ข้ามไปเนื้อหา

แจ็ก ชาร์ลตัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แจ็ค ชาร์ลตัน
OBE DL
A black-and-white photo of Charlton in a long coat
A black-and-white photo of Charlton in a long coat
แจ็ค ชาร์ลตัน ในปี 1969
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม จอห์น ชาร์ลตัน[1]
วันเกิด 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1935(1935-05-08)[1]
สถานที่เกิด Ashington, Northumberland, อังกฤษ
วันเสียชีวิต 10 กรกฎาคม ค.ศ. 2020(2020-07-10) (85 ปี)
สถานที่เสียชีวิต Ashington, Northumberland, อังกฤษ[2]
ส่วนสูง 6 ft 1 12 in (1.87 m)[3]
ตำแหน่ง Centre back
สโมสรเยาวชน
1950–1952 ลีดส์ยูไนเต็ด
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1952–1973 ลีดส์ยูไนเต็ด 629 (70)
ทีมชาติ
1965–1970 อังกฤษ 35 (6)
จัดการทีม
1973–1977 มิดเดิลส์เบรอ
1977–1983 เชฟฟีลด์เวนส์เดย์
1984 มิดเดิลส์เบรอ (รักษาการ)
1984–1985 นิวคาสเซิลยูไนเต็ด
1986–1996 สาธารณรัฐไอร์แลนด์
เกียรติประวัติ
ตัวแทนของ ธงชาติอังกฤษ อังกฤษ
FIFA World Cup
ชนะเลิศ 1966 England
UEFA European Championship
อันดับที่ 3 1968 Italy

ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ United Kingdom
Branchกองทัพสหราชอาณาจักร
Years1953–1955 (National Service)
หน่วยHousehold Cavalry
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

จอห์น ชาร์ลตัน (อังกฤษ: John Charlton; 8 พฤษภาคม 1935 – 10 กรกฎาคม 2020) เป็นอดีตนักฟุตบอลและผู้จัดการทีมชาวอังกฤษซึ่งเล่นในตำแหน่งกองหลัง เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมชาติอังกฤษที่คว้าแชมป์ฟุตบอลโลก 1966 และคุมทีมชาติสาธารณรัฐไอร์แลนด์ตั้งแต่ปี 1986 ถึง 1996 โดยได้เข้าร่วมฟุตบอลโลก 2 สมัยและฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1 สมัย เขาใช้เวลาทั้งอาชีพกับลีดส์ยูไนเต็ดเพียงสโมสรเดียวตั้งแต่ปี 1950 จนถึงการแขวนสตั๊ดในปี 1973 เขาช่วยให้สโมสรคว้าแชมป์ดิวิชัน 2 (1963–64), ดิวิชัน 1 (1968–69), เอฟเอคัพ (1969), ลีกคัพ (1968), แชริตีชีลด์ (1969), อินเตอร์-ซิตีส์แฟส์คัพ (1968 และ 1971) 629 นัดของเขาในลีกจากการลงเล่นทั้งหมด 762 นัดถือเป็นสถิติของสโมสรจนถึงทุกวันนี้ เขาเป็นพี่ชายของเซอร์ บ็อบบี ชาร์ลตัน อดีตกองหน้าระดับตำนานของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ซึ่งเป็นหนึ่งในเพื่อนร่วมทีมของเขาในชัยชนะนัดชิงชนะเลิศฟุตบอลโลกของอังกฤษเหนือทีมชาติเยอรมนีตะวันตกเมื่อปี 1966 ในปี 2006 กองเชียร์ของลีดส์ยูไนเต็ดโหวตให้ชาร์ลตันเป็น 1 ใน 11 ผู้เล่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของสโมสร[4]

เขาถูกเรียกตัวติดทีมชาติอังกฤษก่อนวันเกิดปีที่ 30 ของเขา ชาร์ลตันยิงได้ 6 ประตูจาก 35 นัดในระดับนานาชาติ และปรากฏตัวในฟุตบอลโลก 2 สมัย (1966 และ 1970) และฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1 สมัย (1968) เขาเล่นในชัยชนะนัดชิงฟุตบอลโลกเหนือเยอรมนีตะวันตก 4–2 เมื่อปี 1966 และยังช่วยให้อังกฤษจบอันดับ 3 ในฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1968 และคว้าแชมป์บริติชโฮมแชมเปียนชิป 4 สมัย เขาได้รับเลือกให้เป็นนักฟุตบอลแห่งปีของสมาคมผู้สื่อข่าวฟุตบอล ในปี 1967

ชีวิตส่วนตัว

เสียชีวิต

ชาร์ลตันเสียชีวิตที่บ้านของเขาในแอชชิงตัน นอร์ธัมเบอร์แลนด์ บ้านเกิดของเขาเมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2020 ขณะอายุ 85 ปีหลังจากป่วยด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลืองและภาวะสมองเสื่อม[2][5]

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 "แจ็ก ชาร์ลตัน". Barry Hugman's Footballers. สืบค้นเมื่อ 11 สิงหาคม 2017.
  2. 2.0 2.1 Mee, Emily (11 July 2020). "England 1966 World Cup hero Jack Charlton dies at 85". Sky News. สืบค้นเมื่อ 11 July 2020.
  3. "England Players – Jack Charlton". www.englandfootballonline.com. สืบค้นเมื่อ 2 July 2020.
  4. "Greatest Leeds XI – Leeds United FC – LeedsUtdMAD". Leedsunited-mad.co.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 January 2011. สืบค้นเมื่อ 7 May 2011.
  5. "Jack Charlton: 1966 England World Cup winner dies aged 85". BBC Sport. 11 July 2020. สืบค้นเมื่อ 11 July 2020.

แหล่งข้อมูล