Tersine
Die tersine (Italiaans: Terza rima) is 'n rymvorm waarin 'n gedig uit tersette (driereëlige strofes) bestaan met 'n vervlegte driereëlrymskema: Die laaste woord van die tweede reël in een terset rym met die eerste en derde reël van die terset wat daarop volg (aba, bcb, cdc). Die gedig of deel van 'n gedig kan enige aantal reëls hê, maar dit eindig met óf 'n enkele reël óf 'n koeplet wat die rym van die middelste reël van die vorige terset herhaal (yzy z of yzy zz).[1]
Die tersine is vroeg in die 14de eeu deur die Italiaanse digter Dante Alighieri ontwikkel vir sy verhalende gedig die Goddelike Komedie, wat uit reëls met 11 lettergrepe bestaan. Dit is 'n uitdagende rymvorm vir 'n digter, veral in tale wat nie so maklik soos Italiaans rym nie.[1] Die rymvorm skep die idee van kontinuïteit: Die lees van 'n kanto kan nie gestop word sonder dat die rymskema onderbreek word nie. Die rym skep 'n effek van eggo en verwagting – as 'n reël gelees word, is daar die verwagting dat dit gou deur 'n rym gevolg gaan word wat die rymskema sal voltooi.[2]
Die tersinerymvorm kan krag en soliditeit aan die storie van die gedig verleen – elke terset, al is dit kort, is lank genoeg om 'n hele gedagte of uitdrukking weer te gee wat as onafhanklik beskou kan word. Tersette is soos die boublokke van die gedig of kanto, en die vervlegte rym dien as die sement wat hulle saambind.[3]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Preminger, Alex, red. Warnke, Frank J. red. The Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics. Princeton University Press, 1993.ISBN 978-0691021232 p. 848
- ↑ Varnes, Kathrine Lore. Finch, Annie Ridley Crane. An Exaltation of Forms; Contemporary Poets Celebrate the Diversity of Their Art. University of Michigan Press (2002) ISBN 978-0472067251 p. 116-118.
- ↑ Bergin, Thomas G. Dante. The Orion Press (1965). P. 289
Skakels
[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
