Dinlin
Dinlinler, Çin tarihçiliğinde MÖ 1. yüzyıl bağlamında görünen eski bir halktı.
Dinlin'in erken Türkçe konuşan bir halk olduğu kabul edilir.[1][2] Ayrıca daha sonraki Şivey halkı[3][4] arasında Tunguzca konuşanların ataları oldukları veya Na-Dené ve Yeniseyce konuşanlarla akraba oldukları ileri sürüldü.[5]
Modern arkeologlar, Dinlin'in doğu İskit ufkuna, yani Tagar kültürüne ait olduğunu belirlediler.[6]
Kaynakça
değiştir- ^ Hyun Jin Kim: The Huns, Rome and the Birth of Europe. Cambridge University Press, 2013. pp.175-176.
- ^ Peter B. Golden: Some Thoughts on the Origins of the Turks and the Shaping of the Turkic Peoples in Contact and Exchange in the Ancient World. Ed. Victor H. Mair. University of Hawaii Press, 2006. p.140
- ^ Xin Tangshu vol. 219 "Shiwei 27 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." txt: "室韋, 契丹别種, 東胡之北邊, 蓋丁零苗裔也" translation by Xu (2005:176) "The Shiwei, who were a collateral branch of the Khitan inhabited the northern boundary of the Donghu, were probably the descendants of the Dingling ... Their language was the same as that of the Mohe."
- ^ Xu Elina-Qian, Historical Development of the Pre-Dynastic Khitan 6 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., University of Helsinki, 2005. p. 176. quote: "The Mohe were descendants of the Sushen and ancestors of the Jurchen, and identified as Tungus speakers."
- ^ Werner, Heinrich Zur jenissejisch-indianischen Urverwandtschaft. Harrassowitz Verlag. 2004 abstract 27 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. p. 25
- ^ Hartley, Charles W.; Yazicioğlu, G. Bike; Smith, Adam T. (19 Kasım 2012). The Archaeology of Power and Politics in Eurasia: Regimes and Revolutions (İngilizce). Cambridge University Press. s. 245. ISBN 978-1-139-78938-7. 1 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2023. "The Dinlin are considered to have been part of the Tagar Culture and are mentioned in the written sources as being among the acquired "possessions" of the Huns (Mannai—Ool 1970: 107; Sulimirski 1970: 112)."