Gaan na inhoud

Antimoon(III)chloried

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eienskappe

Algemeen

Naam Antimoon(III)chloried
Struktuurformule van
Struktuurformule van
Chemiese formule SbCl3
Molêre massa 228,11 [g/mol][1]
CAS-nommer 10025-91-9[1]  
Voorkoms Kleurlose vastestof[1]  
Reuk onaangenaam skerp [1]
Fasegedrag  
Selkonstantes a=811,1(2); 942,9(2); 631,3(1) pm.[2]  
Ruimtegroep Pnma 
Nommer 62
Smeltpunt 73,4 °C[1]
Kookpunt 223,5 °C[1]
Digtheid 3,14 [g/cm3] [1]
Oplosbaarheid 987 g/100g water @ 25 °C[1] 
ΔvapHɵ 45,19 [kJ/mol] @220,3 °C [1] 
ΔfusHɵ -55,6 [J/g] @73,2 °C [1]

Suur-basis eienskappe

pKa

Veiligheid

Flitspunt nie-brandbaar 
LD50 525 [mg/kg] (rot; oraal)[1]

Tensy anders vermeld is alle data vir standaardtemperatuur en -druk toestande.

 
Portaal Chemie

Antimoon(III)chloried is 'n verbinding van antimoon in sy 3+ oksidasietoestand met chloor.

Die stof is baie higroskopies en rook effens in vogtige lug. Met water vorm dit antimoonoksichloried.

Kristalstruktuur

[wysig | wysig bron]
β-SbBr3

Antimoon(III)chloried kristalliseer in 'n ortorombiese struktuur. Die struktuur is molekulêr en bevat SbCl3-molekules met 'n trigonale pirmidale vorm wat 'n spieëlvlak besit. Twee Sb-Cl bindings in 236,8(1) pm lank; die derde is korter: 234,0(2) pm. Een bindingshoek is 90,98°; die ander twee is 95,70°. [2]

Die antimoonatoom het intermolekulêre kontakte wat meer as 346pm lank is, maar dit is korter as die som van die vanderwaalsradiusse. Die antimoonatoom het in totaal agt buuratome. [2] β-SbBr3 het dieselfde struktuur.[3]

Gebruike

[wysig | wysig bron]

Dit word gebruik as 'n reagens vir die opsporing van vitamien A en verwante karotenoïede. Dit reageer met die karotenoïed om 'n blou kompleks te vorm wat deur kolorimetrie (die Carr-Price-toets) gemeet kan word. Oplossings van antimoontrichloried is vroeër gebruik om horingstompies van kalwers en bokke op te los en te verwyder.[4]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 "Antimony trichloride" (in Engels). PubChem NIH VSA.
  2. 2,0 2,1 2,2 Lipka, A. (1979). "An X-ray structure redetermination of antimony trichloride". Acta Cryst. B. 35: 3020–3022. doi:10.1107/S0567740879011201.
  3. D. W. Cushen, R. Hulme (1962). "The crystal and molecular structure of antimony tribromide: β-antimony tribromide". Journal of the Chemical Society (Resumed). 0.{{cite journal}}: AS1-onderhoud: gebruik authors-parameter (link)
  4. "74856". CHEBI.