พอร์โค รอสโซ สลัดอากาศประจัญบาน
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
พอร์โค รอสโซ สลัดอากาศประจัญบาน | |
---|---|
กำกับ | ฮายาโอะ มิยาซากิ |
เขียนบท | ฮายาโอะ มิยาซากิ |
อำนวยการสร้าง | โทชิโอ ซุซุกิ |
นักแสดงนำ | ชูอิจิโร โมริยามะ โทกิโกะ คาโต อาเกมิ โอกามุระ |
กำกับภาพ | อัตซึชิ โอกุอิ |
ตัดต่อ | ทาเคชิ เซยามะ |
ดนตรีประกอบ | โจ ฮิซาชิ |
วันฉาย | 18 กรกฎาคม 2535 |
ความยาว | 94 นาที |
ประเทศ | ญี่ปุ่น |
ภาษา | ภาษาญี่ปุ่น |
ข้อมูลจาก All Movie Guide | |
ข้อมูลจาก IMDb |
พอร์โค รอสโซ สลัดอากาศประจัญบาน หรือ หมูสีแดง
(ญี่ปุ่น: 紅の豚; โรมาจิ: Kurenai no buta; อิตาลี: Porco Rosso) เป็นภาพยนตร์การ์ตูนญี่ปุ่นของสตูดิโอจิบลิ เขียนบทและกำกับโดยฮายาโอะ มิยาซากิ ออกฉายเมื่อปี ค.ศ. 1992 ในบรรดาภาพยนตร์แอนิเมชันของ มิยาซากิ ฮายาโอะ ทั้งหมด ผลงานเรื่องนี้ถือได้ว่าเป็นภาพยนตร์ที่เป็น "ส่วนตัว" ที่สุด หากจะนิยามหนังเรื่องนี้อย่างสั้นที่สุดเราอาจจะนิยามได้ว่า "เด็กผู้หญิง หมู และเครื่องบินประหลาด" ซึ่งทั้งหมดคือสิ่งที่ตัวผู้กำกับชื่นชอบอยู่เป็นการส่วนตัว[ต้องการอ้างอิง] แต่นั่นไม่ได้ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้แตกต่างไปจากหนังเรื่องอื่นๆ ของมิยาซากิเท่ากับอารมณ์ของภาพยนตร์ที่ค่อนข้าง "เป็นผู้ใหญ่" และสะท้อนถึงสายตาที่มองโลกในแง่ร้ายอยู่ในที ซึ่งสิ่งเหล่านี้มักปรากฏอยู่อย่างซ่อนเร้นในหนังเรื่องอื่นของมิยาซากิ
ที่มา
[แก้]เรื่องราวของ พอร์โค รอสโซ ปรากฏเป็นครั้งแรกในมังกะความยาวประมาณ 16 หน้า เรื่อง "The Age of Seaplanes" ซึ่งอยู่ในชุด Miyazaki's Daydream Data Note ที่มิยาซากิเขียนลงตีพิมพ์เป็นตอนๆในนิตยสาร Model Graphix อย่างไรก็ตามเราจะพบความแตกต่างระหว่างตัวมังกะต้นฉบับ กับ ภาพยนตร์แอนิเมชันอยู่มาก ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์ของเรื่อง ความซับซ้อนในตัวละคร และ ข้อสรุปของเรื่องราว
ในมังกะจะแบ่งเรื่องราวเป็น 3 ตอน ตอนแรก กล่าวถึงตอนที่ พอร์โค นักบินล่าเงินรางวัลได้ไปช่วยเด็กผู้หญิงคนหนึ่งไว้จากการถูกโจรสลัดเครื่องบินน้ำจับไปเป็นตัวประกัน ซึ่งครอบคลุมเนื้อหาช่วงแรกของหนังเอาไว้ ตอนที่สอง เป็นเรื่องราวของการดวลกันระหว่างพอร์โคกับคู่ปรับเก่าซึ่ง พอร์โคเป็นฝ่ายแพ้และต้องหลบนำเรือบินของตนไปซ่อม เนื้อหาส่วนนี้ครอบคลุมช่วงกลางของหนังเอาไว้ ขณะที่ ตอนสุดท้าย เป็นการดวลกันอีกครั้งที่ พอร์โคสามารถเอาชนะคู่ปรับได้ด้วยการลงมาชกหมัดต่อหมัดกันในน้ำและชนะใจเด็กผู้หญิงคนนั้นไปในที่สุด เนื้อหาของมังกะส่วนสุดท้ายจะครอบคลุมช่วงสุดท้ายของหนัง
เกี่ยวกับภาพยนตร์
[แก้]ครั้งแรกนั้น ภาพยนตร์เรื่องนี้วางให้เป็นภาพยนตร์สั้นบนเครื่องบินสำหรับ เจแปนแอร์ไลน์ โดยใช้บทจากมังกะของฮายาโอะ มิยาซากิ เรื่อง The Age of the Flying Boat แต่กลับกลายมาเป็นภาพยนตร์ขนาดยาว การระเบิดขึ้นของสงครามยูโกสลาเวียทอดเงาเหนือโปรดักชั่นและกระตุ้นให้โทนของหนังดูซีเรียสขึ้น ซึ่งแต่เดิมนั้นวางไว้ให้เป็นเหตุการณ์ในโครเอเชีย เจแปนแอร์ไลน์ยังคงเป็นหาจัดหาทุนรายใหญ่ให้กับภาพยนตร์
ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นถึง ความสนใจอย่างเกือบบ้าคลั่งของสตูดิโอจิบลิเป็นพิเศษ เมื่อพิจารณาถึงแอนิเมชันและเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ของอิตาลี (แม้ว่าจะสะกดคำอิตาเลียนบางคำผิดในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นของเมืองมิลานก็ตาม)
เราคงสามารถคาดเดากันได้ว่า ชื่อบริษัทการบิน ปิกโกโล "Piccolo" ที่อยู่ในเรื่องนั้น มีที่มาจาก กาโปรนี (Caproni) ชื่อบริษัทผู้ผลิตเครื่องบินของ)ิตาลี เครื่องบินเจ็ตที่นักบิน ฟิโอ ขับให้ฉากสุดท้ายมีความคล้ายคลึงกันมากับ Caproni C22-J รุ่นล่าสุด ซึ่งเป็นเครื่องบินที่ออกแบบโดย การ์โล เฟอร์ราริน (Carlo Ferrarin) นักออกแบบของการ์โปนี ชื่อของเขาเคยใช้ในภาพยนตร์ เป็นเพื่อนนักบินของมาร์โค)นอกจากนี้ เครื่องบินลาดตระเวนชนิดเบา Ca309 ยังเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ "จิบลิ" ชื่อเดียวกับชื่อสตูดิโอของมิยาซากิและทาคาฮาตะ