Gaan na inhoud

Antiochus IV

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Antiochus IV

Antiochus IV was 175 v.C.-164 v.C. koning van die Seleukidiese Ryk.

Hy was die broer van Seleukos IV wat in 175 deur Heliodorus vermoor is. Seleukos se sesjarige seuntjie Demetrios was 'n gyselaar in Rome as gevolg van die Verdrag van Apamea van Antiochus III met die Romeinse het moet sluit. Heliodorus het gehoop dat hy met Demetrios op die troon groot invloed sou kry maar Antiochus het dit verhinder en hom gedood. Hy het ook getrou met Laodike. Sy was Seleukos en Antiochus se suste en dit was haar derde en laaste huwelik met een van haar broers. Sy het met albei Seleukos en Antiochus kinders gehad en dit was die oorsaak van dinastieke probleme wat 'n eeu geduur het.

Egipte

[wysig | wysig bron]
Laenas trek 'n sirkel rond Antiochus

Seleukos en Antiochus se ander suster Cleopatra was as Cleopatra I Syra die eggenote van Ptolemeus V van Egipte. Sy is 'n jaar eerder oorlede. Haar seuntjie Ptolemeus VI se voogde het van Antiochus geëis dat die streek van Koile Sirië aan Egipte teruggegee sou word. Antiochus beantwoord dit met 'n nuwe oorlog, die Sesde Siriese Oorlog. Hy val Egipte binne, bereik Alexandrië en neem die jong farao gevange. Die bevolking kom egter in opstand en sit 'n jonger broer Ptolemeus VIII op die Egiptiese troon. Die broetjies is net 16 en 12 en kom ooreen om saam die land te regeer. Rome het ander probleme met die Derde Masedoniese Oorlog maar hulle stuur Caius Popillius Laenas na Eleusis naby Alexandrië. Hy eis die terugtrekking van die Antiochus se troepe. As Antiochus weifel trek hy 'n sirkel in die stof om die Siriese koning en sê dat die Romeinse Senaat 'n antwoord moet hê voordat hy uit hierdie sirkel stap. Antiochus wat geen oorlog met Rome wil nie, stem saam en trek hom uit Egipte terug.[1]

Judea

[wysig | wysig bron]

Hy kry onmiddellik probleme in Judea. In 175 word Jason (Grieks vir Jesjoea of Jesus) hoëpriester in Jerusalem. Hy is pro-Grieks en beloof dat Seleukië op meer belasting kan reken. Hy vestig ook 'n heiligdom vir Zeus Olympos en Baal-Sjamen op die tempelbers naas die Joodse (Tweede) Tempel en stig 'n gymnasium waar Grieke hulle sport kan beoefen. In 171 probeer Menelas wat nog fanatieker pro-Grieks is die mag oor te neem. Menelas neem die sitadel maar Jason beheers steeds die res van die stad. In 168 kom Antiochus self na Jerusalem om die onrus te bedwing, maar dit maak dit net erger. Hy kies die kant van Menelas, ontneem die Jode die relegieuse regte wat sy vader hulle verleen het, verbied die besnydenis en die Joodse Wet. Die maatreëls was dalk nie bedoel as 'n hellenisasierprogrmma of 'n anti-Joodse politiek nie, maar die gevolg was 'n Joodse opstand wat as die Makkabese Oorlog bekend is.[1]

Sy dood

[wysig | wysig bron]

Antiochus het die opstand nie onderdruk nie omdat hy ook in die ooste oorlog teen die Parte gevoer het. Daar is hy in 168 dood terwyl hy 'n tempel geplunder het. Hierdie heiligskennis het baie opskudding veroorsaak. Sy seuntjie Antiochus V se voogd Lysias het vinnig geprobeer om die regte van die Jode te herstel maar die opstand het deurgegaan.[1]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,0 1,1 1,2 Chaniotis, Angelos (2018). "9. Decline and Fall of the Hellenistic Kingdoms in Asia and Egypt (188–80 bc)".In: Age of Conquests: The Greek World from Alexander to Hadrian. Cambridge, MA and London, England: Harvard University Press. pp. 193–206. doi:10.4159/9780674982406-013.{{cite book}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)