เจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์
เจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์ | |
---|---|
เจ้าชายพระราชสวามี | |
ครองราชย์ | 30 เมษายน พ.ศ. 2523 |
ประสูติ | 6 กันยายน พ.ศ. 2469 ฮิตแซคเกอร์ สาธารณรัฐไวมาร์ |
สวรรคต | 6 ตุลาคม พ.ศ. 2545 พระชนมายุ 76 พรรษา |
พระราชบุตร | เจ้าชายวิลเล็ม อเล็กซานเดอร์ เจ้าชายฟริโซ เจ้าชายคอนสแตนติ |
ราชวงศ์ | ราชวงศ์อัมส์เบิร์ก ราชวงศ์ออเรนจ์-นัสเซา |
พระราชบิดา | เคลาส์ เฟลิกซ์ วอน อัมส์เบิร์ก |
พระราชมารดา | กอสตา วอน เดม บุสเช-เฮ็ดเดนฮัวเซ็น |
เจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์ (อังกฤษ: Prince Claus of the Netherlands) ทรงเป็นเจ้าชายพระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2509 - พ.ศ. 2545
ต้นพระชนม์ชีพ
เจ้าชายเคลาส์ ประสูติเมื่อวันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2469 ที่เมืองฮิตแซคเกอร์ สาธารณรัฐไวมาร์ เป็นโอรสของเคลาส์ เฟลิกซ์ วอน อัมส์เบิร์กกับกอสตา วอน เดม บุสเช-เฮ็ดเดนฮัวเซ็น บิดาของพระองค์เป็นชาวเยอรมันที่ทำฟาร์มอยู่ที่แทนกันยิกา (เดิมเป็นอาณานิคมของเยอรมัน) ตั้งแต่พ.ศ.2471 จนกระทั่งสงครามโลกครั้งที่สอง พระองค์อาศัยอยู่กับตากับยายที่ ลาวเวอร์ แซ็กโซนี่ พระองค์ยังได้เข้าเรียนในโรงเรียนประจำที่แทนกันยิกา
อภิเษกสมรส
เจ้าชายเคลาส์ พบกับเจ้าหญิงเบียทริกซ์ ในงานอภิเษกสมรสของเจ้าหญิงทัตจานาและมอริตส์แห่งเฮสส์ เมื่อฤดร้อนในปีพ.ศ. 2507 และทรงหมั้นกัน แต่ประชาชนชาวเนเธอร์แลนด์ไม่พอใจพระองค์เนื่องจากพระองค์เคยเป็นทหารนาซีมาก่อน มีประชาชนจำนวนมากออกมาประท้วงการหมั้น ในปีพ.ศ.2508 พระองค์ก็ได้รับสัญชาติเนเธอร์แลนด์ และเปลี่ยนพระนามตามภาษาดัตช์
หลังจากนั้นพระองค์ก็ทรงจัดพิธีอภิเษกสมรสอย่างเป็นทางการในวันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2509 พระองค์จึงได้ทรงพระนามว่า เจ้าชายเคลาส์
เมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2523 เจ้าหญิงเบียทริกซ์แห่งเนเธอร์แลนด์ในขึ้งครองราชย์เป็น สมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ พระองค์จึงได้เป็นเจ้าชายพระราชสวามี
พระราชโอรส
เจ้าชายเคลาส์แห่งเนเธอร์แลนด์ทรงมีพระราชโอรสกับสมเด็จพระราชินีนาถเบียทริกซ์ด้วยกัน 3 พระองค์ ได้แก่
- เจ้าชายวิลเล็ม-อเล็กซานเดอร์ มกุฎราชกุมารแห่งเนเธอแลนด์ ประสูติเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ.2510
- เจ้าชายฟริโซ ประสูติเมื่อ 25 กันยายน พ.ศ.2511
- เจ้าชายคอนสแตนติน ประสูติเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2512
สิ้นพระชนม์
เจ้าชายเคลาส์ทรงพระประชวรด้วยโรคต่างๆ มากมาย เช่น โรคภาวะซึมเศร้า, โรคมะเร็ง และโรคพาร์กินสัน พระองค์สิ้นพระชนม์ เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2545 ที่อัมสเตอร์ดัม ขณะพระชนมายุได้ 76 พรรษา พระองค์สิ้นพระชนม์หลังพระราชนัดดาพระองค์แรกประสูติได้ 4 เดือน
พระศพของพระองค์ถูกฝังในหลุมศพของพระราชวงศ์ที่ เดลฟต์ ในวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2545