hun
- Hulp:IPA: [ɦɵn]
-
(lêer)
| Enkelvoud | 1ste | 2de vertroulik |
2de beleef |
2de Vlaams |
3de m | 3de v | 3de o | ||||||
| Onderwerp | ik | 'k | jij | je | u | gij | ge | hij | ie | zij | ze | het | 't |
| Voorwerp | mij | me | jou | je | u | u | hem | 'm | haar | ze, d'r, 'r | het | 't | |
| Meervoud | 1ste | 2de vertroulik |
2de beleef |
2de Vlaams |
3. persoon | ||||||||
| Onderwerp | wij | we | jullie | u | gij | ge | zij | ze | |||||
| Voorwerp | ons | jullie | u | u | hun, hen | ze | |||||||
- Hulle; voorwerpsvorm derde persoon meervoud
- In die amptelike preskriptiewe grammatika van die skryftaal word hierdie vorm as 'n datief beskou en hen as 'n akkusatief. Hierdie onderskeid is nogtans omstreeks 1630 kunsmatig ingevoer en dit sou hierdie vorme die enigste woord met 'n datief-akkusatief kontrast van die hele taal maak. In die spreektaal word die onderskeid selde gemaak en behandel mense die vorme dikwels as sinonieme.
- (preskriptief) «Als ik hen zie, zal ik hun een boek geven.»
- As ek vir hulle sien, sal ek aan hulle 'n boek gee.
| persoon | enkelvoud | meervoud | ||
|---|---|---|---|---|
| byvoeglik | selfstandig | byvoeglik | selfstandig | |
| 1ste | mijn m'n |
mijne | ons, onze | onze |
| 2de (informeel) |
jouw je |
jouwe | jullie je |
- |
| 2de (formeel) (regionaal) |
uw | uwe | uw | uwe |
| 3de m | zijn z'n |
zijne | hun | hunne |
| 3de v | haar d'r, 'r |
hare | ||
| 3de o | zijn (ervan) |
- | ||
- Hulle; derde persoon meervoud.
- «Hun hond heet Max.»
- Hulle hond se naam is Max.