Πριν οκτώ χρόνια, 18 με 27 Ιουνίου το 2016 συγκροτήθηκε η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, στην Ορθόδοξη Ακαδημία στην Κρήτη.

 Πριν οκτώ χρόνια, 
18 με 27 Ιουνίου το 2016 συγκροτήθηκε 
η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, 
στην Ορθόδοξη Ακαδημία στην Κρήτη. 

"Ἡ παροῦσα Σύνοδος, ἀρξαμένη τοῦ ἔργου αὐτῆς καὶ κατακλείουσα αὐτὸ διὰ τῆς τελέσεως τοῦ μεγάλου Μυστηρίου τῆς Εὐχαριστίας, διακηρύττει ὅτι ὕψιστος σκοπὸς αὐτῆς εἶναι ἡ ἐπιβεβαίωσις τῆς ἑνότητος ἡμῶν "ἐν τοῖς Μυστηρίοις", καὶ ἡ παντὶ σθένει διατήρησις καὶ διαφύλαξις αὐτῆς."

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

 " Όντως ! Και Αγία και Μεγάλη η Σύνοδος της Ορθοδοξίας-Ιούνιος, 2016- στην Αποστολική μας μεγαλόνησο, την Κρήτη. Σημαδεμένη με την εναρκτήρια Λειτουργία της γιορτής των Γενεθλίων της Εκκλησίας, της Πεντηκοστής, από την πυρφόρο χάρη του Αγίου Πνεύματος που, «θεραπεύει τα ασθενή και αναπληρώνει τα ελλείποντα» !

Σχόλια στο άρθρο του π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τα πρακτικά της Σύναξης των Προκαθημένων - Ιερομόναχος Νικήτας Παντοκρατορινός

Σχόλια στο άρθρο του π.Αναστασίου Γκοτσόπουλου για τα πρακτικά της Σύναξης των Προκαθημένων

Ιερομόναχος Νικήτας Παντοκρατορινός

Μετά από παρέλευση αρκετού χρόνου όπου λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία υπήρξε σχετική ησυχία στο ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα στην χώρα μας, πριν λίγες ημέρες δημοσιεύτηκε στο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων Romfea.gr από τον Πρωτοπρεσβύτερο Αναστάσιο Γκοτσόπουλο της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών ένα άρθρο που αφορά τον διάλογο που είχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος με τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στην Σύναξη των Προκαθημένων των Αυτοκεφάλων εκκλησιών τον Ιανουάριο του 2016 στην Γενεύη, στην τελευταία φάση της προετοιμασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αναφορικά με το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα.

Σε αυτήν την τελευταία προσυνοδική Σύναξη πριν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, όλοι οι Προκαθήμενοι υπέγραψαν την συμμετοχή τους σε αυτήν που θα λάμβανε χώρα στην Κρήτη τον Ιούνιο του 2016. Τελικά όμως η εκκλησία της Ρωσίας δεν προσήλθε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, παρόλο που είχε υπογράψει την συμμετοχή της.

Θα συμφωνήσουμε λοιπόν, με τον Πρωτοπρεσβύτερο που γράφει στο άρθρο του «Ὁ ἀποστολικὸς λόγος ἀκούγεται περισσότερο ἀπὸ ποτέ ἐπίκαιρος: «ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ ναὶ ναί, καὶ τὸ οὒ οὔ, ἵνα μὴ εἰς ὑπόκρισιν πέσητε» (Ἰακ. 5, 12). Ὃποιος δέν τὸν τηρήσει θὰ ἀκούσει τὴν Κυριακὴ ἐπιτίμηση: «Οὐαὶ ὑμῖν… ὑποκριτές».

Στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο θα μπορούσε να είχε συζητηθεί και επιλυθεί το ουκρανικό εκκλησιαστικό ζήτημα, το οποίο τελικά λύθηκε σύμφωνα με τους Ιερούς κανόνες, την Ιερά Παράδοση και την πράξη της Εκκλησίας με την παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Οὐκρανικό «αὐτοκέφαλο»: Ἕνας ἀποκαλυπτικός διάλογος - π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

 

Οὐκρανικό «αὐτοκέφαλο»:
Ἕνας ἀποκαλυπτικός διάλογος 

 Πρωτοπρεσβύτερος Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος

Κατά τήν τελευταία φάση τῆς προετοιμασίας τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου» (Κρήτη, Ἰούνιος 2016) πραγματοποιήθηκε ἀπό 21-27.1.2016 στό Ὀρθόδοξο Κέντρο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴ Γενεύη τῆς Ἐλβετίας Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν.

