Gaan na inhoud

gewoon

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Byvoeglike naamwoord
Trap Predikatief Attributief Partitief
Stellend   gewoon     gewone     gewoons    
Vergrotend   gewoner     gewoners  
Oortreffend   gewoonste  
ge•woon
Nie baie besonders of spesiaal nie; soos gebruiklik; alledaags; normaal.
Haar voorkoms is baie gewoon.
Die rekenaar het iets gewoons geword.

    Antonieme

ongewoon

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: plain(en), common(en)
Nederlands: gewone(nl)
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  woon 
Verlede Tyd  ek   het gewoon        
Plek waar iemand gebly en geleef het.
'n Nedersetting is 'n plek waar 'n groep mense woon of in die verlede gewoon het.

    Eienskappe

Verlede tyd van woon.

    Vertalings

  Vertalings:   
Engels: lived(en)
Nederlands: woonde(nl)