Damo Suzuki
Damo Suzuki | |
---|---|
Genel bilgiler | |
Doğum | Kenji Suzuki 16 Ocak 1950 Kobe, Japonya |
Ölüm | 9 Şubat 2024 (74 yaşında) |
Tarzlar | Krautrock, deneysel rock |
Meslekler | Şarkıcı, müzisyen |
Etkin yıllar | 1970–1974, 1983–2024 |
İlişkili hareketler | Can (müzik grubu) |
Resmî site | damosuzuki.com |
Kenji Suzuki (鈴木健次 Suzuki Kenji, 16 Ocak 1950 – 9 Şubat 2024), bilinen adıyla Damo Suzuki (ダモ鈴木) Japon müzisyen. 1971-1973 yılları arasında Alman krautrock grubu Can'ın vokalisti olarak yer aldı.
İlk yılları
Kenji Suzuki, 16 Ocak 1950 tarihinde Japonya'nın Hyōgo prefektörlüğüne bağlı Kobe şehrinde doğdu.[1] Suzuki henüz beş yaşındayken babasını kolon kanserinden kaybetti. 1968 yılında henüz bir genç iken Avrupa'ya göç etti. İlk olarak bir İsveç komününe gitti daha sonra İrlanda, Fransa, Birleşik Krallık ve Almanya'da sokak performansı ile para kazanmaya başladı.[2]
Kariyeri
Malcolm Mooney, ilk albümleri Monster Movie'yi (1969) kaydettikten sonra Can'dan ayrıldığında, Holger Czukay ve Jaki Liebezeit, dışarıda bir kafede otururken Almanya'nın Münih kentinde sokakta çalan Suzuki ile karşılaştı. Onu gruba katılmaya davet ettiler ve o akşam onlarla birlikte sahne aldı. Can ile ilk vokal kaydı Soundtracks'tan "Işığı Açma, Beni Yalnız Bırak" şarkısıydı.[3] 1970'den 1973'e kadar Can'ın bir üyesi olarak yer aldı. Grubun ilk albümü oldukça etkili bir albüm olan Tago Mago (1971) idi ve bu albüm geniş çapta Krautrock'un gelişiminde temel olarak kabul edildi.[4] Bu albümü 1972'de Suzuki'nin vokallerinin daha özgüvenli ve tanımlayıcı hale geldiği Ege Bamyası, klasikleşmiş "Vitamin C" ve "Spoon" şarkılarını ve Future Days (1973) şarkılarını içeren bir albüm izledi.[3]
Serbest biçimli, çoğu zaman doğaçlama olan şarkı sözleri büyük ölçüde ayırt edilemezdi ve bu da birçok eleştirmenin bunların belirli bir dilde söylenmediğini düşünmesine yol açtı.[5] Suzuki, 1973'te gruptan ayrıldı ve sonraki on yıl boyunca başka projeler üzerinde çalışırken müziğe ara verdi.[6] 1983'te müziğe geri döndü ve "Damo Suzuki'nin Network'ü" olarak bilinen ağı yönetti; turne sırasında "ses taşıyıcıları" olarak tanımladığı çeşitli yerel müzisyenlerle canlı doğaçlama müzik gerçekleştirdi.[3]
Kişisel hayatı ve ölümü
Suzuki, eşi Elke Morsbach ile 1985 yılında Köln'de tanıştı.[7] Birleşik Krallık'ta daha fazla gösteri yapmasına ve İngiliz izleyicilerin müziğine Almanlara göre daha açık olmasına rağmen şehirde yaşadı.[6] Suzuki, müziğe ara verdiği sırada Yehova'nın Şahidi oldu, ancak herhangi bir mezhebe veya kiliseye üye olmasına gerek kalmadan kendisini İncil'e inanan biri olarak görerek organizasyondan ayrıldı.[8]
Kendisine ilk kez 33 yaşındayken kalın bağırsak kanseri teşhisi konuldu. 2014 yılında kendisine tekrar kolon kanseri teşhisi konuldu ve kendisine %10'luk bir hayatta kalma şansı verildi.[3][9] 9 Şubat 2024'te 74 yaşında öldü.[10]
Diskografi
- 1970 – Soundtracks
- 1971 – Tago Mago
- 1972 – Ege Bamyası
- 1973 – Future Days
- 1976 – Unlimited Edition (Retrospektiver Sampler)
Dunkelziffer
- 1984 – In The Night
- 1986 – III
- 1997 – Live 1985
Damo Suzuki’s Network
- 1997 – Tokyo On Air West 30.04.97
- 1997 – Tokyo On Air West 02.05.97
- 1997 – Osaka Muse Hall 04.05.97
- 1999 – Seattle
- 2000 – Odyssey
- 2000 – JPN ULTD Vol. 1
- 2001 – Metaphysical Transfer
- 2002 – JPN ULTD Vol. 2
- 2005 – Hollyaris (2 CDs)
Damo Suzuki Band
- 1998 – V.E.R.N.I.S.S.A.G.E.
- 1998 – P.R.O.M.I.S.E. (7-CD-Box)
Diverse Bands
- 2006 – Damo Suzuki and Now: The London Evening News
- 2007 – The Omar Rodriguez-Lopez Quintet: Please Heat This Eventually
- 2010 – Audioscope: Music For A Good Home (CD)
- 2010 – Damo Suzuki & The Holy Soul: Dead Man Has No 2nd Chance (CD)
- 2010 – Radio Massacre International: Lost in Transit 4: DAMO (CD)
- 2011 – Damo Suzuki & Cuzo: Puedo Ver Tu Mente (CD/LP)
Dış bağlantılar
- Resmî sitesi
- Discogs'ta Damo Suzuki diskografisi
- IMDb'de Damo Suzuki
- Spike Magazine ile röportajı, Şubat 2005
- The Guardian ile röportajı, Ekim 2022
Kaynakça
- ^ "Damo Suzuki, Pioneering Vocalist of Can, Dead at 74". Consequence of Sound (İngilizce). 10 Şubat 2024. 11 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ "Damo Suzuki and Jelly Planet". All Tomorrow's Parties (İngilizce). 25 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ a b c d Nast, Condé (10 Şubat 2024). "Damo Suzuki, Legendary Can Vocalist, Dies at 74". Pitchfork (İngilizce). 10 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ Shaun Curran (11 Ocak 2024). "Krautrock: The 1970s bands which helped post-war Germany overcome its dark history". BBC. 13 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ Steve Hanson (2002). "Can - Damo Suzuki interview - © terrascope". www.terrascope.co.uk. 14 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ a b Hughespublished, Rob (3 Kasım 2016). "The Prog Interview: Can's Damo Suzuki". louder (İngilizce). 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ Seaman, Duncan (16 Temmuz 2021). "Damo Suzuki: 'I just don't like to have any kind of a goal'" (İngilizce). The Yorkshire Post. 25 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2024.
- ^ Greer, Robert (15 Eylül 2014). "Being Damo Suzuki: The Man Who Practically Invented Post-Punk and Ambient Music". Vice (İngilizce). 12 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ Wray, Daniel Dylan (31 Ekim 2022). "'Having limits is boring': experimental survivor Damo Suzuki on Can, cancer and krautrock". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 11 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.
- ^ Oltermann, Philip; Ferguson, Donna; editor, Philip Oltermann European culture (10 Şubat 2024). "Krautrock singer Damo Suzuki dies aged 74". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 10 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Şubat 2024.