Τὰ πρακτικὰ τῆς Συνάξεως αὐτῆς ἐκδόθηκαν στὸν τόμο,  Γραμματεία ἐπὶ τῆς Προπαρασκευῆς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, Σύναξις τῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιώτατων Ὀρθόδοξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, Πρακτικὰ-Κείμενα, ἒκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθήνα 2021, σσ. 542.

Στό παρὸν δημοσιεύουμε ἀποσπάσματα ἐκ τῶν Πρακτικῶν καί εἰδικότερα τὸν ἔντονο διάλογο ποὺ εἶχε ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαῖος  μὲ τὸν Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο κατὰ τὴν ἐναρκτήριο, τὴν 2^η, 3^η καὶ 4^η συνεδρία ἀναφορικὰ μὲ τὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα.

Ἡ σπουδαιότητα τοῦ διαλόγου αὐτοῦ εἶναι προφανὴς ἄν ἀναλογιστοῦμε ὅτι εἶναι ἡ τελευταία φορὰ ποὺ οἱ δύο Προκαθήμενοι συζητοῦν δημοσίως καὶ σέ τόσο ὑψηλὸ ἐπίπεδο, ἐνώπιον ὅλων τῶν Προκαθημένων, τὸ ζήτημα τοῦ Οὐκρανικοῦ σχίσματος.

Αυτό είναι που τρελλαίνει τον διάβολο. - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

19 Ιουνίου 2016: Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στην Κρήτη.

Εκείνη την ημέρα δημοσίευσα το εξής:

«Αυτό είναι που τρελλαίνει τον διάβολο.

Να μας βλέπει, παρά τις ατέλειές μας, ενωμένους να ανάβουμε ένα κερί και να λαμβάνουμε φως εκ του ανεσπέρου Φωτός».

Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Ο Χαλκηδονος Μελίτων περί της Πανορθοδόξου Ενότητος - Γράφει ο Ιωάννης Ελ. Σιδηράς

Ο Χαλκηδονος Μελίτων περί της Πανορθοδόξου Ενότητος

Γράφει ο Ιωάννης Ελ. Σιδηράς*

ΤΟΙΣ ΕΝ ΜΟΣΧΑ ΡΑΣΟΦΟΡΟΙΣ

ΣΥΝ ΤΟΙΣ ΠΕΙΘΗΝΙΩΣ ΠΟΔΗΓΕΤΟΥΜΕΝΟΙΣ ΚΑΙ ΕΞΩΝΗΜΕΝΟΙΣ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙΣ ΑΥΤΗΣ

Η ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΥΘΥΝΟΣ

ΕΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙΣ ΜΗΤΗΡ ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

«ΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΑΣ ΚΑΛΕΙ» ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΔΙΑΚΟΝΙΚΩΣ ΚΕΝΟΥΤΑΙ «ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ»

– Εάν οι αοίδιμοι Οικουμενικοί Πατριάρχες Ιωακείμ Γ΄ και Αθηναγόρας Α΄ έθεσαν τον θεμέλιο λίθο για τη σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, ο σοφός και συνετός Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων (1913-1989) υπήρξε ο απαράμιλλος διάκονος του οράματος αυτού και ο ακατάβλητος υπέρμαχος της Πανορθοδόξου Ενότητος, η οποία αποτελεί το «ανυποκρίτως μέγα ζητούμενο» σε εποχές πειρασμικής εξάρσεως του αντιεκκλησιολογικού και διχαστικού εθνοφυλετισμού ενίων.

– Οι Εισηγητικοί Λόγοι του Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος στις τέσσερις Πανορθόδοξες Διασκέψεις (1961-1968) αποτελούν μνημειώδη κείμενα αφυπνίσεως της κοινής των Πανορθοδόξων Συνειδήσεως και αμετάθετες ιερές παρακαταθήκες για την ιερή ευθύνη των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών προς τους ανθρώπους της κάθε εποχής που αναζητούν την Αλήθεια στο Πρόσωπο του Χριστού.

– Τοις μετά Προσωπείου και απατηλής φενάκης δολίως προφασιζομένοις και ενδομύχως πονηρά, μάταια και ψευδή διαλογιζομένοις ένεκα του αντιεκκλησιολογικού διχαστικού εθνοφυλετισμού και της ματαιοδόξου μωροφιλοδοξίας περί την χωροταξία εδρών και θρόνων…

