Τὴν ἀμεριμνησία τοῦ ἀσκητικοῦ βίου μὲ τὸ διοικητικὸ καὶ ὀργανωτικὸ πνεῦμα. Τὶς μυστικὲς ἀναβάσεις τοῦ θεωρητικοῦ μὲ τοὺς αἱματηροὺς ἀγῶνες τοῦ πρακτικοῦ.
Γεννήθηκε περὶ τὸ 1500 στὸ χωριὸ τοῦ νομοῦ Καρδίτσης Δρακότρυπα (τότε Σκλάταινα) ἀπὸ τοὺς Νικόλαο καὶ Θεοδώρα Καλέτση.
Οἱ γονεῖς του πτωχοὶ ἀπὸ ὑλικὰ ἀγαθά, ἀλλὰ πλούσιοι στὰ πνευματικὰ ἔδωσαν στὸ μικρὸ Δημήτριο (βαπτιστικὸ ὄνομα) τὸν δρόμο τοῦ Χριστοῦ.
Ἀπὸ μικρὸς ἔδειξε τὴν κλίση πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν ἐπιμέλεια στὰ μαθήματα.
Σὲ νεαρὴ ἡλικία καταφεύγει στὰ Μετέωρα γιὰ νὰ μονάσει καὶ ὑποτάσσεται στὸν εὐλαβῆ γέροντα Σάββα. Κείρεται μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Δανιήλ. Ἐπιδίδεται στὴν προσευχή, στὴ νηστεία καὶ στὴν μελέτη τῶν γραφῶν. Σημειώνει ζηλευτὴ πρόοδο.
Ἐπιθυμῶντας περισσότερη ἡσυχία καταφεύγει στὸ Ἅγιο Ὅρος. Ἐκεῖ κήρεται μεγαλόσχημος μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Διονύσιος. Στὴ συνέχεια λαμβάνει τοὺς δυὸ βαθμούς της ἱεροσύνης. Ἀσκητεύει στὶς Καρυές, στὴν σκήτη Καρακάλλου καὶ στὴ μονὴ Φιλοθέου ὡς ἡγούμενος. Ὁ Θεὸς εἶναι δίπλα του, μὲ τὶς Πρεσβεῖες τῆς Παναγίας, ὅπως καὶ σὲ κάθε χριστιανό. Τὸ μαρτυροῦν διάφορα γεγονότα:‧ ἄγγελος τὸν βοηθᾶ νὰ κτίσει τὸ κελί του, ἄγγελος τοῦ φέρνει φρέσκα ψάρια παραμονὴ μεγάλης τεσσαρακοστῆς καὶ περνᾶ μπροστὰ ἀπὸ παραμονεύοντα ληστῆ χωρὶς νὰ γίνει ἀντιληπτός. Μόλις ὁ ληστὴς ἀντιλήφθηκε τὸ γεγονὸς συγκλονίστηκε καὶ ἔγινε μοναχός.
Γιὰ ἕνα μικρὸ διάστημα μεταβαίνει γιὰ προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους, ὅπου δέχεται πρόταση νὰ γίνει Ἀρχιερέας ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων Δωρόθεο. Τὴν ἀπορρίπτει καὶ ἐπιστρέφει στὸ Ἅγιο Ὅρος.
Ὡς Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Φιλοθέου προσφέρει ἔργο σημαντικὰ ἀναμορφωτικό. Οἱ ἀντιδράσεις τῶν Βούλγαρων μοναχῶν τὸν ἀναγκάζουν νὰ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸ Ὅρος καὶ νὰ καταφύγει στὴ Σκήτη Βεροίας. Ἐκεῖ συγκεντρώνεται πλῆθος ἀνθρώπων ποὺ ἐπιθυμοῦν τὸν μοναχισμό.
