5]

Más tarde, l'Institutu Arqueolóxicu Alemán realizó escavaciones hasta 1998, afayando un albergue pa pelegrinos con estancies separaes pa homes y pa muyeres y neños. Un complexu al sur de la basílica identificóse cola residencia del hegoumenos o abá. Les escavaciones suxeren que'l gran xenodocheion, una zona de receición pa los pelegrinos, pudo ser orixinalmente un campusantu. Tamién s'afayó un bautisteriu axacente a la ilesia orixinal y un grupu d'almacenes soterraños y prenses pa faer vinu que daten de los sieglos VI y VII.^[3]

Referencies

↑ Talbot, Alice-Mary (2002). «Pilgrimage to Healing Shrines: The Evidence of Miracle Accounts». Dumbarton Oaks Papers 56: páxs. páxs. 153-173.
↑ Armstrong, Gregory T. (1967). «Constantine's Churches». Gesta 6: páxs. páxs. 1-9.
↑ ^3,0 ^3,1 Bagnall, Roger S. (2001). «Archaeological Work on Hellenistic and Roman Egypt, 1995-2000». American Journal of Archaeology 105 (2): páxs. páxs. 227-243.
↑ Weitzmann, Kurt (1977). «The Late Roman World». The Metropolitan Museum of Art Bulletin 35 (2): páxs. páxs. 2-96.
↑ Wilber, Donald N. (1940). «The Coptic Frescoes of Saint Menas at Medinet Habu». The Art Bulletin 22 (2): páxs. páxs. 86-103.

Enllaces esternos

Abu Mena (Unesco) (n'inglés)

[1] Talbot, Alice-Mary (2002). «Pilgrimage to Healing Shrines: The Evidence of Miracle Accounts». Dumbarton Oaks Papers 56: páxs. páxs. 153-173.

[2] Armstrong, Gregory T. (1967). «Constantine's Churches». Gesta 6: páxs. páxs. 1-9.

[Bagnall_2001-3] 3,0 ^3,1 Bagnall, Roger S. (2001). «Archaeological Work on Hellenistic and Roman Egypt, 1995-2000». American Journal of Archaeology 105 (2): páxs. páxs. 227-243.

[4] Weitzmann, Kurt (1977). «The Late Roman World». The Metropolitan Museum of Art Bulletin 35 (2): páxs. páxs. 2-96.

[5] Wilber, Donald N. (1940). «The Coptic Frescoes of Saint Menas at Medinet Habu». The Art Bulletin 22 (2): páxs. páxs. 86-103.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]