Võ Nguyên Giáp
Võ Nguyên Giáp (Viëtnamees: [vɔ̌ˀ ŋʷīən zǎːp]; 25 Augustus 1911 - 4 Oktober 2013) was 'n Viëtnamese generaal en kommunistiese politikus, beskou as een van die grootste militêre strateë van die 20ste eeu.[1] Hy dien as minister van binnelandse sake in die Việt Minh-regering van president Hồ Chí Minh, die militêre bevelvoerder van die Việt Minh, die bevelvoerder van die Volksleër van Viëtnam (PAVN), minister van verdediging en adjunk-premier. Hy was ook lid van die Politburo van die Vietnam Werkersparty, wat in 1976 die Kommunistiese Party van Vietnam geword het.
Giáp het eers bekend geword tydens die Tweede Wêreldoorlog, waar hy gedien het as die militêre leier van die Viet Minh-verset teen die Japannese besetting van Viëtnam. Hy het geen direkte militêre opleiding gehad nie en was 'n geskiedenisonderwyser aan 'n Franssprekende akademie, beïnvloed deur historiese militêre leiers en noem persoonlik T. E. Lawrence en Napoleon as sy twee grootste invloede.[2] Hy sou later die naam "Rooi Napoleon" van 'n paar Westerse bronne bekom.[3]
Giáp was 'n belangrike militêre bevelvoerder in twee oorloë: die Eerste Indochina-oorlog van 1946–1954, wat teen die Franse veg, en die Viëtnamoorlog van 1955–1975, en veg teen Suid-Viëtnam en sy Amerikaanse ondersteuners. Hy neem deel aan verskeie histories belangrike veldslae, waaronder Cao Bằng in 1950, Hòa Bình in 1951–1952, Điện Biên Phủ in 1954, die Tết Offensief in 1968, die Paasoffensief in 1972 en die laaste Ho Chi Minh-veldtog van 1975. Giáp was 'n meesterbrein militêre bouer; tydens die Eerste Indochina-oorlog het hy 'n groep ongeorganiseerde rebelle omskep in 'n "puik infanterie-weermag" wat kriptografie,[4] artillerie en gevorderde logistiek[5] beoefen het en in staat was om 'n groter, gemoderniseerde Franse Verre Ooste-ekspedisie Korps en die Viëtnamese Nasionale Weermag, uit te daag.[6] Hy was ook 'n baie effektiewe logistikus,[6] wat die grondslag gelê het van die Hồ Chí Minh-roete, wat erken word as een van die groot prestasies van militêre ingenieurswese van die 20ste eeu.[7]
Verwysing
[wysig | wysig bron]- ↑ Stowe, Judy (4 Oktober 2013). "General Vo Nguyen Giap: Soldier who led Vietnamese forces against France and the US". The Independent. Besoek op 4 Oktober 2013.
- ↑ Davidson, Phillip B. (1991). Vietnam at War: The History, 1946–1975 (in Engels). Oxford University Press. pp. 14–15. ISBN 9780195067927.
- ↑ AFP (4 Oktober 2013). "Vietnam's 'Red Napoleon' Vo Nguyen Giap dies aged 102". The Telegraph (in Engels (VK)). ISSN 0307-1235. Besoek op 16 Julie 2018.
- ↑ Long, Lonnie M.; Blackburn, Gary B. (2013). Unlikely Warriors. pp. 21–23. ISBN 9781475990577.
- ↑ Karnow, Stanley (24 Junie 1990). "Giap Remembers". New York Times Magazine. Besoek op 17 Junie 2018.
- ↑ 6,0 6,1 Warren, James A. (2013). Giap: The General Who Defeated America in Vietnam. St. Martin's Press. ISBN 9781137098917.
- ↑ Morris, Virginia (25 Augustus 2006). "We were waiting for them". The Guardian. Besoek op 17 Junie 2018.
Normdata  |
|
|---|