MiG-19
| MiG-19 | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Straalvegter |
| Vervaardiger | Mikojan |
| Nooiensvlug | 27 Mei 1952 |
| Bekendstelling | Maart 1955 |
| Status | Onttrek uit diens |
| Hoofgebruiker | Russiese Lugmag |
| Aantal gebou | 2 172 in Rusland |
Die MiG-19 is 'n tweedegeslag- Russiese vegvliegtuig wat ontwerp en ontwikkel is lank voor die Korea-oorlog uitgebreek het. Dit is die eerste Russiese vegvliegtuig wat supersoniese snelheid in gelykvlug kan bereik en handhaaf. NAVO se kodenaam vir die vliegtuig is Farmer. Josef Stalin het blykbaar self opdrag gegee vir 'n supersoniese vegter, 'n nuwe ontwerp wat nie net 'n verdere ontwikkeling van 'n bestaande model moes wees nie.
Die eerste model is aangedryf deur twee Mikoelin AM-5-turbostraalmotore. Dit was die eerste Sowjet-ontwerpte straalmotor wat in massas geproduseer is. Die model het in September 1953 sy nooiensvlug voltooi en is diens gestel as die MiG-19P. Dit is egter onttrek na 'n reeks ongelukke as gevolg van stabiliteit.
Die herontwerpte MiG-19S het 'n nuwe stertvin gehad wat heeltemal kon beweeg, wat stabiliteit teen hoë snelhede verseker het. Dit is ook aangedryf deur Toemanski RD-9B-turbostraalmotore wat eintlik net herbenoemde, kragtiger AM-5-motore was. Dit het gelyk asof daar net een luginlaat in die neus was maar dit verdeel, een vir elke motor. Dit het die risiko verminder indien voëls of voorwerpe van die grond af ingesuig sou word.
Die 19S-model is vanaf middel 1955 afgelewer en produksie is eers in 1959 gestaak nadat ongeveer 2 500 eenhede gebou is. Van die variante is die MiG-19PF, toegerus met radar as 'n alleweerstoestandevliegtuig en die MiG-19PM, wat toegerus was met missiele in stede van masjiengewere.
MiG-19 in ander lande
[wysig | wysig bron]Sowjetvervaardigde MiG-19's is verskaf aan Pole en Tsjeggo-Slowakye waar hulle respektiewelik as die LIM-7 en S-105 bekend staan. China het ook die vliegtuig onder lisensie vervaardig; tewens hulle was so beïndruk met sy vermoëns dat hulle vanaf 1991 twee keer soveel van die vliegtuie gebou het as die Sowjetunie.
China het die vliegtuig onder die naam Shenyang j-6 uitgevoer na Albanië, Bangladesh, Egipte, Kambodja, Pakistan, Tanzanië en Viëtnam. Pakistan se J-6 was in aksie in die oorlog teen Indië en die J-6 was ook in aksie teen Amerikaanse vliegtuie tydens die Viëtnamoorlog.
Tegniese besonderhede
[wysig | wysig bron]| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 2 |
| Tipe motor | Straalmotor |
| Vervaardiger | Toemanski-turbostraler met nabrander |
| Kraglewering per motor | 3 300 kg stukrag |
| Vlerkspan | 9,2 m |
| Lengte | 12,6 m |
| Hoogte | 3,88 m |
| Vlerkoppervlakte | 25,0 m2 |
| Maks. opstygmassa | 9 100 kg |
| Maks. snelheid | 1 450 km/h |
| Operasionele hoogte | 17 900 m |
| Togafstand | 2 200 km met eksterne tenks |
| Klimvermoë | 6 900 m per minuut |
| Bewapening | Drie 30 mm-kanonne plus 500 kg wapens onder die vlerke |
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bron
[wysig | wysig bron]- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9