ดูต้นฉบับสำหรับ พระเจ้าเซจงมหาราช

{{เพิ่มอ้างอิง}}
{{Infobox royalty
| image =
| full name = เซจง
| birth_date = 15 พฤษภาคม พ.ศ. 1940
| death_date = 8 เมษายน พ.ศ. 1993 ({{อายุปีและวัน|1940|5|15|1993|4|8}})
| succession = [[รายพระนามพระมหากษัตริย์เกาหลี#โชซ็อน|พระมหากษัตริย์แห่งโชซ็อน]]
| father = [[พระเจ้าแทจง]]
| mother = [[พระราชินีว็อนกย็อง]] 
| queen = 
| issue = [[พระเจ้ามุนจงแห่งโชซ็อน]]<br>[[พระเจ้าเซโจ]]
| house = [[ราชวงศ์โชซ็อน|โชซ็อน]]
| reign = 18 กันยายน พ.ศ. 1961—8 เมษายน พ.ศ. 1993 ({{อายุปีและวัน|1961|9|18|1993|7|18}})
| coronation = 18 กันยายน พ.ศ. 1961
| ระยะเวลาครองราชย์ = 
| regent = [[พระเจ้าแทจง|พระเจ้าหลวงแทจง]] (1961–1965) (อดีตพระราชา) <br> [[พระเจ้ามุนจงแห่งโชซ็อน|มกุฎราชกุมารอี ฮยาง]] (1985–1993) (รัชทายาท)
| predecessor = [[พระเจ้าแทจง]]
| successor = [[พระเจ้ามุนจง]]
| religion  = [[ศาสนาพุทธ|พุทธ]] <small>(เดิม[[ลัทธิขงจื๊อ]])</small>
| signature = 
|spouse=[[พระนางโซฮ็อน]]|birth_style=พระราชสมภพ}}
{{Infobox Korean name
| title = Korean name
| hangul = {{linktext|세|종|대|왕}}
| hanja = {{linktext|世|宗|大|王}}
| rr = Sejong Daewang
| mr = Sejong Taewang
| hangulborn = 이도
| hanjaborn = 李裪
| rrborn = I Do
| mrborn = Yi To
| hangula = 원정
| hanjaa = 元正
| rra = Won Jeong
| mra = Wŏn Chŏng
}}
'''พระเจ้าเซจงมหาราช''' ({{เกาหลี|세종대왕|ฮันจา=世宗大王}} , [[พ.ศ. 1940]] ถึง [[พ.ศ. 1993]]) พระนามเดิมว่า '''อี โด''' ({{langx|ko|이도}}) เป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่สี่แห่ง[[ราชวงศ์โชซ็อน]] เดิมทีมีพระอิสริยยศว่า '''เจ้าชายชุงนย็อง''' ({{langx|ko|중녕대군}}) พระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 3 ของ[[พระเจ้าแทจงแห่งโชซ็อน]]และ[[พระราชินีว็อนกย็อง]] ในปี ค.ศ. 1418 พระองค์ได้รับการสถาปนาให้เป็น[[มกุฎราชกุมาร|รัชทายาท]]ต่อจากพระเชษฐาของพระองค์คือ[[เจ้าชายยังนย็อง|เจ้าชายรัชทายาทอี เจ]] ({{langx|ko|왕세자이제}}) ซึ่งถูกถอดจากพระอิสริยยศ ปัจจุบัน พระเจ้าเซจงมหาราชได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในผู้นำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์เกาหลี