Η Μήτηρ Αγία Μεγάλη του Χριστού Πρωτεύθυνος και Πρωτόκλητος Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως «εν τη οφειλετική μερίμνη αυτής ως Προκαθημένης» και Πρωτοθρόνου στη χορεία των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών ουδέποτε εγκατέλειψε «ένεκα ακηδίας» τον σπόρο, τον οποίο έσπειρε ο αοίδιμος Μέγας Οικουμενικός Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄ (†1912) με την κατά το έτος 1902 Εγκύκλιό του προς όλες τις Ορθόδοξες ανά την υφήλιο Εκκλησίες αποβλέποντας στην ουσιαστική, «έργοις και ου μόνον λόγοις», πραγμάτωση της Πανορθοδόξου Ενότητος και παρουσίας της Ορθοδοξίας «εν μια φωνή» στον σύγχρονο κόσμο. Τουναντίον, το μαρτυρικό και καθαγιασμένο Οικουμενικό Πατριαρχείο εκαλλιέργησε κατά τις επόμενες δεκαετίες την ιδέα της συγκλήσεως Πανορθοδόξου Συνόδου

Τα επίσημα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου: Εγκύκλιος, Μήνυμα και Αποφάσεις

Τα επίσημα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου: Εγκύκλιος, Μήνυμα και Αποφάσεις

Εγκύκλιος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Μήνυμα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

α) Η Αποστολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τον σύγχρονον κόσμο.

β) Το Μυστήριον του Γάμου και τα κωλύμα.τα αυτού.

γ) Η Ορθόδοξος Διασπορά.

δ) Το Αυτόνομον και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού.

ε) Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον.

στ) Η σπουδαιότης της νηστείας και η τήρησις αυτής σήμερον.

Ο Οικ. Πατριάρχης ως Πρόεδρος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας - Του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ο Οικ. Πατριάρχης ως Πρόεδρος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας

Του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου, Καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών

Στα πλαίσια του Διεθνούς Επιστημονικού Συνεδρίου προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, εξ’ αφορμής της συμπληρώσεως τριάντα χρόνων θεοφιλούς Πατριαρχείας Αυτού, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος ήταν ο κεντρικός εισηγητής κατά την πρωινή συνεδρία του Σαββάτου 28 Μαϊου ε.έ.  Η Εισήγηση του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου  στο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο είχε ως θέμα : “Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ως Πρόεδρος της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας”. 

Η Εισήγηση του Σεβασμιωτάτου:

Εὐθύς ἐξ ἀρχῆς διατυπώνω τήν θέση, ὅτι ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (Ἰούνιος 2016) ὡς τό ἐπιστέγασμα μιᾶς μακρᾶς πορείας προετοιμασίας ἀπό τοῦ ἔτους 1923 κ.ἑξ. ἀποτελεῖ τό σπουδαιότερο ἐκκλησιαστικό γεγονός στήν ἱστορία τῆς Ὀρθοδοξίας κατά τούς τελευταίους χρόνους.

Ἡ σύγκλησή Της προέκυψε ὡς ἀναπόδραστη ἀναγκαιότητα προκειμένου νά ἐκφραστεῖ ἡ συνοδική αὐτοσυνειδησία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας σέ θέματα παλαιά καί σύγχρονα, ἐπίκαιρα καί οὐσιαστικά, ἀπετέλεσε ὅμως καί τήν καλή εὐκαιρία γιά νά ἐπιβεβαιωθεῖ ἡ ἑνότητα τῶν κατά τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, παρά τίς ὅποιες μεμονωμένες διαφοροποιήσεις μερικῶν ἕνεκα τῶν ἰδιοτελῶν των ἐπιδιώξεων.

Το σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία - Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ

 

Το σχίσμα στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας κ. Γαβριήλ 

στην εφημερίδα «Καθημερινή της Κυριακής» (13/12/2020)

Πολύς λόγος έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα για υπαρκτό σχίσμα στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με κύριο μάλιστα υπεύθυνο τον σημερινό Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Αναμφισβήτητα, η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος στο Κολυμπάρι της Κρήτης (Ιούνιος 2016) πυροδότησε κανονικές και εκκλησιαστικές εξελίξεις με βασικό στόχο την προσπάθεια δημιουργίας και υιοθέτησης μίας νέας εκκλησιολογίας, πόρρω απομακρυσμένης από την μακραίωνη ιστορική και ομόφωνη δογματική πορεία της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Στο πλαίσιο αυτό, η Ορθόδοξος αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας, με τον υπέροχο ευλαβή και βαθιά θρησκευόμενο λαό της, επέλεξε να ηγηθεί της νέας αυτής κανονικής πραγματικότητας, έχοντας προφανώς λησμονήσει την εκκλησιολογική διαμάχη, που η ίδια αντιμετώπισε λίγο πριν την έναρξη της Ρωσικής Επανάστασης το 1917. Χαρακτηριστικό της εποχής εκείνης ήταν η παντελώς απομακρυσμένη, από τις ανάγκες διαβίωσης και επιβίωσης ενός χειμαζόμενου λαού, Σύνοδος, γεγονός που συνέβαλε στην ριζική αλλαγή του τότε πολιτικού σκηνικού και στην ανάδυση του κουμμουνισμού με πολλές μετέπειτα θρησκευτικές διώξεις και διαμάχες.

H AΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΚΟΣΜΟΝ

 H AΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΕΙΣ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟΝ ΚΟΣΜΟΝ

Ἡ συμβολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης, τῆς δικαιοσύνης,τῆς ἐλευθερίας, τῆς ἀδελφοσύνης καί τῆς ἀγάπης μεταξύ τῶν λαῶν, καί ἄρσιν τῶν φυλετικῶν καί λοιπῶν διακρίσεων.

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱόν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόλυται, ἀλλ’ ἔχει ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. γ’, 16). Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ζῇ «ἐν τῷ κόσμῳ», ἀλλά δέν εἶναι «ἐκ τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. ιζ’, 11 καί 14-15). Ὁ Ἐκκλησία ὡς Σῶμα τοῦ σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου (Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Ὁμιλία πρό τῆς ἐξορίας, β’, PG 52, 429) εἶναι ἡ ζῶσα «παρουσία», τό σημεῖον καί ἡ εἰκών τῆς Βασιλείας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἐν τῇ ἱστορίᾳ, εὐαγγελιζομένη «καινὴν κτίσιν» (Β’ Κορ. ε’, 17), «καινούς οὐρανούς καὶ γῆν καινήν… ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ» (Β’ Πέτρ. γ’, 13). Ἕνα κόσμον, εἰς τόν ὁποῖον ὁ Θεός «ἐξαλείψει πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν (τῶν ἀνθρώπων), καὶ ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι, οὔτε πένθος οὔτε κραυγή οὔτε πόνος οὐκ ἔσται ἔτι» (Ἀποκ. κα’, 4-5).

Η συμβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κοινωνική ανάπτυξη των Βαλκανίων πριν και μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο - π. Ευάγγελος Υφαντίδης

Η συμβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κοινωνική ανάπτυξη των Βαλκανίων πριν και μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο

Πως συνδέονται η κοινωνική ανάπτυξη των Βαλκανίων με τον Μέγα Κωνσταντίνο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο του 2016 και τον παράγοντα «Ρωσία». Ανάλυση και ερμηνεία ιστορικών γεγονότων επί τη βάσει της Πίστεως και του βιώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης

Μέ τόν πατρικό, σοφό του λόγο, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, ἐπισημαίνει ὅτι τό ἀνθρώπινο συναίσθημα τῆς ἀγάπης ταυτίζεται μέ τή θεία ἀγάπη, καθώς «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστίν»: εἶναι ἡ ἀγάπη ἡ ὁποία, κατά τόν «ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν» καί «ἀπόστολο τῆς ἀγάπης» Παῦλο, «οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς» (Α΄ Κορ. ιγ΄, 5) καί ἡ ὁποία «ἐλευθερώνει τόν ἄνθρωπο, τόν βγάζει ἀπό τήν φυλακήν τοῦ ἐγωϊσμοῦ, διανοίγει τούς πνευματικούς του ὁρίζοντας, εὐρύνει τό εἶναί του καί τόν καθιστᾷ τελικά οἰκουμενικό, παγκόσμιο, καί ὄχι παγκοσμιοποιημένο ἄνθρωπο»[1]. Τό Πανάγιο Πνεῦμα ἐγκαινιάζει στήν καρδία τοῦ ἀνθρώπου τή θεραπεία τῆς νόσου τῆς ἰδιοτελοῦς ἀγάπης, μεταβάλλοντάς την σέ ἀγάπη, ἡ ὁποία «οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς». Ἔτσι, ἡ ἀγάπη καθίσταται ἡ πεμπτουσία τοῦ Χριστιανισμοῦ, «ἡ βιωματική πεμπτουσία τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, ἔν τε τῷ παρόντι καί ἐν τῇ Βασιλείᾳ τῶν Ἐσχάτων»[2].

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου Ἰεροθέου, Ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» στὴν Κρήτη, Θεολογικὲς καὶ ἐκκλησιολογικὲς θέσεις, - π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Μητροπολίτου Ναυπάκτου καὶ Ἁγ. Βλασίου  Ἰεροθέου,

Ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» στὴν Κρήτη, Θεολογικὲς καὶ ἐκκλησιολογικὲς θέσεις,

ἔκδ. Ἱ. Μ. Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας), 2018.

