ภาษาศาสตร์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ภาษา +‎ ศาสตร์

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		พา-สา-สาด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	paa-sǎa-sàat
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-sa-sat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰaː˧.saː˩˩˦.saːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

ภาษาศาสตร์

1. วิชาที่ศึกษาภาษาและโครงสร้างต่าง ๆ ของภาษา โดยอาศัยวิธีการวิทยาศาสตร์ เช่น ตั้งสมมติฐาน เก็บรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล แบ่งออกเป็นสาขาย่อย ได้แก่ วิทยาหน่วยคำ วากยสัมพันธ์ สัทศาสตร์ สัทวิทยา และอรรถศาสตร์ เป็นต้น

คำแปลภาษาอื่น

วิชาศึกษาภาษาและโครงสร้างภาษา

• จีน:

  จีนกลาง: 語言學 / 语言学 (zh) (yǔyánxué), 语言学 (zh) (yǔyánxué)

• พม่า: ဘာသာဗေဒ (my) (ภาสาเพท)
• ลาว: ພາສາສາດ (lo) (พาสาสาด)
• อังกฤษ: linguistics (en) (ลิงกวิสติกส์)
• ฮินดี: भाषाविज्ञान (hi) ช. (ภาษาวิชฺญาน)
• เวียดนาม: ngôn ngữ học (vi)