Fidel Castro

	Fidel Castro
	; Fidel Castro (2003)
	23ste President van Kuba
	Ampstermyn; 2 Desember 1976 – 24 Februarie 2008
Vise	Eerste vise-president:; Raúl Castro (waarnemend na 31 Julie 2006); Ander vise-presidente:; Juan Almeida Bosque; Abelardo Colome Ibarra; Carlos Lage Dávila; Esteban Lazo Hernández; José Machado Ventura
Voorafgegaan deur	Osvaldo Dorticós Torrada
Opgevolg deur	Raúl Castro
Eerste Minister van Kuba
	Ampstermyn; 16 Februarie 1959 – 2 Desember 1967
Voorafgegaan deur	José Miró Cardona
Opgevolg deur	Saamgesmelt met presidentskap
Persoonlike besonderhede
Gebore	13 Augustus 1926 ; Birán, Holguín Provinsie, Kuba
Sterf	25 November 2016 (op 90); Havana, Kuba
Politieke party	Kommunistiese Party van Kuba
Eggenoot/-note	(1) Mirta Díaz-Balart Gutiérrez (geskei in 1955); (2) Dalia Soto del Valle
Kind(ers)	Fidel Ángel Castro Díaz-Balart; Alina Fernández Revuelta; Alexis Castro Soto; Alejandro Castro Soto; Antonio Castro Soto; Ángel Castro Soto; Alain Castro Soto; Jorge Ángel Castro; Francisca Pupo
Alma mater	Colegio de Belén; Universiteit van Havana
Religie	Selfverklaarde sekularis, voormalige Rooms-Katoliek
Handtekening
Toekennings

Fidel Alejandro Castro Ruz (audio) (13 Augustus 1926 in Birán (Holguín-provinsie) – 25 November 2016 in Havana) was van 1959 tot 2008 die kommunistiese leier van Kuba. Hy was bekend vir sy militêre drag en lang baard.^[3]

Castro het die eiland vanaf 1959 regeer, nadat hy die regering van die diktator Fulgencio Batista omvergewerp het en Batista in 1954 gedwing het om die land te verlaat. Hy het Kuba in die eerste kommunistiese staat in die Westelike Halfrond verander. Hy het die titel van Eerste Minister gehou tot 1976, toe hy die President geword het. In 2008 het hy bedank en die leisels aan sy broer, Raúl Castro, oorhandig. Daarnaas was hy ook die eerste sekretaris van die Kommunistiese Party van Kuba, vanaf die stigting van die party in 1961 tot 2011.

Onder sy regering is die Republiek van Kuba tot 'n kommunistiese staat omskep. Al die industrieë en maatskappye is genasionaliseer en sosialistiese hervormings is op alle vlakke van die samelewing deurgevoer. Op internasionale vlak dien hy van 1979 tot 1983 as sekretaris-generaal van die Beweging van Onverbonde Lande.

Na 'n mislukte gewapende aanval op die Moncada-kaserne in 1953 bring Castro 'n jaar in die gevangenis deur en woon hy vervolgens in ballingskap in Meksiko. Met behulp van sy broer Raúl Castro en Che Guevara versamel hy 'n groep Kubaanse rewolusioniste: die Beweging van die 26ste Julie. Nadat Castro en sy broer na Kuba teruggekeer het, speel hy 'n belangrike rol in die Kubaanse Rewolusie. Hy lei 'n suksesvolle guerrilla-oorlog teen Batista se troepe, wat self op die vlug slaan en in 1959 in ballingskap opeindig.

Castro word vervolgens opperbevelvoerder van die land se militêre magte en kort daarna premier. Sy betrokkenheid by die omverwerping van Batista, soos sy vermeende verhouding met die Sowjetpremier, Nikita Chroesjtsjof, ontstel die Verenigde State, waarna die CIA 'n mislukte inval in 1961 in Varkensbaai organiseer om sy regering omver te werp. Daarna is verskeie pogings aangewend om hom te vermoor en het die VSA 'n ekonomiese blokkade teen Kuba ingestel.

Om hierdie bedreiging teen te staan, smee Castro 'n alliansie met die Sowjetunie en kon die Sowjetunie kernwapens op die eiland oprig, wat tot die Kubaanse missielkrisis van 1962 lei. Castro neem vervolgens Marxisme-Leninisme as sy leidende ideologie aan. As gevolg hiervan is Kuba in 'n sosialistiese republiek omskep, gratis universele gesondheidsorg en onderwys is ingevoer, en alle industrieë is genasionaliseer.

In 1976 word hy voorsitter van die Raad van State en van die Raad van Ministers. Ná die ineenstorting van die Sowjetunie, Kuba se belangrikste bondgenoot, in 1991 deurleef Kuba sy ekonomiese "Spesiale Periode". In 2006 word Kuba lid van die Bolivariaanse Alliansie vir Amerika en sluit hy ekonomiese en politieke alliansies met ander Latyns-Amerikaanse lande. As gevolg van sy swak gesondheid dra hy sy take in 2006 aan visepresident Raúl Castro oor, wat tot president verkies is toe Fidel in 2008 afgetree het.

Castro is op 25 November 2016 om 22:29 op 90-jarige leeftyd oorlede. Sy dood is enkele ure later deur die Kubaanse staatstelevisie bekendgemaak.^[4]^[5]^[6]

Verwysings

↑ "Fidel contemplates his mortality" (in Engels). BBC. 23 Januarie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Februarie 2009. Besoek op 28 Januarie 2009.
↑ ^2,0 ^2,1 http://www.canf.org/es/ENSAYOS/2003-dic-09-vida_secreta_del_tirano_castro.htm
↑ HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8
↑ "Muere Fidel Castro a la edad de 90 años – RT" (in Spaans). rt.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2020. Besoek op 26 November 2016.
↑ "PressTV-Cuba's Fidel Castro dies" (in Engels). presstv.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Desember 2019.
↑ Fidel Castro is overleden, knack.be, 26 november 2016

Eksterne skakels

Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Fidel Castro.

[BBC_23Jan9-1] "Fidel contemplates his mortality" (in Engels). BBC. 23 Januarie 2009. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Februarie 2009. Besoek op 28 Januarie 2009.

[canf.org-2] 2,0 ^2,1 http://www.canf.org/es/ENSAYOS/2003-dic-09-vida_secreta_del_tirano_castro.htm

[HAT_Taal-en-feitegids-3] HAT Taal-en-feitegids, Pearson, Desember 2013, ISBN 978-1-77578-243-8

[4] "Muere Fidel Castro a la edad de 90 años – RT" (in Spaans). rt.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 April 2020. Besoek op 26 November 2016.

[5] "PressTV-Cuba's Fidel Castro dies" (in Engels). presstv.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Desember 2019.

[6] Fidel Castro is overleden, knack.be, 26 november 2016

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

l b w Eerste ministers van Kuba
Eerste ministers	Saladrigas Zayas Zaydín Alliegro Lancís Sánchez Prío Socarrás López del Castillo de Varona Lancís Sánchez Gans Batista García Montes Rivero Agüero Núñez Portuondo Güell Miró Cardona Fidel Castro (tot 1976)
Presidente van die Raad van Ministers	Fidel Castro (vanaf 1976) Raúl Castro Miguel Díaz-Canel