iz

Ayrıca bakınız: íz, iz-, -iz-, iż-, איז

Şablon:Dil

Heceleme

Lütfen bir dil kodu girin.

Şablon:Söz türü

iz (belirtme hâli izi, çoğulu izler) -zi

1. bir şeyin geçtiği veya önce bulunduğu yerde bıraktığı alamet, belirti, emare, nişan

   Nihayet bir dönemeçte izlerin sahibini gördüm. - S. F. Abasıyanık

2. bir şeyin dokunmasıyla geride kalan belirti

   Yüzünde birtakım diş ve tırnak izleri vardı. - Y. K. Karaosmanoğlu

3. bir olay veya bir durumdan geride kalan belirti, ip ucu, emare

   Cinayet izleri.

4. bir olay, bir durum veya yaşayıştan geride kalan belirti, eser

   O çağ uygarlığından iz kalmadı.

5. (Lütfen bir dil kodu girin.) bir düzlemin başka bir düzlemle veya bir doğru ile kesişmesinden doğan ara kesit

Çeviriler

• Almanca: Spur (de) d
• Fince: jälki (fi)
• Gagavuzca: iz (gag)
• Hollandaca: spoor (nl)
• İngilizce: footprint (en), track (en)

• İsveççe: spår (sv) n
• Karaçay Balkarca: ışan (krc)
• Norveççe: spør (no) n

Sözcük birliktelikleri

[1] iz sürme

Türetilmiş kavramlar

izce, izci, izcik, izken, izle, izlek, izleme, izlenim, izli, izse, izsiz

Kaynakça

• Türk Dil Kurumu: "iz"

Şablon:Dil

Şablon:Söz türü

1. iz

Şablon:Dil

Köken

Lütfen bir dil kodu girin. iz

Şablon:Söz türü

1. iz