Glaciar de Petita Vinhamala

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Glaciar de Petita Vinhamala Glacier du Petit-Vignemale
Glaciar de Petita Vinhamala
Situación
País	Occitania
Rechión	Occitania
Departamento	Altos Pireneus
Municipio	Gavarnía e Gèdra
Cheografía
Aria protechida	Parque Nacional d'os Pireneus
Cordelera	Pireneu
Macizo	Macizo de Camachibosa
Val	Val de Gauba
Datos
Tipo	Glaciar de montanya
Estau	En retacule
Frent
Pai
Derivaus
Altaria	2.630 m
Largaria	0,300 km
Superficie	0,05 km²
Fondura
Velocidat
Cimas	Petita Vinhamala (3.032 m)
Ríos	Gave de Gauba
Mapa

O glaciar de Petita Vinhamala (en francés glacier du Petit-Vignemale) ye un glaciar d'os Pireneus situau en o macizo de Camachibosa, en a versant norte d'a muga entre Aragón y Francia en o departamento d'os Altos Pireneus y en a rechión d'Occitania.

Iste glaciar yera o zaguero d'os Pireneus en poseyer una cascada de seracs, antis que no desapareixese en 2007.

Cheografía

Dende a ruptura d'a cascada de seracs en 2007, o glaciar ye deseparau en dos:

a parti superior d'o glaciar, exposada a o norte, se troba en un corredor zarrau por a Petita Vinhamala y a punta Chausenque.
a parti inferior ye exposada a o norueste y se troba a o piet d'o corredor, dende a forqueta d'Osso en dirección ta o glaciar deras Oletas de Gauba.

As auguas d'o suyo deschele alimentan a gave de Gauba.

Historia

En rematar a chicota Edat de Chelo arredol de l'anyo 1850, o glaciar de Petita Vinhamala yera fisicament uniu a o glaciar deras Oletas de Gauba. Se nombraba ta par d'alavez a iste aparato unico como "glaciar Norte d'a Camachibosa". Iste zaguero s'estendillaba por una superficie de 0,60 km² y teneba o frent mas baixo d'os Pireneus a 2.190 metros.

Os dos glaciars s'han deseparau tiempo dimpués, estando a suya ruptura definitiva en primerías d'os anyos 1930.

Encara que se deseparó d'o suyo vecín, o glaciar de Petita Vinhamala continó alimentando-lo a traviés de frecuents cayidas de seracs dica primerías d'os anyos 1980; o glaciar poseyeba alavez una superficie de 0,12 km². Manimenos, debiu a las insuficients acumulacions de nieu, a cascada de seracs que constituyiba una d'as choyas d'os Pireneus se remató de crebar totalment en 2007.

A parti inferior, que permaneixe deseparada d'a resta d'o glaciar, ye en situación de gran vulnerabilidat.

En 2020, as dos zonas de chelo no representaban mas de 0,05 km².