Ir al contenido

Museu de Teruel

De Biquipedia
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Museu de Teruel
A Casa de la Comunidat, seu d'o Museu
Situación
Coordenatas {{{Coordenadas}}}
País Aragón
Ciudat Teruel
Información cheneral
Tipo {{{Tipo}}}
Director
Construcción
Debantadera
Superficie
Horario Martes a viernes 10 a 14 y 16 a 19
Sabato y domingo 10 a 14
Luns trancato
Vesitants
Adreza Plza. Fray Anselmo Polanco, s/n 44001
Telefono
Pachina web museo.deteruel.es

O Museu de Teruel ye un museu d'a ciudat de Teruel que se troba en a Casa de la Comunidat antigo palacio seu d'a Comunidat medieval de Teruel. A Deputación Provincial de Teruel mercó lo palacio en 1973 y o museu fue inagurato lo 2 de marzo de 1987.

As coleccions d'o museu son de etnografía, prehistoria y arqueolochía d'a provincia de Teruel. tien seis pisos en os que, amás d'as coleccions permanents, a vegatas se fan exposicions, conferencias y atros tipos d'actividaz. Tamién bi ha una biblioteca, una sala d'estudio ta investigadors, archivos fotograficos y cartograficos y un centro de documentación.

Sección d'etnografía

[editar | modificar o codigo]
Cocina teruelana con o fogaril y a cadiera

O soterrano d'o museu ye o puesto a on d'antis mas bi yeran as caballerizas. Hue se i troba una exposición de l'arte popular clasificato por actividaz. En a Sala I podemos veyer o ciclo d'a vida d'antis mas en a provincia dende a naixencia dica la muerte. Bi ha reproduccions de diferents cambras d'una casa tipica teruelana, como por eixemplo a tipica cocina con o suyo fogaril. Amás tamién se pueden veyer os traches tipicos de bellas rechions d'a provincia.

A resta de salas d'o soterrano mos amuestran as ainas de treballo que se feban servir d'antis mas en a provincia. En as salas II, III, IV y V trobamos ainas ganaderas y agricolas, de caza, pesca, apicultura, fabricación de quesos, pan, lamins y teixitos. En a sala VI bi ha la reproducción d'una ferrería, actividat mui important y Teruel mientres os sieglos XVI, XVII y siguients. Trobamos estenazas, zarrallas, candelers, claus u trucadors entre d'atros muitos obchectos.

Planta baixa

[editar | modificar o codigo]

En a planta baixa, que ye tamién a dentrata ta o museu, podemos veyer bels obchectos feitos con fibras naturals como esparto y canyimo.

Primer piso

[editar | modificar o codigo]
Botica d'o sieglo XVIII

En iste primer piso se reculle una muestra d'a important ceramica popular d'a provincia, fabricación establita por o rei Alifonso II en l'anyo 1171 y que, por ixas envueltas, gosó estar regulata por o Fuero de Teruel de 1177.

En a sala I bi ha cantars feitos uns a man y atros con l'aduya d'o tornel, toz emplegatos ta contener liquidos. En a sala II trobamos bellas piezas d'ollería con verniz plumbifero u tamién dito "royo" que a sobén s'emplegaban ta cocer os alimentos. O taller d'alfarero puede veyer-se en a sala III.

A millor colección de ceramica teruelana se troba en a sala IV. Decorata en verde (deluindo cobre en vinagre) y morato (molindo a manganesa u "manecia"), bi ha piezas d'os sieglos XIII, XIV y XV. Ya en o sieglo XV ye cuan tamién s'adhibe a color azul (feita con cobol) y ya mas tardi atras colors como l'amariello u a verde clara. En a sala V bi ha una reproducción d'una botica d'o sieglo XVIII, estando los suyos potes procedents d'Alcalá de la Selva y os aparadors d'Oliet.

Ta rematar en a sala VI bi ha una muestra d'a relichiosidat popular, entre a que destaca una cruz procesional gotico-plateresca d'o sieglo XVI.

Sección de prehistoria y arqueolochía

[editar | modificar o codigo]

Segundo piso

[editar | modificar o codigo]

En a sala I s'exponen muestras d'o Paleolitico (procedents de Covacho Eudoviges d'Alacón y Cueva del Toro en Cantaviella), Epipaleolitico (Botiquería dels Moros, en Mazalión) y Neolitico (con ceramica d'a Botiquería dels Moros de Mazalión y ainas de sílex d'Alonso Norte en Alcanyiz).

A sala II s'adedica a l'arte rupestre levantín, de gran importancia en a provincia. Se pueden veyer fotografías d'os conchuntos mas importants en Albarracín, río Martín y Baixo Aragón. Ya en a sala III se troban materials d'o Eneolitico (Cueva Ubriga en Val Longuiello, Cuevas de las Graderas en Molins, Cueva Hipólito en Alacón u Loma de la Tejería en Albarracín) y d'a Edat de Bronce (Cabezo del Cuervo en Alcanyiz, el Castillo en Fridas d'Albarracín, la Cueva Negra en Albalat de l'Arcebispe u la Hoya Quemada en Mora de Rubielos). S'amostra en a sala IV l'arte rupestre esquematico con fotografías y piezas de diferents puestos d'a provincia (Tajada Bajera en Bezas, Acacia Gorda del Molino en Almofalla, Sant Cristóbal de Mazaleón, Cabezo de la Cisterna en Alba, Muela Pequeña del Rajo en Teruel u Cabezo de Sant Jorge en Plou)

Tercer piso

[editar | modificar o codigo]
Presa d'una ciudat ibera por os romanos

O tercer piso ye de tot adedicato a la epoca ibera, una d'as mas importants en a provincia. En as salas II, II y III s'amostran diferents aspectos d'a vida en a cultura ibera: casa, actividaz economicas, muerte, vestitos, luenga, monedas u armas. Os materials que se troban en a sala IV vienen d'os chacimientos de Cabezo de la Guardia en Alcorisa, el Palomar en Oliet y l'Alto Chacón en Teruel

Cuatreno piso

[editar | modificar o codigo]

En o cuatreno y zaguer piso, a on yeran as antigas cambras d'o palacio, hue ye a exposición de cultura romana, con bella muestra chicota de cultura visigotica y medieval. A prencipal pieza ye o mosaico romano d'opus tesellatum procedent d'o Camino de Albalate en Calanda. Tamién bi ha una catapulta romana (sieglo I a.C.) d'a ciudat celtibera de La Caridat en l'actual Camín Reyal y bellas lapidas funerarias de El Montañés en Puertomingalvo.

As piezas visigodas provienen d'o chacimiento d'a Virchen de la Penya Ta rematar bi ha bellas piezas medievals, procedents d'a Plaza d'a Chudería de Teruel y d'a Torre de l'Andador d'Albarracín.

Vinclos externos

[editar | modificar o codigo]