แม้จะขึ้นครองราชบัลลังก์หลังจากการสละราชบัลลังก์โดยสมัครใจของพระราชบิดาในปี ค.ศ. 1418 แต่พระเจ้าเซจงก็เป็นเพียงกษัตริย์หุ่นเชิดในขณะที่พระเจ้าแทจงยังคงกุมพระราชอำนาจที่แท้จริงและปกครองประเทศจนกระทั่งสวรรคตในปี ค.ศ. 1422 พระเจ้าเซจงจึงเป็นกษัตริย์แต่เพียงผู้เดียวเป็นเวลา 28 ปี แม้ว่าหลังจากปี ค.ศ. 1439 พระองค์จะประชวรหนักมากขึ้น<ref>{{cite web |title=跬步之間, 但知有人, 而不辨爲某某也 |url=http://sillok.history.go.kr/id/kda_12106021_003 |access-date=2020-11-03 |publisher=National Institute of Korean History}}</ref> และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1442 พระราชโอรสองค์โตของพระองค์คือเจ้าชายรัชทายาทอี ฮยาง ({{langx|ko|왕세자이향}}, [[พระเจ้ามุนจงแห่งโชซ็อน]]ในอนาคต) จึงทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์

พระเจ้าเซจงได้สนับสนุนและส่งเสริม[[ลัทธิขงจื๊อแบบเกาหลี]]และ[[ลัทธิขงจื๊อใหม่]]และออกกฎหมายแก้ไขกฎหมายที่สำคัญ พระองค์สร้างและประกาศใช้[[อักษรเกาหลี]] (ปัจจุบันเรียกว่า[[อักษรฮันกึล]])<ref>{{cite book|last1=Kim-Renaud|first1=Young-Key|title=The Korean Alphabet: Its History and Structure|date=1997|publisher=University of Hawaii Press|isbn=9780824817237|page=15|url=https://books.google.com/books?id=nonRl2cerIgC&pg=PA15|language=en}}</ref><ref name="National Institute">{{cite web|title=알고 싶은 한글|url=http://www.korean.go.kr/hangeul/setting/002.html|website=국립국어원|publisher=National Institute of Korean Language|access-date=4 December 2017}}</ref> ส่งเสริมความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี และแนะนำมาตรการเพื่อกระตุ้นการเติบโตทางเศรษฐกิจ พระองค์ส่งทัพไปทางเหนือและก่อตั้ง ''Samin Jeongchaek'' (''นโยบายการย้ายถิ่นฐานของชาวนา'') เพื่อดึงดูดผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่ ทางใต้ พระองค์ช่วยปราบ[[โจรสลัดญี่ปุ่น]]ระหว่าง[[การรุกรานโอเออิ]]

== พระราชประวัติ ==
'''อี โด''' ({{เกาหลี|이도|ฮันจา=李裪}}) เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่สามของพระเจ้าแทจงกับ[[พระราชินีว็อนกย็อง]] เมื่อพระชนมายุ 16 พรรษาได้รับสถาปนาเป็นเจ้าชายชุงนยอง (충녕대군; 忠寧大君) และทรงอภิเษกกับพระชายาชิม ซึ่งภายหลังได้รับสถาปนาเป็นพระนางโซฮ็อน พระเชษฐาทั้งสองของพระองค์คือเจ้าชายยังนยอง และเจ้าชายฮโยรยองเห็นถึงความสามารถของเจ้าชายชุงนยองแต่ยังเยาว์ จึงคิดจะยกบัลลังก์ให้โดยการประพฤติตนเหลวแหลกในราชสำนัก ทำให้เจ้าชายทั้งสองถูกขับออกจากวัง เมื่อพระเจ้าแทจงสละบัลลังก์ใน พ.ศ. 1961 ก็ได้ให้เจ้าชายชุงนยองครองราชย์เป็นพระเจ้าเซจง

== ฮันกึล ==
ราชกิจอย่างแรกของพระเจ้าเซจงคือการก่อตั้ง[[ชิบฮย็อนจอน]] สำนักปราชญ์[[ขงจื้อ]]ที่เป็นแหล่งรวมผู้มีความรู้เกี่ยวกับปรัชญาขงจื้อของประเทศ และยังเป็นแหล่งการศึกษาของนักปราชญ์ขงจื้อที่สำคัญอีกหลายท่านในอนาคต 

ตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานชาวเกาหลีไม่มีอักษรเป็นของตนเองแต่ใช้[[อักษรจีน]]ที่รับมา เรียกว่า[[ฮันจา]] ซึ่งอักษรจีนเป็นอักษรที่สลับซับซ้อนในการเขียน การเรียนรู้และการจดจำ ดังนั้นในสมัยโชซ็อนจึงมีแต่ยังบันที่เป็น[[ชนชั้นขุนนาง]]เท่านั้นที่เขียนฮันจาเป็น [[ชาวบ้าน]][[สามัญชน]]ทั่วไปจึงอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ อีกทั้งอักษรจีนยังใช้แทนเสียงใน[[ภาษาเกาหลี]] ได้ไม่ลื่นนัก ใน [[พ.ศ. 1989]] พระเจ้าเซจงจึงทรงให้นักปราชญ์และนักประดิษฐ์ชื่อ '''จางยองชิล''' เดิมเป็น[[ทหารองครักษ์]] แต่พระเจ้าเซจงทรงเล็งเห็นในความสามารถจึงแต่งตั้งให้เป็นขุนนางขั้นชอง 3 พุม พระราชทานกำลังทรัพย์และอำนาจที่จะประดิษฐ์อะไรก็ได้ [[จางยองชิล]]ได้ชื่อว่าเป็นผู้ประดิษฐ์[[มาตรวัดน้ำฝน]] อันแรกของโลกในปี [[พ.ศ. 1984]] และยังสร้าง[[นาฬิกาน้ำ]] [[นาฬิกาแดด]] และ[[ลูกโลกจำลองท้องฟ้า]] สำหรับโหรหลวงใช้ในการศึกษาดวงดาว แต่ชางยองชิลนั้นได้รับการต่อต้านจากขุนนาง เพราะชางยองชิลเป็นชอนมิน ชนชั้นต่ำสุดในสังคมโชซ็อน ต่ำแหน่งสูง ๆ ของขุนนางสงวนไว้สำหรับยังบันเท่านั้น จนในที่สุดชางยองชิลก็ถูกปลดใน [[พ.ศ. 1985]]

พระเจ้าเซจงทรงเห็นถึงปัญหาของ[[ชาวนา]] ในการทำ[[เกษตรกรรม]] แล้วไม่ได้ผล และได้รับความลำบากเมื่อ[[น้ำท่วม]] หรือ[[แห้งแล้ง]] จึงทรงให้มีการแต่งหนังสือนงซาจิกซอล รวบรวมความรู้ประสบการณ์ในการทำการเกษตรจากเกษตรกรอาวุโสทั่วอาณาจักร และยังทรงลดภาษีเกษตรกร เพื่อมิให้เกษตรกรต้องลำบากและมีทรัพย์ในการทำเกษตรกรรมมากขึ้น<ref>www.chosonkorea.org/index.php/people/kings/king-sejong-the-great</ref>

== ป้องกันประเทศ ==
พระเจ้าเซจงยังทรงดำเนินนโยบายต้านทานผู้รุกรานต่างชาติอีกด้วย โดยพระเจ้าแทจงซึ่งเป็นแทซังวังอยู่นั้นได้แนะนำให้พระเจ้าเซจงส่งอีจองมูไปบุก[[เกาะซึชิมา]]ที่เป็นแหล่งของ[[โจรสลัดญี่ปุ่น]] จน [[พ.ศ. 1962]] ตระกูลโซเจ้าครองเกาะซึชิมาได้ยอมจำนนและส่งบรรณาการไปยังฮันซอง และ[[พ.ศ. 1963]] เกาะซึชิมาก็ขึ้นตรงต่อ[[มณฑลคยองซัง]]ของโชซ็อน