Ὁ Μητροπολίτης κοιμᾶται καὶ ὁ λαὸς τῆς περιοχῆς ἐπιθυμεῖ ὁ Διονύσιος νὰ τὸν διαδεχθεῖ. Ὁ ἅγιος λόγῳ τῆς ταπεινότητάς του δὲν συμφωνεῖ καὶ κρυφὰ φεύγει καὶ φθάνει στὸν Ὄλυμπο. Ὅπου νέες δυσκολίες τὸν περιμένουν.
Ἀσκητεύει σὲ σπήλαιο ποὺ σώζεται μέχρι καὶ σήμερα. Κατασυκοφαντούμενος διώχτηκε, ἀναχωρεῖ γιὰ τὸ Πήλιο ὅπου ἱδρύει τὸ μοναστήρι τῆς Ἁγίας Τριάδος Σουρβίας κατὰ θαυματουργικὴ ὑπόδειξη τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Θεὸς ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπιστρέψει εἰς τὸν Ὄλυμπο. Πράγματι ἐπιστρέφει μὲ τὴν καθολικὴ ἀπαίτηση τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς καὶ τοῦ διώκτη τοῦ Ἀγᾶ Σάκου. Ζητήσανε τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ Ἁγίου ἐπειδὴ γιὰ μιὰ τριετία οἱ κρουνοὶ τοῦ οὐρανοῦ εἴχανε κλείσει καὶ ἡ ξηρασία εἶχε ταλαιπωρήσει ἀνθρώπους, ζῶα καὶ τὴ φύση σὲ ἄσχημη κατάσταση. Ὅμως, μὲ τὴν ἐπάνοδο τοῦ Ἁγίου ἄρχισαν οἱ βροχὲς καὶ ἔδωσαν ζωὴ στὴ φύση..
Τὸ 1542 ἱδρύει στὸν Ὄλυμπο Μονὴ ἀφιερωμένη καὶ πάλι εἰς τὴν Ἁγία Τριάδα. Στὴν Ἱερὰ αὐτὴ Μονὴ λειτούργησε, μεταξὺ ἄλλων, «Κρυφὸ Σχολειὸ» καὶ βρῆκαν καταφύγιο ἐπὶ Τουρκοκρατίας οὐκ ὀλίγοι ὁπλαρχηγοί, μεταξὺ ἄλλων καὶ ὁ πρωτεργάτης τοῦ Νεοελληνικοῦ Διαφωτισμοῦ, Ρήγας Φεραῖος.
Τὸ μοναστήρι σώζεται καὶ τὰ τελευταῖα χρόνια ἐκτελοῦνται ἐργασίες ἀναστήλωσης μετὰ τὴν καταστροφὴ ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς κατὰ τὴν κατοχή.
Μὲ τὴν ἀγγελικὴ ζωή του προσελκύει πλῆθος μοναχῶν γύρω του. Ὁ ἴδιος προσφεύγει σὲ σπήλαια γειτονικὰ τῆς μονῆς γιὰ νὰ ἀφιερωθεῖ εἰς τὴν ἄσκηση καὶ τὴν προσευχή. Πολλὲς φορὲς μοναχοὶ τὸν εἶδαν νὰ ἐπιστρέφει ἀπὸ τὰ ἀσκηταριά του ὁλόφωτος.
Ὡς πρόδρομος τοῦ Πατροκοσμὰ γυρίζει τὰ χωριὰ γιὰ ἐξομολόγηση, κήρυγμα καὶ γιὰ ἐνίσχυση τοῦ ἐθνικοῦ καὶ θρησκευτικοῦ φρονήματος τῶν σκλάβων κατοίκων.
Ἀγαποῦσε πολὺ τὸν κόσμο. Ἀγκάλιαζε τοὺς πάντες καὶ τοὺς βοηθοῦσε πνευματικὰ καὶ ὑλικά. Ὁ Θεὸς τὸν προίκισε καὶ μὲ τὸ χάρισμα τῆς θαυματουργίας. Ἀπό τὸν Θεὸ πληροφορήθηκε ὅτι πλησιάζει τὸ τέλος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του.
