Richterskaal
Die Richterskaal is 'n wiskundige tegniek wat gebruik word om die intensiteit van 'n aardbewing aan te dui. Dit word verkry deur die seismologiese krag (energievrystelling) van aardbewings te vergelyk, en dan as 'n waarde tussen 0 en 10 weer te gee. Dit is gebaseer op amplitudemetings verkry van seismograminstrumente wat oor die hele oppervlak van die aarde versprei is, alhoewel dié op 'n relatief kort afstand (binne 'n paar honderd kilometer) van die episentrum, die akkuraatste is.
Dit was ontwikkel in 1935 deur Charles Richter in samewerking met Beno Gutenberg, beide van die California Institute of Technology. Die Richterskaal ken 'n enkele nommer toe aan die sterkte van die aardbewing. Die mees korrekte naam is die ML Skaal (vir local magnitude).
