Gaan na inhoud

Loki

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Loki en Sigyn (1863), deur Mårten Eskil Winge.

Loki is 'n god in die Noorse mitologie, een van die Ase of oorlogsgode. Volgens sommige bronne is hy die seun van Fárbauti ('n trol) en Laufey ('n godin), en die broer van Helblindi en Býleistr. Hy is getroud met Sigyn en hulle het twee seuns, Narfi en Nari (of Váli). By die trol Angrboða is Loki die pa van Hel, die wolf Fenrir en die wêreldslang Jörmungandr. Toe Loki die vorm van 'n merrie aangeneem het, is hy deur die hings Svaðilfari bevrug, en hy het die lewe geskenk aan die agtbenige perd Sleipnir.

Mites

[wysig | wysig bron]

Loki se verhouding met die ander gode wissel van bron tot bron; soms help hy hulle en soms tree hy kwaadwillig teenoor hulle op. Loki kan van gedaante verander en verskyn soms as 'n salm, 'n merrie, 'n vlieg en dalk as 'n ou vrou met die naam Þökk. Loki se positiewe verhoudings met die gode eindig toe hy die god Baldr se dood bewerkstellig.

Eindelik bind Odin se seun Váli hom met die binnegoed van een van sy seuns vas. In beide die Prosaïese Edda en Poëtiese Edda plaas die godin Skaði 'n slang bo hom. Gif drup uit die slang se bek wat Loki se vrou, Sigyn, in 'n bak opvang. Wanneer die gif egter op Loki drup, laat dit hom van pyn ruk, en dit veroorsaak aardbewings.

Wanneer Ragnarök aanbreek, sal Loki vry kom en saam met die trolle teen die gode veg. Hy sal teen die god Heimdallr te staan kom, en hulle sal mekaar doodmaak.

Loki word genoem in die Poëtiese Edda, wat in die 13de eeu saamgestel is uit vroeëre tradisies; die Prosaïese Edda en Heimskringla wat in die 13de eeu geskryf is; die rune- en skaldegedigte; en die Skandinawiese folklore. Hy word soms as 'n bedrieërgod beskryf.

Bronne

[wysig | wysig bron]
  • Arvidsson, Stefan (2006). Aryan Idols: Indo-European Mythology as Ideology and Science. University of Chicago Press.
  • Bellows, Henry Adams (1936). The Poetic Edda: Translated from the Icelandic with an Introduction and Notes. Princeton University Press/American Scandinavian Foundation.
  • Calverley, William Slater (1899). Notes on the Early Sculptured Cross: Shrines in Monuments in the Present Diocese of Carlisle. T. Wilson.
  • Dickins, Bruce (1915). Runic and Heroic Poems of the Old Teutonic Peoples. Cambridge University Press.
  • Faulkes, Anthony (vert.) (1995). Edda. Everyman. ISBN 0-460-87616-3.
  • Larrington, Carolyne (vert.) (1999). The Poetic Edda. Oxford World's Classics. ISBN 0-19-283946-2.
  • Lindow, John (2001). Norse Mythology: A Guide to the Gods, Heroes, Rituals, and Beliefs. Oxford University Press. ISBN 0-19-515382-0.
  • Madsen, Hans Jørgen (1990). "The god Loki from Snaptun". Oldtidens Ansigt: Faces of the Past. Det kongelige Nordiske Oldskriftselskab. ISBN 87-7468-274-1.
  • Hirschfeld, Max (1889). Untersuchungen zur Lokasenna. Acta Germanica 1.1 (in Duits). Berlin: Mayer & Müller. p. 1. Lokka.
  • Orchard, Andy (1997). Dictionary of Norse Myth and Legend. Cassell. ISBN 0-304-34520-2.
  • von Schnurbein, Stefanie (2000). "The function of Loki in Snorri Sturluson's 'Edda'". History of Religions. University of Chicago Press. 40 (2): 109–124. doi:10.1086/463618.
  • Simek, Rudolf (2007). Dictionary of Northern Mythology. vertaal deur Angela Hall. D.S. Brewer. ISBN 978-0-85991-513-7.

Skakels

[wysig | wysig bron]