Ὁ συνοδικὸς θεσμὸς ἀποτελεῖ ἁγιοπνευματικὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ στὴν Ἐκκλησία Του. Ἡ σπουδαιότητα καὶ ἀξία του συνίσταται ἐκτός των ἄλλων καὶ στὴ συνεργία ὁλοκλήρου τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἐκκλησιαστικὴ καὶ συνοδικὴ παράδοση ἔχει καταδείξει ὅτι ἡ σύμπραξη τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ στὸ συνοδικὸ θεσμὸ δὲν περιορίζεται μόνο στὴν διὰ τῶν ἐπισκόπων συμμετοχὴ στὶς Συνόδους ἀλλὰ συνεχίζεται καὶ κατὰ τὸ κρίσιμο μετα-συνοδικὸ χρόνο, κατὰ τὸν ὁποῖο ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ (κληρικοί, μοναχοί, λαϊκοὶ) ὡς «ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας», καλεῖται νὰ ἀποφανθεῖ ἀποδεχόμενος ἢ ἀπορρίπτοντας τὴ γενομένη Σύνοδο. Ἐπίσημη ἔκφραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς αὐτῆς συνειδήσεως θὰ ἔχουμε σὲ μία ἑπομένη Σύνοδο, ἡ ὁποία ἀποφαίνεται γιὰ τὴν ἐνδεχόμενη ἀξία ἢ ἀπαξία τῆς κρινομένης Συνόδου.

ΦΡΟΝΗΜΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ κ ΚΡΗΤΗΣ - π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

Ἐπὶ τῇ συμπληρώσει διετίας…

Τὸ  φρόνημα  τῶν  Οἰκουμενικῶν  Συνόδων

σὲ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τὸ φρόνημα τῆς «Συνόδου τῆς Κρήτης»

Ὁ Συνοδικὸς θεσμὸς ἀποτελεῖ τὸν θεοπαράδοτο καὶ ἁγιοπνευματικὸ τρόπο διοικήσεως ὅλων τῶν ὑποθέσεων τῆς Ἐκκλησίας μας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἀκόμα καὶ στὴν ἀποστολικὴ περίοδο, κατὰ τὴν ὁποία ὑπῆρχε ἡ ὕψιστη αὐθεντία μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἡ Ἀποστολικὴ αὐθεντία, ὁ συνοδικὸς θεσμὸς λειτουργοῦσε παράλληλα μὲ αὐτή.

Κορύφωση τῆς συνοδικῆς λειτουργίας τῆς πρώτης Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος (Πράξ. 15, 2-29). Ὅμως ἡ Ἀποστολικὴ Σύνοδος δὲν εἶναι ἡ μοναδικὴ συνοδικὴ λειτουργία στὴν πρώτη Ἐκκλησία: Ἡ ἴδια ἡ Πεντηκοστὴ ἐξεικονίζεται ὡς Σύνοδος, ἐνῶ ἀμέσως μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ ἡ ἐκλογὴ τοῦ Ματθία, λίγο ἀργότερα τῶν ἑπτὰ Διακόνων καὶ ὅλες οἱ ἱεραποστολικὲς ἐξορμήσεις γίνονταν πάντοτε μὲ συνοδικὴ ἀπόφαση τῆς πρώτης Ἐκκλησίας καὶ ὄχι μὲ ἀπόφαση ἑνὸς Ἀποστόλου ἢ μόνο τῶν Ἀποστόλων.

Μελετώντας τὸν θεοπαράδοτο καὶ ἁγιοπνευματικὸ συνοδικὸ θεσμὸ στὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση καθίσταται σαφὲς ὅτι αὐτὸς δὲν ἀφορᾶ ἁπλῶς στὴ διοίκηση - μὲ τὴ στενὴ ἔννοια τοῦ ὃρου - τῆς Ἐκκλησίας ἀλλὰ ἀγγίζει τὸν πυρήνα τῆς ἴδιας της τῆς ὑπάρξεως. Καὶ αὐτὸ ἐπειδὴ πρώτιστο ἔργο καὶ ἀποστολὴ του εἶναι ἡ ἐν Ἀληθείᾳ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ καὶ ἡ τυχὸν περιφρόνηση ἢ κακοποίηση τοῦ συνοδικοῦ θεσμοῦ σὲ μία τοπικὴ Ἐκκλησία, πολὺ σύντομα ὁδηγεῖ καὶ σὲ ἀλλοίωση τῆς πίστεως καὶ ὁριστικὴ ἀποκοπὴ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

«Ἡ διακοπή τῆς κοινωνίας μέ τόν Ἐπίσκοπο καί τά ἐπί τούτοις ὁρισθέντα παρά τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Ἁγίας Συνόδου Θεολογική καί Κανονική Θεώρηση».- Ἐπισκόπου Χριστουπόλεως Μακαρίου

 «Ἡ διακοπή τῆς κοινωνίας μέ τόν Ἐπίσκοπο καί τά ἐπί τούτοις ὁρισθέντα παρά τοῦ 15^ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Ἁγίας Συνόδου Θεολογική καί Κανονική Θεώρηση»

«Ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας: Ἡ Ὀρθόδοξη Θεολογία στόν 21ο αἰῶνα».

Ἐπισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου

Εἶναι γνωστό ὅτι, μετά τήν ὁλοκλήρωση τῶν ἐργασιῶν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου, διαπιστώθηκε ἕνα φαινόμενο ἄκρως ἀνησυχητικό. Κάποιοι ἀδελφοί μας κληρικοί, κινούμενοι ὄχι «χάριτι θείᾳ» ἀλλά «ἀνθρωπίνῃ σπουδῇ», ἔσπευσαν νά διακόψουν τήν κοινωνία μέ τόν Ἐπίσκοπό τους. Ἐπιθυμώντας, μάλιστα, νά καλύψουν καί ἱεροκανονικῶς τήν ἀντικανονική τους αὐτή ἐνέργεια, ἐπικαλέστηκαν τόν 15^ο Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου.

Τό πολυσυζητημένο καί πολυχρησιμοποιημένο κείμενο τοῦ Κανόνα, τό ὁποῖο χρησιμοποιεῖται ἀπολύτως παρερμηνευμένο καί ἀποκομμένο ἀπό τό γενικότερο ἦθος καί πνεῦμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας, ἑρμηνευτικά χωρίζεται σέ τρία μέρη. Τό πρῶτο μέρος σημειώνει τά ἑξῆς: «Τά ὁρισθέντα ἐπί πρεσβυτέρων καί ἐπισκόπων καί μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καί ἐπί πατριαρχῶν ἁρμόζει.

Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος (Θεματολογία - Προβληματισμοί) - Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυνιάδου Μητροπολίτου Προύσης

Η επόμενη Αγία και Μεγάλη Σύνοδος1

(Θεματολογία - Προβληματισμοί)

Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυνιάδου

Μητροπολίτου Προύσης

Ἀναπλ. Καθηγητοῦ

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Γέροντα Ἀμερικῆς κ. Δημήτριε,

 Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀρχιερεῖς,

 Ἐντιμολογιώτατοι κύριοι Κοσμήτορες,

Ἐντιμότατοι κύριοι Πρόεδροι τῶν δύο τμημάτων,

Ἀγαπητοὶ πατέρες,

Ἐκλεκτοὶ κυρίες καὶ κύριοι συνάδελφοι,

ἀγαπητοί μας φοιτητές,

Ἔχοντας ἀκούσει ἤδη τόσους ἐκλεκτοὺς ἱεράρχες καὶ καθηγητές, ἐπιφανεῖς θεολόγους, οἱ ὁποῖοι μὲ τόση ἀκρίβεια ἀνέλυσαν καὶ παρουσίασαν τὸ ἔργο καὶ τὰ κείμενα τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, συνελθούσης στὴν Κρήτη τὸ ἔτος 2016, τολμῶ νὰ προχωρήσω στὴν ἑπόμενη ἡμέρα, ἀτενίζοντας ἤδη στὴν ἑπόμενη μείζονα συνοδικὴ ἔκφραση τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἤδη ἔγιναν κάποιες ἀναφορὲς ἀπὸ ἄλλους εἰσηγητὲς συμπερασματικὰ ἀναλύοντας τὶς πτυχὲς τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, γιὰ τὸν τρόπο ποὺ θὰ μποροῦσε ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀξιοποιήσει τὴν ἐμπειρία της ἀπὸ μεῖζον αὐτὸ γεγονὸς στὴν πρόσφατη ἱστορία τῆς κατ᾽ Ἀνατολὰς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Πραγματοποιήθηκε η ευχή του Οικουμενικού Πατριάρχη για καλή επιτυχία» δήλωσε για το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής

Πραγματοποιήθηκε η ευχή του Οικουμενικού Πατριάρχη για καλή επιτυχία» 

δήλωσε για το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας

 ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής

  «Πραγματοποιήθηκε η ευχή που διατύπωνε, στο επίσημο γράμμα του προς το 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για καλή επιτυχία» δήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, κλείνοντας τις εργασίες της ολομέλειας του συνεδρίου. «Η διαδικασία καθεαυτήν απέβη πάρα πολύ σημαντική, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Η διαδικασία αποτέλεσε γεγονός, προσφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας» ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη το 2016, τόνισε ότι «υπήρξε υπόδειγμα συζήτησης», γεγονός που, όπως υπογράμμισε, αποτελεί «μεγάλο επίτευγμα της Ορθοδοξίας».