ทางเหนือพระเจ้าเซจงก็ทรงก่อตั้ง สี่ป้อมหกปราการ ({{เกาหลี|사군육진}}; ซากุนยุกจิน) เพื่อป้องกันการรุกรานของพวก[[แมนจู]]ทางเหนือ และใน [[พ.ศ. 1976]] ทรงส่งคิมจงซอ ไปบุกขยายอาณาเขตทางเหนือ จนโชซ็อนมีอาณาเขตติด[[แม่น้ำยาลู]]

พระราชกรณียกิจต่าง ๆ ของพระเจ้าเซจงนั้นยังคุณประโยชน์มากมายต่ออาณาจักรโชซ็อน และรวมไปถึงประเทศเกาหลีทั้ง[[เกาหลีเหนือ|เหนือ]]และ[[เกาหลีใต้|ใต้]]ในปัจจุบันด้วย เพราะทรงส่งเสริม[[วัฒนธรรมเกาหลี]] ทำให้ชาวเกาหลีมีความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมของตนเองในทุกวันนี้ และพระสาทิสลักษณ์ของพระองค์ยังปรากฏบน[[ธนบัตร]] 10,000 [[วอน]]ของเกาหลีใต้ เมื่อพระนางโซฮ็อนสวรรคต พระเจ้าเซจงทรงเศร้าโศกพระราชหฤทัย จนสวรรคตใน พ.ศ. 1993 มี[[พระเจ้ามุนจง]] สืบต่อราชบัลลังก์

== พระนามเต็ม ==
* พระเจ้าเซจง จางฮอน ยองมุน เยมู อินซอง มยองฮโย
* 세종장헌영문예무인성명효대왕
* 世宗莊憲英文睿武仁聖明孝大王

== พระบรมวงศานุวงศ์ ==
* พระราชบิดา: [[พระเจ้าแทจง]] (태종)
* พระราชมารดา: [[พระนางว็อนกย็อง]] สกุลมิน แห่งยอฮึง ({{เกาหลี|원경왕후 민씨|ฮันจา=元敬王后 閔氏}}, กันยายน 1337 – 12 กันยายน 1391)

=== พระอัครมเหสี พระสนม พระราชโอรส พระธิดา ===
* [[พระนางโซฮ็อน]] สกุลซิม แห่งช็องซง ({{เกาหลี|소헌왕후 심씨|ฮันจา=昭憲王后 沈氏}}, 28 กันยายน 1395-24 มีนาคม 1446)
** อี ฮยาง, [[พระเจ้ามุนจงแห่งโชซ็อน]]
** อี ยู, [[พระเจ้าเซโจ]] 
** อี ยอง, เจ้าชายอันพยอง
** อี กู, เจ้าชายอีมยอง
** อี ยอ, เจ้าชายควางพยอง
** อี ยู, เจ้าชายกึมซอง พ
** อี อิม, เจ้าชายพยองวอน
** อี ยอม, เจ้าชายยอนกึม
** เจ้าหญิงจองโซ 
** เจ้าหญิงจองอึย 
* พระสนมเอกฮเยบิน สกุลยาง แห่งชองจู  ({{เกาหลี|혜빈 양씨|ฮันจา=惠嬪 楊氏}}, ?-9 พฤศจิกายน 1455)
** อี โอ, เจ้าชายฮันนัม
** อี ฮย็อน, เจ้าชายซูชอน
** อี จอน, เจ้าชายยองพุง
* พระสนมเอกยองบิน สกุลคัง แห่งจินจู ({{เกาหลี|영빈 강씨|ฮันจา=令嬪 姜氏}})
** อี ยอง, เจ้าชายฮวาอึย
* พระสนมเอกซินบิน สกุลคิม แห่งชองจู ({{เกาหลี|신빈 김씨|ฮันจา=慎嬪 金氏}}, 1406-4 กันยายน 1464)
** อี จอง, เจ้าชายคเยยาง
** อี คง, เจ้าชายอึยชาง
** อี ชิม, เจ้าชายมิลซอง
** อี ยอน, เจ้าชายอิกฮย็อน
** อี ทัง, เจ้าชายยองแฮ
** อี โก, เจ้าชายทัมยาง
** เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม 
** เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม 
* พระสนมควีอิน สกุลปาร์ค ({{เกาหลี|귀인 박씨|ฮันจา=貴人 朴氏}}) 
* พระสนมควีอิน สกุลชเว ({{เกาหลี|귀인 최씨|ฮันจา=貴人 崔氏}})
* พระสนมโซยอง ตระกูลฮง ({{เกาหลี|소용 홍씨}})
* พระสนมซุกวอน ตระกูลลี ({{เกาหลี|숙원 이씨}})
** เจ้าหญิงจองอัน 
* ซังชิม ตระกูลซง ({{เกาหลี|상침 송씨|ฮันจา=尙寢 宋氏}}, ค.ศ. 1396－ค.ศ. 1463) 
** เจ้าหญิงจองฮย็อน 
* พระสนมซากี ตระกูลชา ({{เกาหลี|사기 차씨|ฮันจา=司記 車氏}}, ?-10 กรกฎาคม 1444) 
** เจ้าหญิงไม่ทราบพระนาม 

