Primus inter pares

Primus inter pares (Latyn vir "eerste onder gelykes") beteken dat een lid van ’n groep dieselfde regte as al die ander het, maar tog ’n hoër aansien geniet. Die posisie het gewoonlik ’n verteenwoordigende karakter en beteken nie dat die persoon meer voorregte het nie. ’n Primus inter pares het dikwels wel bykomende take, byvoorbeeld as voorsitter of woordvoerder.

Die term is onder keiser Augustus ingevoer om sy posisie in die Romeinse owerheid te beskryf. Hy wou hiermee sy plek binne die republikeinse instellings aandui (de facto was hy egter die onomstrede heerser).

Die begrip word deur baie beskou as ’n selfweerspreking. Iemand wat primus inter pares is, sal uit die aard van die saak nie meer gelyk onder sy gelykes wees nie.

Voorbeelde van mense wat die term gebruik, is die patriarg van Konstantinopel, die aartsbiskop van Kantelberg, die president van die Europese Kommissie en die minister-president van Nederland.