Gaan na inhoud

dwing

Vanuit Wiktionary, die vrye woordeboek.
Tydvorm Persoon Woordvorm
Teenwoordige Tyd  ek  dwing 
Verlede Tyd  ek   het gedwing        
Verplig; forseer; iemand teen sy wil iets oplê/laat doen.
As daar ná ekstra tyd nog steeds nie 'n wenner is nie word ander metodes gebruik om 'n uitslag af te dwing.
Die regering het besluit dat alle staatsdepartemente 'n enkele taal moes kies vir kommunikasie, wat effektief alle staatsamptenare gedwing het om slegs in Engels te kommunikeer.

    Vertalings

  Vertalings:    dwing
Engels: compel(en), force(en)
Nederlands: dwingen(nl)


Hulp:IPA: [dʋɪŋ]
   
(lêer)
  1. eerste persoon enkelvoud teenwoordige tyd van dwingen
  2. (by inversie) tweede persoon enkelvoud teenwoordige tyd van dwingen
  3. gebiedende wys van dwingen
1.: Ik dwing.
2.: Dwing je?
3.: Dwing!