ดูเพิ่ม: หล่าน

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰlaːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (หลาน), เขิน ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (หลาน), ลาว ຫຼານ (หลาน), ไทลื้อ ᦜᦱᧃ (หฺลาน), ไทดำ ꪨꪱꪙ (หฺลาน), ไทใหญ่ လၢၼ် (ลาน), ไทใต้คง ᥘᥣᥢᥴ (ล๋าน), อาหม 𑜎𑜃𑜫 (ลน์), จ้วง lan, แสก หล่าน; เทียบสุ่ย haanl (หลานชาย)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์หฺลาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlǎan
ราชบัณฑิตยสภาlan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/laːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

หลาน

  1. ลูกของลูก
  2. ลูกของพี่หรือลูกของน้อง
  3. ลูกของหลานที่เป็นลูกของพี่-น้อง

คำเกี่ยวข้อง

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

หลาน

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩖᩣ᩠ᨶ (หลาน)