Bahâî takvimi

Bahâî takvimi, Bahâîlik Dinine özgü bir zaman ölçüm sistemidir ve aynı zamanda "Badi Takvimi" veya "Bahaî Era" olarak da bilinir. Bu takvim, Bahâî inancına göre 21 Mart 1844'te Bab'ın zuhuruyla başlar ve bu yıl, Bahâî takviminin başlangıç noktasıdır.

Yapısı ve Özellikleri

Yıl Başlangıcı: Bahâî yılı, baharın başlangıcına işaret eden Naw-Ruz (Nevruz) günüyle başlar. Bu gün, genellikle 20 veya 21 Mart'a denk gelir.

Aylar ve Günler: Bahâî takvimi, her biri 19 günden oluşan 19 aydan meydana gelir. Bu, toplamda 361 gün eder. Geriye kalan 4 veya 5 gün, Ayyám-i-Há olarak adlandırılan özel günlerdir. Bu günler, 26 Şubat - 1 Mart tarihleri arasına denk gelir.

Ay İsimleri

Bahâî aylarının her biri bir erdemi simgeler ve Arapça isimlere sahiptir:

Bahá (Görkem)

Jalál (İhtişam)

Jamál (Güzellik)

‘Azamat (Büyüklük)

Núr (Işık)

Rahmat (Merhamet)

Kalimát (Sözler)

Kamál (Mükemmellik)

Asmá’ (İsimler)

‘Izzat (Yücelik)

Mashíyyat (İrade)

‘Ilm (Bilgi)

Qudrat (Kudret)

Qawl (Söz)

Masá’il (Sorular)

Sharaf (Onur)

Sultán (Sultan)

Mulk (Egemenlik)

‘Alá’ (Yücelik)

Özel Günler

Naw-Ruz (Nevruz): Bahâî yılının ilk günü olup, aynı zamanda bir bahar bayramıdır.

Ayyám-i-Há: Bahâî yılının son 4 veya 5 günü olan bu dönem, şenlikler, hediyeleşme ve yardımlaşma zamanıdır.

Kutsal Günler: Bahâî takviminde, iş yapmanın yasak olduğu 9 kutsal gün bulunur. Önemli kutsal günlerden bazıları şunlardır:

Ridván Festivali (21 Nisan - 2 Mayıs)

Báb'ın İlanı (23 Mayıs)

Bahá'u'lláh'ın Doğumu (12 Kasım) ve Ölümü (29 Mayıs)

Takvimin Kullanımı

Bahâîler, günlük ibadetlerini ve dini ritüellerini bu takvime göre düzenlerler. Bahâî oruç dönemi de bu takvime göre belirlenir ve bu dönem, 2 Mart - 20 Mart tarihleri arasında, yani ‘Alá’ ayındadır.

Bahâî takvimi, Bahâî inancının ruhani ve kültürel yapısına önemli bir katkı sağlar ve bu inancın öğretileriyle uyumlu bir yaşam biçimini teşvik eder.