Gaan na inhoud

Caph

Koördinate: Sky map 00h 09m 10.68518s, +59° 08′ 59.2120″
in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Caph
Caph se ligging (in die rooi sirkel).
Caph se ligging (in die rooi sirkel).
Sterrebeeld Kassiopeia
Bayer-naam Beta Cassiopeiae
Spektraaltipe F2 III[1]
Soort Reusester
Veranderlike
Waarnemingsdata (Epog J2000)
Regte klimming 00h 09m 10.68518s[2]
Deklinasie +59° 08′ 59.2120″[2]
Skynmagnitude (m) 2,28 (2,5 tot 2,31)[3]
Absolute magnitude (M) 1,3[4]
B-V-kleurindeks  0,34[5]
U-B-kleurindeks  0,11[5]
Besonderhede
Massa (M) 1,91 ± 0,02[6]
Radius (R) 3,43-3,69[6]
Ligsterkte (L) 27,3[6]
Ouderdom (jaar) 1,09-1,18 miljard[6]
Temperatuur (K) 7 079[7]
Eienskappe
Veranderlikheid Delta Scuti-veranderlike
Ander name
Caph, Chaph, Kaff, Al Sanam al Nakah,[8] 11 Cas, Gl 8, HR 21, BD+58°3, HD 432, LHS 1027, GCTP 16.00, SAO 21133, FK5 2, HIP 746, GC 147, ADS 107, CCDM J00092+5909[9]
Portaal  Portaalicoon   Sterrekunde

Caph (ook bekend as Beta Cassiopeiae of β Cas) is ’n Delta Scuti-veranderlike ster in die sterrebeeld Kassiopeia. Dit is ’n reusester met ’n klassifikasie van F2. Die wit ster met ’n skynbare magnitude van 2,27 het ’n absolute magnitude van 1,16.

Eienskappe

[wysig | wysig bron]

Caph is een van die vyf sterre wat die "W" van Kassiopeia vorm en lê langs die helderder Schedar (Alpha Cassiopeiae).[10] SN 1572, tradisioneel bekend as Tycho se Ster, het in 1572 sowat 5 grade noordwes van Caph gelê.[8] Die ster is hoofsaaklik in die Noordelike Halfrond sigbaar.[11]

Caph is ’n gelerige reusester van klas F2 III, met ’n oppervlaktemperatuur van sowat 7 000 K. Dit is meer as drie keer so groot en, met ’n absolute magnitude van 1,16, omtrent 28 keer so helder as die Son. Dit was eens ’n A-tipe ster met ’n massa van omtrent twee keer die Son s’n.[6] Dit is op die oomblik aan die afkoel en uitsit om ’n rooireus te word. Caph se korona is gewoonlik swak.[10]

Dit is ’n Delta Scuti-veranderlike en is die tweede helderste ster van dié soort, naas Altair.[12] Sy helderheid wissel tussen 2,25 en 2,31 m met ’n periode van 2,5 uur.[10]

Die ster roteer teen sowat 92% van die kritieke spoed en voltooi elke dag 1,12 rotasies. Dit gee die ster die vorm van ’n afgeplatte sferoïed, met ’n ewenaarbult wat 24% groter as die poolradius is. Dit veroorsaak dat die poolstreek ’n hoër temperatuur as die ewenaarstreek het; die verskil is omtrent 1 000 K.

Die ster se Bayer-naam is "Beta Cassiopeiae" en sy Flamsteed-naam "11 Cassiopeiae". Die tradisionele naam "Caph" of "Kaff" kom van die Arabiese woord كف kaf, "palm" (wat uit die Plejades strek) en "al-Sanam al-Nakah" van die Arabies vir "die kameel se boggel".[8]

In 2016 het die Internasionale Astronomiese Unie se sternaamwerkgroep (WGSN) die naam "Caph" vir die ster goedgekeur.[13]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Gray, R.O.; Corbally, C.J.; Garrison, R.F.; McFadden, M.T.; Robinson, P.E. (2003). "Contributions to the Nearby Stars (NStars) Project: Spectroscopy of Stars Earlier than M0 within 40 Parsecs: The Northern Sample. I". The Astronomical Journal. 126 (4): 2048. arXiv:astro-ph/0308182. Bibcode:2003AJ....126.2048G. doi:10.1086/378365.
  2. 2,0 2,1 van Leeuwen, F. (November 2007). "Validation of the new Hipparcos reduction". Astronomy and Astrophysics. 474 (2): 653–664. arXiv:0708.1752. Bibcode:2007A&A...474..653V. doi:10.1051/0004-6361:20078357.
  3. Kukarkin, B. V.; et al. (1971). General Catalogue of Variable Stars containing information on 20437 variable stars discovered and designated till 1968 (3rd uitg.). Bibcode:1971GCVS3.C......0K.
  4. Jaschek, C.; Gomez, A. E. (1998). "The absolute magnitude of the early type MK standards from HIPPARCOS parallaxes". Astronomy and Astrophysics. 330: 619. Bibcode:1998A&A...330..619J.
  5. 5,0 5,1 Johnson, H. L.; et al. (1966). "UBVRIJKL photometry of the bright stars". Communications of the Lunar and Planetary Laboratory. 4 (99): 99. Bibcode:1966CoLPL...4...99J.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Che, X.; et al. (Mei 2011). "Colder and Hotter: Interferometric Imaging of β Cassiopeiae and α Leonis". The Astrophysical Journal. 732 (2): 68. arXiv:1105.0740. Bibcode:2011ApJ...732...68C. doi:10.1088/0004-637X/732/2/68.
  7. Daszyńska, J.; Cugier, H. (2003). "Far-Ultraviolet light curves of the δ Scuti variable: β Cassiopeiae". Advances in Space Research. 31 (2): 381–386. Bibcode:2003AdSpR..31..381D. doi:10.1016/S0273-1177(02)00630-0.
  8. 8,0 8,1 8,2 Allen, Richard Hinckley (1963) [1899]. Star-names and their meanings. New York, NY: Dover Publications. p. 146. ISBN 1-931559-44-9.
  9. "V* bet Cas—Variable Star of delta Sct type". SIMBAD (in Engels). Centre de Données astronomiques de Strasbourg. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Maart 2016. Besoek op 16 Desember 2011.
  10. 10,0 10,1 10,2 Kaler, James B. (2002). The Hundred Greatest Stars. New York: Copernicus Books. p. 27. ISBN 0-387-95436-8.
  11. Newell, W. J. (1965). The Australian Sky. Jacaranda Press. p. 84. ISBN 0-7016-0037-3.
  12. Buzasi, D. L.; et al. (2005). "Altair: The Brightest δ Scuti Star". The Astrophysical Journal. 619 (2): 1072–76. arXiv:astro-ph/0405127. Bibcode:2005ApJ...619.1072B. doi:10.1086/426704.
  13. "Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, No. 1" (PDF). Besoek op 28 Julie 2016.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]