Gaan na inhoud

Famine, Affluence, and Morality

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Peter Singer

"Famine, Affluence, and Morality" ("Hongersnood, welvaart en moraliteit") is 'n essay geskryf deur Peter Singer in 1971 en gepubliseer in Philosophy & Public Affairs in 1972. Dit voer aan dat welvarende persone moreel verplig is om baie meer hulpbronne aan humanitêre sake te skenk as wat in Westerse kulture as normaal beskou word. Die essay is geïnspireer deur die hongersnood van Bangladesj Bevrydingsoorlog-vlugtelinge, en gebruik hul situasie as 'n voorbeeld, hoewel Singer se argument algemeen in omvang is en nie beperk is tot die voorbeeld van Bangladesj nie. Die essay word wyd aangewys as 'n voorbeeld van Westerse etiese denke.[1]

Opsomming

[wysig | wysig bron]

Een van die kernargumente van hierdie essay is dat, as 'n mens jou rykdom kan gebruik om lyding te verminder - byvoorbeeld deur pogings om hongersnood te verlig - sonder enige beduidende vermindering in die welsyn van jouself of ander, dit immoreel is om nie so te doen nie. Singer voer die "drenkelingkind"-argument of verdrinkingskind-analogie in: Volgens Singer is gebrek aan optrede duidelik immoreel as 'n kind besig is om in 'n vlak dam te verdrink en iemand dit kan red, maar kies om dit nie te doen nie;[2] en ook om groter geografiese afstand te plaas tussen die persoon in nood en die potensiële helper verminder nie laasgenoemde se morele verpligtinge nie:[3] 

"Dit maak geen morele verskil of die persoon wat ek kan help, 'n buurman se kind tien meter van my af is of 'n Bengaal wie se naam ek nooit sal weet nie, tienduisend myl weg is nie. ... Die morele standpunt vereis dat ons verby die belange van ons eie samelewing kyk. Voorheen was ... dit dalk kwalik haalbaar, maar dit is nou heel haalbaar. Uit die morele oogpunt moet die voorkoming van die hongersnood van miljoene mense buite ons samelewing ten minste so dringend beskou word as die handhawing van eiendomsnorme binne ons samelewing."

Die welvarendes, sê Singer, is deurgaans skuldig daaraan dat hulle dit nie erken nie, omdat hulle groot hoeveelhede surplusrykdom het wat hulle nie gebruik om humanitêre projekte in ontwikkelende lande te help nie. Hier is die strekking van Singer se argument: • "Lyding en dood weens 'n gebrek aan voedsel, skuiling en mediese sorg is sleg".[4] • "As dit in ons vermoë is om te verhoed dat iets sleg gebeur, sonder om daardeur iets van vergelykbare morele belang op te offer, dan behoort ons dit moreel te doen." [4] • "Dit maak geen morele verskil of die persoon wat ek kan help 'n buurman se kind tien meter van my af is of 'n Bengaal is wie se naam ek nooit sal weet nie, wat tienduisend myl weg is nie."[4] • "Die beginsel maak geen onderskeid tussen gevalle waarin ek die enigste persoon is wat enigiets moontlik kan doen en gevalle waarin ek net een onder miljoene in dieselfde posisie is nie".[5]

Ontvangs en kritiek

[wysig | wysig bron]

Filosoof Gilbert Harman beskou "Famine, Affluence, and Morality" as een van die bekendste artikels in etiek.[6] In 1981 het filosoof James Rachels van die artikel gesê: "'n Mens het intellektuele belangstelling in die argument gevoel, maar ook skuld omdat hy nie meer geld bygedra het om hongersnood te verlig nie".[7]

Singer se artikel het die skryf van Peter Unger se 1996-boek Living High and Letting Die geïnspireer.[6]

Filosoof William MacAskill is beïnvloed deur die essay, wat hy in 'n voorgraadse seminaar teëgekom het; MacAskill het later 'n stigter van die effektiewe altruïsme-beweging geword.[8] In 2015 het The New Republic die invloed van Singer se opstel op effektiewe altruïsme opgemerk.[9]

Die "drenkelingkind"-analogie verskaf die titel van die 2015-boek Strangers Drowning deur Larissa MacFarquhar,[10] wat die lewens van verskeie ekstreme altruïste dokumenteer, van wie sommige deur Singer se essay beïnvloed is.[11]

'n Algemene kritiek op Singer se essasy is die veeleisende beswaar. Byvoorbeeld, die "vermeende verpligting" van Singer se opstel is gekritiseer deur John Arthur,[12] deur John Kekes,[13] en deur Kwame Anthony Appiah,[14] en Singer se bewering van 'n reguit pad van gesonde moraliteit na groot gee is ook betwis.[15]

