สุลต่านเซลิมที่ 2
| เซลิมที่ 2 سليم ثانى | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กัยเซรีรูม ผู้อารักขามัสยิดศักดิ์สิทธิ์ทั้งสอง เคาะลีฟะฮ์ออตโตมัน อะมีรุลมุอ์มินีน | |||||
_-_Sultan_Selim_II._-_2248_-_Bavarian_State_Painting_Collections.jpg) | |||||
| สุลต่านแห่งจักรวรรดิออตโตมัน (ปาดีชาฮ์) องค์ที่ 11 | |||||
| ครองราชย์ | 7 กันยายน ค.ศ. 1566 - 15 ธันวาคม ค.ศ. 1574 (8 ปี 99 วัน) | ||||
| ขัดดาบ | 8 กันยายน ค.ศ. 1566 | ||||
| ก่อนหน้า | สุลัยมานที่ 1 | ||||
| ถัดไป | สุลต่านมูรัดที่ 3 | ||||
| ประสูติ | 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1524[1] พระราชวังโทพคาปึ, อิสตันบูล, จักรวรรดิออตโตมัน | ||||
| สวรรคต | 15 ธันวาคม ค.ศ. 1574 (50 ปี) พระราชวังโทพคาปึ, อิสตันบูล, จักรวรรดิออตโตมัน | ||||
| ฝังพระศพ | ฮาเกียโซเฟีย, อิสตันบูล | ||||
| คู่อภิเษก | นูร์บานู ซุลตัน | ||||
| พระราชบุตร | สุลต่านมูรัดที่ 3 | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | ออตโตมัน | ||||
| พระราชบิดา | สุลัยมานที่ 1 | ||||
| พระราชมารดา | ร็อกเซลานา | ||||
| ศาสนา | อิสลามนิกายซุนนี | ||||
| ตราพระปรมาภิไธยทูกรา |  | ||||
สุลต่านเซลิมที่ 2 (ตุรกีออตโตมัน: سليم ثانى Selīm-i sānī, ตุรกี: II.Selim; 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1524 – 15 ธันวาคม ค.ศ. 1574) มีอีกพระนามว่า เซลิมพระเกศาบลอนด์ (ตุรกี: Sarı Selim) [3] (ตุรกี: Sarhoş Selim) เป็นสุลต่านแห่งจักรวรรดิออตโตมันตั้งแต่ ค.ศ. 1566 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1574 พระองค์เป็นพระราชโอรสในสุลต่านสุลัยมานผู้เกรียงไกรกับพระนางร็อกเซลานา พระองค์ไม่น่าจะเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งสุลต่านจนกระทั่ง เมห์เหม็ด พระเชษฐาสวรรคตจากโรคฝีดาษ และมุสทาฟาถูกพระราชบิดาบีบพระศอจนสวรรคต และบาเยซิดพระอนุชาถูกฆ่าตามพระราชดำรัสสั่งของพระราชบิดาหลังก่อกบฏต่อพระองค์
พระองค์สวรรคตในวันที่ 15 ธันวาคม ค.ศ. 1574 และถูกฝังที่ฮาเกียโซเฟีย
ประวัติ
พระองค์เสด็จพระราชสมภพที่กรุงคอนสแตนติโนเปิล (ปัจจุบันคืออิสตันบูล) เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1524[1] ในรัชสมัยของสุลัยมานผู้เกรียงไกร ผู้เป็นพระราชบิดาของพระองค์ พระราชมารดาของพระองค์คือร็อกเซลานา ผู้เคยเป็นทาสและนางสนมที่เกิดเป็นลูกสาวของนักบวชออร์โธดอกซ์ในยูเครน[4] และต่อมาได้รับอิสรภาพและกลายเป็นพระมเหสีโดยชอบตามกฎหมายของสุลต่านสุลัยมาน[5]
ใน ค.ศ. 1545 ที่คอนยา พระองค์ได้แต่งงาน[ต้องการอ้างอิง]กับนูร์บานู ซุลตัน ซึ่งเธอเป็นมารดาของสุลต่านมูรัดที่ 3 ผู้สืบทอดของพระองค์
นิสัยส่วนพระองค์
พระองค์ได้รับการกล่าวขานให้รู้จักในฐานะกษัตริย์พระทัยดี ประชาชนรักไคร่ พระองค์ชอบความสนุกสนานและความบันเทิง ชื่นชอบการดื่มเหล้า และชื่นชอบนักวิชาการและนักกวี เช่นเดียวกับนักดนตรี นักมวยปล้ำ อย่างไรก็ตามมีการระบุว่าพระองค์ไม่ได้ปรากฏตัวในที่สาธารณะมากนัก พระราชบิดาของพระองค์มักเสด็จไปละหมาดในวันศุกร์และออกไปเที่ยวในที่สาธารณะ พระองค์ละเลยสิ่งนี้และใช้เวลาอยู่ในวัง[1]
เหตุการณ์ในรัชสมัย
ในรัชสมัยของพระองค์ที่ 2 มีการทำสงครามบ่อยครั้ง มีการทำสงครามกับเวนิสเพื่อแย่ชิงไซปรัส ช่วง ค.ศ.1570-1573 รวมถึงการได้ครอบครองจังหวัดอาเจะฮ์ในหมู่เกาะอินเดียตะวันออก และผนวกประเทศตูนิเซียเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิ และยังทำสงครามกับจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Emecen, Feridun (2009). "Selim II". TDV Encyclopedia of Islam, Vol. 36 (Sakal – Sevm) (ภาษาตุรกี). อิสตันบูล: Turkiye Diyanet Foundation, ศูนย์อิสลามศึกษา. pp. 414–418. ISBN 978-975-389-566-8.
- ↑ Garo Kürkman, (1996), Ottoman Silver Marks, p.41
- ↑ Somel, Selçuk Akşin (2003). Historical Dictionary of the Ottoman Empire. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. p. 263. ISBN 0810843323.
- ↑ The Speech of Ibrahim at the Coronation of Maximilian II, Thomas Conley, Rhetorica: A Journal of the History of Rhetoric, Vol. 20, No. 3 (Summer 2002), 266.
- ↑ Peirce, Leslie (1993). The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire. Oxford: Oxford University Press. pp. 61. ISBN 0-19-508677-5.
ข้อมูล
- Finkel, Caroline, Osman's Dream, Basic Books, 2005.
บทความนี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ: Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.
อ่านเพิ่ม
- Ancestry of Sultana Nur-Banu (Cecilia Venier-Baffo)
- John Julius Norwich, A History of Venice (1989), ISBN 0-679-72197-5
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ สุลต่านเซลิมที่ 2
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
