Poljé
Un poljé (del eslavu, polje: campu[1]) ye una depresión nun macizu de roca cárstica de grandes dimensiones a manera de valle allargáu y zarráu, de fondu planu, de gran tamañu y contornes irregulares. Los cantos son empinaos y nellos apruz la roca caliar. Este debe la so presencia al cambéu por disolución de bloques de caliar fallaos o plegaos escontra baxo. Suel tar percorríu por un regatu que sume sópitamente por un sumidoriu o pónor.[2] El poljé puede anubrise temporalmente (o permanentemente, tresformándose nun llagu) si l'agua superficial degola la capacidá de desaguadoriu del pónor y otros resquiebros y sumidorios, o si álzase'l nivel de les agües soterrañes.
| Poljé | |
|---|---|
llanura, dolina (es)  y karst area (en) | |
.jpg) | |
 |
El fondu llanu del poljé suel tar tapizáu de terra rossa, una magre procedente de la descalcificación de la caliar. Suelen ser valles bien fértiles al funcionar como trampes de sedimentos.
Poljés n'España
editar- Unu de los poljés más grandes de la península Ibérica ta nel Llanu de Zafarraya,[3] provincia de Granada (España). Asitiar nel interior del macizu montascosu caliar de Sierra Gorda.
- Otru de los poljés más representativos ye'l de Vega de Comeya, n'Asturies (Picos d'Europa). Ye unu de los más visitaos pola gran amplitú que presenta y la forma tan carauterística qu'adquier al tar arrodiáu per cordales.
- Otru exemplu visitao y estudiao por xeólogos y geomorfólogos de tol mundu ye'l de Matienzo nel conceyu de Ruesga (Cantabria),[4] según el poljé de la Nava en Cabra (Córdoba),[5] dientro del Parque Natural de les Sierres Subbeticas.
- Tamién en Cantabria atópase'l poljé del términu municipal de Liendo,[6] ente les desaguaes de los ríos Asón (ría de Treto) y Agüera (ría de Oriñón).
- Na Serranía de Ronda (provincia de Málaga) destaquen polos sos grandes dimensiones los Llanos de Líbar,[7] ente los conceyos de Benaoján, Montejaque, Cortes de la Frontera y Villaluenga del Rosario.
- Nel País Vascu atópase'l poljé de la sierra d'Aizkorri, nel Parque Natural de Aizkorri-Aratz, asitiáu nes campes de Urbía. El montañismo, la fonda y la ermita de Urbía, l'ambiente pastoril y l'espectacular paisaxe que presenta mientres tol añu faen que sía unu de los llugares más visitaos de la comunidá. Asitiáu ente les provincies d'Álava y Guipúzcoa, les campes de Urbía tomen aproximao 800 hectárees, a un altor d'ente 1 000 y 1 100 metros.
Referencies
editar- ↑ «Acta XII Congressus internationalis epigraphiae graecae et latinae», páx. 296
- ↑ Santiago Pastrana Álvarez. «Relieve crástico» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 2 de mayu de 2009. Consultáu'l 26 d'agostu de 2009.
- ↑ Comunidad Virtual del Llanu de Zafarraya. «usuarios/655-el llanu-de-zafarraya.html El Llanu de Zafarraya» (castellanu). Consultáu'l 26 d'agostu de 2009.
- ↑ Cantabria Nuevu. «Rutes por Ruesga» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 26 de setiembre de 2009. Consultáu'l 26 d'agostu de 2009.
- ↑ Gobierno de Cantabria. «Plan Especial de la Rede de Siendes y Caminos de la Mariña» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 2009-12-28. Consultáu'l 26 d'agostu de 2009.
- ↑ Lhénaff, René (1998). «Los poljes d'Andalucía», J. J. Durán y J. López Martínez: Karst n'Andalucía (en castellanu). páxs. 55-58: Los poljes d'Andalucía, páx. 178. ISBN 84-7840-362-0. Consultáu'l 26 d'agostu de 2009.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Poljé.