Aanhalings

[wysig | wysig bron]
  • "[N]og ons afstand van 'n voorkombare euwel óf die aantal ander mense wat, ten opsigte van daardie euwel, in dieselfde situasie as ons is, verminder ons verpligting om daardie euwel te versag of te voorkom."[16]
  • "As dit in ons vermoë is om te verhoed dat iets sleg gebeur, sonder om daardeur iets van vergelykbare morele belang op te offer, behoort ons dit moreel te doen." Dit is volgens Singer 'n gekwalifiseerde herbevestiging van die beginsel wat sy argument beheer.[17]
  • "Mense voel op geen manier skaam of skuldig oor die besteding van geld aan nuwe klere of 'n nuwe motor in plaas daarvan om dit aan hongersnoodverligting te gee nie. (Die alternatief kom inderdaad nie by hulle op nie.) Hierdie manier van kyk na die saak kan nie geregverdig word. Wanneer ons nuwe klere koop, nie om onsself warm te hou nie, maar om 'goed geklee' te lyk, voorsien ons nie in enige belangrike behoefte nie."[16]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ In die voorwoord tot die boekweergawe van die essay wat in 2016 deur Oxford University Press gepubliseer is, het Singer gesê: "'n Onvolledige lys van bloemlesings waarin dit gedruk is, strek tot vyftig." (Singer 2016, p. xii) Sommige voorbeelde is:
    • Cottingham, John (1996). Western philosophy: an anthology. Wiley-Blackwell. pp. 461ff. ISBN 978-0-631-18627-4.
    • Shafer-Landau, Russ (2007). Ethical theory: an anthology. Wiley-Blackwell. pp. 523ff. ISBN 978-1-4051-3320-3.
    • Pojman, Louis P. (2003). Moral philosophy: a reader. Hackett. pp. 344ff. ISBN 978-0-87220-661-8.
    • Wellman, Carl (2002). Rights and Duties: Welfare rights and duties of charity. Taylor & Francis. pp. 227ff. ISBN 978-0-415-93987-4.
    • Chadwick, Ruth F.; Doris Schroeder (2002). Applied ethics: critical concepts in philosophy. Politics. Taylor & Francis. pp. 272ff. ISBN 978-0-415-20837-6.
  2. ↑ Singer wys daarop dat om die kind te red "sal beteken dat my klere modderig word, maar dit is onbeduidend, terwyl die dood van die kind vermoedelik 'n baie slegte ding sal wees."(Singer 1972, p. 231).
  3. ↑ Singer 1972, pp. 231–232, 237.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Singer 1972, p. 231.
  5. ↑ Singer 1972, p. 232.
  6. ↑ 6,0 6,1 Singer, Peter (2002). Kuhse, Helga (red.). Unsanctifying human life: essays on ethics. New York: Blackwell. pp. 2–3. ISBN 978-0631225072. OCLC 48533383.
  7. ↑ James Rachels (1981). "Sociobiology and the 'Escalator' of Reason". The Hastings Center Report. 11 (5): 45–46 [45]. doi:10.2307/3561299. JSTOR 3561299.
  8. ↑ Lewis-Kraus, Gideon (8 Augustus 2022). "The Reluctant Prophet of Effective Altruism". The New Yorker. Besoek op 15 September 2022.
  9. ↑ Lichtenberg, Judith (30 November 2015). "Peter Singer's extremely altruistic heirs: Forty years after it was written, 'Famine, Affluence, and Morality' has spawned a radical new movement". The New Republic.
  10. ↑ MacFarquhar, Larissa (2015). Strangers drowning: grappling with impossible idealism, drastic choices, and the overpowering urge to help. New York: Penguin Press. ISBN 9781594204333. OCLC 919691156.
  11. ↑ Winkler, Elizabeth (30 September 2015). "Addicted to Altruism". The New Republic. Besoek op 15 September 2022.
  12. ↑ Arthur, John (1993). "World hunger and moral obligation: the case against Singer" (PDF). In Sommers, Christina Hoff; Sommers, Frederic Tamler (reds.). Vice & virtue in everyday life: introductory readings in ethics (3rd uitg.). Fort Worth, TX: Harcourt Brace Jovanovich College Publishers. pp. 845–852. ISBN 0155003755. OCLC 30665544. Excerpted from: Arthur, John (1985) [1982]. "Equality, entitlements, and the distribution of income". In Barry, Vincent E. (red.). Applying ethics: a text with readings (2nd uitg.). Belmont, Calif.: Wadsworth Publishing. pp. 358–368. ISBN 0534036872. OCLC 10800662.
  13. ↑ Kekes, John (2002). "On the supposed obligation to relieve famine". Philosophy. 77 (4): 503–517. doi:10.1017/S0031819102000438. JSTOR 3752161. S2CID 170461189.
  14. ↑ Appiah, Kwame Anthony (2006). "Kindness to strangers". Cosmopolitanism: ethics in a world of strangers. Issues of our time. New York: W. W. Norton & Company. pp. 155–174 (160). ISBN 0393061558. OCLC 61445790. Die probleem met die argument is nie dat dit beweer ons het ongelooflike verpligtinge teenoor buitelanders nie; die probleem is dat dit beweer ons het ongelooflike verpligtinge.
  15. ↑ Markoč, Anton (2019). "Draining the pond: why Singer's defense of the duty to aid the world's poor is self-defeating". Philosophical Studies. 177 (7): 1953–1970. doi:10.1007/s11098-019-01293-1. S2CID 159524233.
  16. ↑ 16,0 16,1 Singer 1972, p. 234.
  17. ↑ Singer 1972, p. 233–234.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Famine,_Affluence,_and_Morality&oldid=2566304"