שבעה
אין יידישקייט איז שבעה (אויסגערעדט: שיווע) די וואך פון טרויער פעריאד, וואס די זיבן קרובים אין די משפחה פון דעם נפטר זיצן אויף דער ערד און קלאגן אויף דעם טויטן, און אידן קומען זיי טרייסטן.
דער אנגענומענער נוסח וואס מע זאגט פאַרן אבל בעפארן ארויסגיין איז: המקום ינחם אתכם בתוך שאר אבילי ציון וירושלים. איהר זאלט קיינמאל נישט וויסן פון קיין צער.
לויט די הלכה טאר מען אין די טעג נישט ארויסגיין פון שטוב, נישט לערנען, זיך שערן, וואשן אדער האבן סעקס.