== พงศาวลี ==
{{ahnentafel top|width=100%}}
<center>{{ahnentafel-compact5
| style=font-size: 90%; line-height: 110%;
| border=1
| boxstyle=padding-top: 0; padding-bottom: 0;
| boxstyle_1=background-color: #fcc;
| boxstyle_2=background-color: #fb9;
| boxstyle_3=background-color: #ffc;
| boxstyle_4=background-color: #bfc;
| boxstyle_5=background-color: #9fe;
| 1= 1. '''พระเจ้าเซจงมหาราช'''
| 2= 2. [[พระเจ้าแทจง]]
| 3= 3. [[พระราชินีว็อนกย็อง]]
| 4= 4. [[พระเจ้าแทโจแห่งโชซ็อน]]
| 5= 5. [[พระนางชินอึย]]
| 6= 
| 7= 
| 8= 8. [[อี จา-ชุน]]
| 9= 9. [[พระนางอึยฮเย]]
| 10=
| 11=
| 12=
| 13=
| 14= 
| 15= 
| 16= 
| 17= 
| 18=
| 19=
| 20=
| 21=
| 22=
| 23=
| 24= 
| 25=
| 26=
| 27=
| 28=
| 29=
| 30= 
| 31= 
}}</center>
{{ahnentafel bottom}}

== อ้างอิง ==
{{รายการอ้างอิง}}

{{สถานีย่อย2|ประเทศเกาหลี|ประวัติศาสตร์|พระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์}}
{{คอมมอนส์-หมวดหมู่|Sejong the Great|พระเจ้าเซจงมหาราช}}

{{เริ่มกล่อง}}
{{สืบตำแหน่ง
| ก่อนหน้า = [[พระเจ้าแทจง]]
| ตำแหน่ง = พระมหากษัตริย์แห่งโชซ็อน
| ราชวงศ์ = ราชวงศ์โชซ็อน
| ปี = [[พ.ศ.|พ.ศ. 1961]] - [[พ.ศ. 1993]]
| ถัดไป = [[พระเจ้ามุนจงแห่งโชซ็อน|พระเจ้ามุนจง]]
}}{{จบกล่อง}}

{{มหาราช}}
{{ราชวงศ์โชซ็อน}}

{{เรียงลำดับ|ซจง}}
{{lifetime|1397|1450}}
[[หมวดหมู่:พระเจ้าเซจงมหาราช| ]]
[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์โชซ็อน|เซจง]]
[[หมวดหมู่:มหาราช]]
[[หมวดหมู่:ผู้คิดค้นระบบการเขียน]]
[[หมวดหมู่:บุคคลที่เปลี่ยนไปนับถือศาสนาพุทธ]]
{{โครงชีวประวัติ}}