Gaan na inhoud

Koolstofsuboksied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Koolstofsuboksied 
IUSTC-naam propa-1,2-dieen-1,3-dioon 
Ander name trikoolstofdioksied
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule C3O2
Molêre massa 68,0309 [g/mol]
CAS-nommer 504-64-3  
Voorkoms Kleurlose gas  
Reuk Stink
Fasegedrag
Smeltpunt -112,5 °C
Kookpunt 6,7 °C
Digtheid
Oplosbaarheid Reageer met water 
Dampdruk 573,5 torr (@0 °C
Termodinamies 
ΔfHɵ 47,4 kcal/mol

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Koolstofsuboksied is 'n chemiese verbinding met formule C3O2.

Die stof is ontdek deur Diels en Wolf in 1906.[1] Die gas kan met P2O5 vervaardig word uit malonsuur CH2(COOH)2 of uit diasetiltartaarsuuranhidried, maar die bereiding uit malonsuur gee minder neweprodukte. Daar is ook berigte dat dit met 'n osonisator uit koolstofmonoksied vervaardig kan word volgens die reaksie:

In beginsel kan koolstofsuboksied ook vervaardig word deur CO2, soos dit by verbranding vrygestel word aan hoë energie bloot te stel soos gammastraling of hard ultraviolet:

Dit sou 'n nuttige stof oplewer. Daar is navorsing om te sien of dit bruikbaar is om te help die koolstofdioksied probleem op te los, maar die energievereistes is baie hoog.[2]

Infrarooi- en ramanspektroskopie bevestig dat dit 'n lineêre molekuul is, wat as O=C=C=C=O geskryf kan word. [3]

Heksameer van koolstof suboksied

Die stof kan by -78 °C lank bewaar word, maar by kamertemperatuur tree polimerisasie op en dit lewer 'n rooi amorf produk. Watter produkte polimerisasie presies oplewer hang van die omstandighede af. By 100 °C is dit veral 'n heksameer (C3O2)6[1] Die stof reageer met water om weer malonsuur te vorm en met suurstof oksideer dit na koolstofdioksied. Met ammoniak gee dit malonamied volgens die reaksie:

Met soutsuur reageer dit tot die suurchloried van malonsuur:

Die suboksied is 'n belangrike stof vir die organiese chemie omrede dit in talle van sinteses gebruik kan word, veral in sikloaddisies.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 Cycloaddition Reactions of Heterocumulenes,Henri Ulrich, Elsevier, 2012, ISBN 0-323-16276-2, ISBN 978-0-323-16276-0
  2. Greenhouse Gas Carbon Dioxide Mitigation: Science and Technology, Martin M. Halmann, Meyer Steinberg, CRC Press, 1998, ISBN 1-56670-284-4, ISBN 978-1-56670-284-3
  3. The Chemistry of Carbon: Organometallic Chemistry. Pergamon international library of science, technology, engineering, and social studies,A. K. Holliday, G. Hughes, S. M. Walker, Elsevier, 2013, ISBN 1-4831-5194-8, ISBN 978-1-4831-5194-6, bls 1222ev.