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΤΗΡΗΣΙΣ ΑΥΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ

Η ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΣ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

ΚΑΙ Η ΤΗΡΗΣΙΣ ΑΥΤΗΣ ΣΗΜΕΡΟΝ

1.   Ἡ νηστεία εἶναι θεία ἐντολή (Γεν. β’, 16-17). Κατά τόν Μ. Βασίλειον, «συνηλικιῶτίς ἐστι τῆς ἀνθρωπότητος· νηστεία γάρ ἐν τῷ παραδείσῳ ἐνομοθετήθη» (Περί νηστείας, 1, 3. PG 31, 168A). Εἶναι μέγα πνευματικόν ἀγώνισμα καί ἡ κατ’ ἐξοχήν ἔκφρασις τοῦ ἀσκητικοῦ ἰδεώδους τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀπαρεγκλίτως στοιχοῦσα εἴς τε τά ἀποστολικά θεσπίσματα καί τούς συνοδικούς κανόνας καί εἰς τήν καθ’ ὅλου πατερικήν παράδοσιν, διεκήρυξε πάντοτε τήν ὑψίστην ἀξίαν τῆς νηστείας διά τόν πνευματικόν βίον τοῦ ἀνθρώπου καί τήν σωτηρίαν αὐτοῦ. Εἰς τόν κύκλον τῆς λατρείας τοῦ ἐνιαυτοῦ τοῦ Κυρίου προβάλλεται ἡ ὅλη περί τῆς νηστείας πατερική παράδοσις καί διδασκαλία διά τήν συνεχῆ καί ἀδιάπτωτον ἐγρήγορσιν τοῦ ἀνθρώπου καί τήν ἐπίδοσιν αὐτοῦ εἰς τούς πνευματικούς ἀγῶνας. Διό καί ὑμνεῖται εἰς τό Τριῴδιον ὡς χάρις πολύφωτος, ὡς ὅπλον ἀκαταμάχητον, ὡς πνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή, ὡς καλλίστη τρίβος ἀρετῶν, ὡς τροφή ψυχῆς, ὡς πηγή φιλοσοφίας ἁπάσης, ὡς ἀφθάρτου διαγωγῆς καί ἰσαγγέλου πολιτείας τό μίμημα, ὡς μήτηρ τῶν ἀγαθῶν ἁπάντων καί πασῶν τῶν ἀρετῶν.

Πτυχές της Χριστιανικής Ηθικής με βάση τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016) - π. Ευαγγέλου Υφαντίδη

Πτυχές της Χριστιανικής Ηθικής με βάση τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016)

Διάλεξη στη Θεολογική Σχολή Τριβενετικής Ιταλίας που πραγματοποιήθηκε στην Πάδοβα στις 11 Ιανουαρίου 2018

Αρχιμανδρίτου Ευαγγέλου Υφαντίδη, 

Πρωτοσύγκελλου Ι. Μητρ. Ιταλίας και Μελίτης

ASPETTI DELL’ETICA CRISTIANA IN BASE AI DOCUMENTI DEL SANTO E GRANDE SINODO DELLA CHIESA ORTODOSSA (CRETA 2016)

 Discorso tenuto alla Facoltà Teologica del Triveneto, Padova 11 gennaio 2018

Archimandrita Evangelos Yfantidis 

Vicario Generale dell’Arcidiocesi Ortodossa d’Italia e Malta

              

Ἀξιότιμοι κύριοι Καθηγητές,

Ἐκλεκτό ἀκροατήριο,

Ἀρχικά θά ἤθελα νά μεταφέρω σέ ὅλους σας τίς πλέον ἐγκάρδιες εὐχές γιά τό Νέο Ἔτος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γενναδίου. Ἐπίσης, θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω τή Θεολογική Σχολή Τριβενετικῆς Ἰταλίας, ἡ ὁποία, σέ συνεργασία μέ τό Ἵδρυμα Lanza, εἶχαν τήν εὐγενῆ σκέψη νά ὀργανώσουν τήν ἀποψινή συνάντηση στόν φιλόξενο αὐτό χῶρο, προκειμένου, μαζί μέ τόν καθηγητή π. Βασίλειο Πετρᾶ, νά ὁμιλήσουμε γιά τήν ἠθική χριστιανική διδασκαλία, σύμφωνα μέ τό βίωμα καί τή μαρτυρία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.

«Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμον» - Παναγιώτης Σ. Μαρτίνης

 Αγαπητέ κ. Κωστόπουλε,

Στα όσα εύστοχα και από θεολογικής πλευράς αξιόλογα έγραψε ο αγαπητός συνάδελφος κ. Αθανάσιος Κοτταδάκης στο blog σου θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω:

Είναι αλήθεια  ότι το κείμενο της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης, που αναφέρεται στις «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικό κόσμον», που δημιούργησε τη σφοδρή, ως μη ώφειλε, αντίδραση ολίγων κληρικών και λαϊκών, απαντά αν η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει ως «Εκκλησίες» και της εκτός Αυτής, λοιπές χριστιανικές Εκκλησίες και ομολογίες. Και ο θόρυβος και η αντίδραση αφορούσε κυρίως στην αναγνώριση του Ρωμαιοκαθολικισμού ως Εκκλησίας.

Είναι γνωστόν, ότι από καμία Οικουμενική Σύνοδο δεν καταδικάστηκε ως «αιρετική» η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Από Τοπικές Συνόδους καταδικάστηκαν επί μέρους αποκλίσεις της, όπως το  Filioque, δηλ. και η εκ του Υιού εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος (δογματική απόκλιση) ή εκκλησιολογική απόκλιση (Πρωτείο, Αλάθητο). Όμως και απ’ αυτές τις Συνόδους δεν καταδικάστηκε συλλήβδην η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως αιρετική, ούτε προσωπικά ο Πάπας.

«Σημαινόμενα» γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

«Σημαινόμενα» γιά τήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἁθηνῶν

1. Τό ἔτος 1959 ὁ ἀείμνηστος Γέρων Μητροπολίτης Ἐφέσου Χρυσόστομος Κωνσταντινίδης, σέ μία ὁμιλία του μέ θέμα: «Τά σημεῖα τά ἑνοῦντα καί διαιροῦντα τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν», ἐπισήμανε ὅτι τά χρόνια βαρίδια τῆς ἀποξένωσης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας θά πρέπει νά ἀντιμετωπιστοῦν ἀπό μία Πανορθόδοξη Σύνοδο, ἄποψη ἡ ὁποία ἄφηνε ἀρκετά περιθώρια αἰσιοδοξίας γιά τή συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Αὐτή ἡ αἰσιοδοξία ἦταν ὁ διαρκής σύνδεσμος σέ μία μεγάλη ἁλυσίδα προσυνοδικῶν διεργασιῶν. Ἡ ἴδια αἰσιοδοξία συνδέει καί τήν πατριαρχεία τοῦ Ἰωακείμ Γ΄ μέ αὐτήν τοῦ Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος ἔφερε εἰς πέρας, μέ τή συνδρομή βεβαίως καί τῶν λοιπῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἕνα ὅραμα ἑκατόν δεκατεσσάρων ἐτῶν.

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος μέσα από τα κείμενα των αποφάσεών της. - Αρχιμανδρίτης Τύχων, Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος 

μέσα από τα κείμενα των αποφάσεών της.

Αρχιμανδρίτης Τύχων,

Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Σταυρονικήτα Αγίου Όρους

Η Αγία και Μεγάλη Πανορθόδοξος Σύνοδος η συνελθούσα εις το Κολυμπάρι της Κρήτης κατά την εορτήν της Πεντηκοστής του 2016, μέσα από τα κείμενα των αποφάσεών Της.

Έχει παρέλθει ήδη ένα έτος από την ολοκλήρωσι των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου εις το Κολυμπάρι της Κρήτης κατά την Πεντηκοστή του 2016. Ήταν μία Σύνοδος η οποία δέχθηκε σφοδρά πολεμική και αντιμετωπίσθηκε με απορριπτική διάθεσι τόσο πριν την σύγκλησί Της όσο και μετά την ολοκλήρωσι των εργασιών Της. Δεν σκοπεύουμε να απαντήσουμε εις τα επιχειρήματα των εναντιουμένων προς την Αγίαν Σύνοδον, αλλά θα προσπαθήσουμε να εμφανίσουμε και να προβάλουμε τα όσα εδίδαξε και απεφάσισε η Σύνοδος αυτή δια μέσου των κειμένων Της. Έτσι, κάθε καλοπροαίρετος θα δυνηθή να σχηματίση αντικειμενική και ανεπηρέαστη γνώμη για την ορθότητα και πιστότητα των αποφάσεων Αυτής προς την αεί βιουμένη υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας Πίστεως. Τα όσα ακολουθούν δεν αποτελούν συστηματική ανάλυσι των κειμένων της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αλλά ταπεινή προσπάθεια αναγνώσεως και κατανοήσεως των στοιχείων εκείνων της αμωμήτου ημών Πίστεως, τα οποία η εν λόγω Σύνοδος προσεπάθησε να διατυπώση και να διακηρύξη.