Τὰ τελευταῖα λόγια του πρὸς τοὺς μοναχοὺς ἦταν: « Ἔχετε ἀγάπην, ὑπομονὴν καὶ ταπείνωσιν, τέκνα μου, τὴν ξενητείαν ἀσπάσασθε, τὴν σιωπήν, τὴν προσευχὴν καὶ τὰς νηστείας, τὰς ὁποίας οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας παρέδωσαν, ἀγογγύστως φυλάττετε , μάλιστα καὶ περισσοτέρας ὅσον δύνασθε.
Μὴ εἶναι τις ἀπὸ σᾶς ἀνυπότακτος καὶ ἰδιόρρυθμος ἢ μᾶλλον εἰπεῖν δαιμονόρρυθμος, ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀπὸ ὅλα τὰ ἁμαρτήματα τὸ χειρότερον ὅτι ὅποιος κοινοβιάτης ἔχει ἀργύρια ἢ καὶ ἱμάτια ἀπὸ τοὺς ἄλλους περισσότερα, δὲν ἀξιώνεται τῆς οὐρανίου ἀγαλλιάσεως.
Ἐὰν δὲ εὑρεθεῖ τις τοιοῦτος, ἂς τὸν διώκουν ἀπὸ τὸ Μοναστήριον ὡς ψωραλέον πρόβατον, γιὰ νὰ μὴ μολυνθῶσιν ἀπὸ τὴν λύμην αὐτοῦ τὰ ἐπίλοιπα.
Ἐξομολογεῖσθε συχνάκις τοὺς λογισμούς σας, διὰ νὰ μὴ ἐμφωλεύσουν εἰς τὰς ψυχάς σας οἱ δαίμονες.
Ἐὰν συμβῇ νὰ σκανδαλισθῶσι τινές, ἂς κάμουν διαλλαγὴν πρὶν νὰ βασιλεύση ὁ ἥλιος, καθὼς προστάσσει ὁ Κύριος.
Ἂς κάμουν ὅλοι ἐργόχειρον, ἕκαστος ὅτι γνωρίζει καὶ δύναται. Ὅστις δὲ δύναται καὶ δὲν ἐργάζεται, ἂς μὴ τρώγη , κατὰ τὸν Μέγαν Ἀπόστολον.
Ὅστις θέλει νὰ φύγει ἀπὸ τὸ Μοναστήριον, ἂς τὸ λέγει τοῦ Ἡγουμένου πρότερον νὰ λαμβάνη συγχώρεσιν, εἰ δὲ καὶ φύγη ἀπόκρυφα, ἂς εἶναι εἰς τὴν ψυχήν του τὸ ἁμάρτημα καὶ ἐγὼ ἀθῶος τῆς ἀπωλείας του οἱ νεώτεροι ἂς ὑποτάσσονται εἰς τοὺς γέροντας καὶ αὐτοὶ πάλιν ἂς τοὺς νουθετῶσι μὲ ἔργα καλὰ καὶ λόγους ψυχωφελεῖς. Τὸν ἀσθενῆ ἐπιμελεῖσθε ὡς μέλος σας. Νὰ μὴ ἔχει τις φιλίαν μὲ νεώτερον ...».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχὸς α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τοῦ Ὀλύμπου οἰκήτωρ Πιερίας ἀγλάϊσμα,
καὶ τῆς ἐπωνύμου Μονῆς σοῦ ἱερὸν περιτείχισμα,
ἐδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ὥσπερ Ἄγγελος ἐν γῇ,
καὶ παρέχεις τὴν ταχεῖαν σου ἀρωγήν,
τὸὶς εὐλαβῶς κραυγάζουσιν.
δόξα τῷ δεδωκότι σοὶ ἰσχύν,
δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι,
δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.
Ἀπολυτίκιο ἀπό youtube.com/@orthodoxmusic-8948
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου