ספר במדבר

בַּמִּדְבָּר איז דאָס פֿערטע ספֿר פֿון חומש; דער נאָמען שטאַמט דערפֿון, װאָס דער ערשטער פסוק הײבט זיך אָן מיט די װערטער „וידבר ה’ אל משה במדבר סיני“; טײל אַמאָליקע מפֿרשים האָבן עס גערופֿן אויך „וידבר“; אין דער משנה יומא פרק ז’ הײסט עס, „חומש הפֿקודים“ (פֿון „פקד“ „צײלן“), װײַל אין אים װערט געבראַכט די צײלונג פֿון די ייִדן אין דער מדבר; אין אײראָפעאישע שפראַכן רופֿט מען עס מיטן לאטײנישן נאָמען „נומערי“, צאָלן: אין דאָרטן ספֿר זענען פֿאַראַן אַ רײ ספֿורים, די משנה פֿון די מרגלים, די מחלוקה פֿון קורח, די מעשׂה בלעם, די מלחמות פֿון סיחון און עוג, מעשׂה מרים, װי אױך די געאָגראַפֿישע גרעניץ פֿון ארץ–ישׂראל. עס זענען דאָרטן פֿאַראַן אױך די דינים פֿון נזירות. ציצית, סוטה, טומאה, ערי מקלט און אַנדערע. זע „חומש“

דער סדר פון פרשיות אין ספר במדבר

אין ספר במדבר איז דא 10 פרשיות:

• במדבר
• נשא
• בהעלתך
• שלח לך
• קרח
• חוקת
• בלק
• פינחס
• מטות
• מסעי