ทะไลลามะที่ 14 (ภาษาจีน: 第十四世达赖喇嘛, dìshísìshì dálàilǎma; 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2478 - ปัจจุบัน) พระฉายา แต็นจิน กยาโช (ทิเบต: བསྟན་འཛིན་རྒྱ་མཚོ་, ไวลี: Bstan-'dzin Rgya-mtsho, พินอินทิเบต: Dänzin Gyaco, IPA: /tɛ̃˥˥.t͡sĩ˥˥.ca˩˧.t͡sʰo˥˥/) เป็นทะไลลามะ ผู้นำทางจิตวิญญาณสูงสุดของชาวทิเบตพระองค์ปัจจุบัน[2] และเป็นภิกษุสังกัดนิกายเกลุก[3]

แต็นจิน กยาโช
བསྟན་འཛིན་རྒྱ་མཚོ་
ทะไลลามะ องค์ที่ 14
ทะไลลามะ
ดำรงพระยศ17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2493 (74 ปี)
ก่อนหน้าทะไลลามะที่ 13
ศาสนาพุทธแบบทิเบต
นิกายเกลุก
ประสูติ6 กรกฎาคม พ.ศ. 2478 (89 ปี)
เมืองตักเซอร์, ทิเบต, สาธารณรัฐจีน สาธารณรัฐจีน[1]
พระชนกเชอกยอง เซริง
พระชนนีดิกิ เซริง
ลายพระนาม

พระองค์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพเมื่อปี พ.ศ. 2532 (ค.ศ. 1989) นิตยสารไทม์ยกย่องว่าพระองค์ทายาททางจิตวิญญาณของมหาตมา คานธี[4][5]

อ้างอิง

แก้
  1. ในเวลาที่พระองค์ประสูติ ทักเซอร์เป็นเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งของมณฑลชิงไห่ ที่ขณะนั้นปกครองโดยหม่า หลิน ในรัฐบาลเจียงไคเช็กของพรรคก๊กมินตั๋ง ดูเพิ่มใน Thomas Laird, The Story of Tibet. Conversations with the Dalai Lama, Grove Press: New York, 2006 ; Li, T.T. "Historical Status of Tibet", Columbia University Press, p179 ; Bell, Charles, "Portrait of the Dalai Lama", p399; Goldstein, Melvyn C. Goldstein, A history of modern Tibet, pp. 315–317
  2. "His Holiness the Dalai Lama Speaks to Tibetan Students in Delhi". Office of His Holiness the Dalai Lama. 26 January 2015. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 April 2021. สืบค้นเมื่อ 28 March 2021.
  3. Van Schaik, Sam (2011). Tibet: A History. Yale University Press. p. 129. ISBN 978-0-300-15404-7.
  4. "The Children of Gandhi" (excerpt). Time. 31 December 1999. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 October 2013.
  5. "Congressional Gold Medal Recipients". history.house.gov. United States House of Representatives. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 March 2021. สืบค้นเมื่อ 22 October 2019.
ก่อนหน้า ทะไลลามะที่ 14 ถัดไป
ทะไลลามะที่ 13   ทะไลลามะ
(พ.ศ. 2493 - ปัจจุบัน)
  ยังอยู่ในตำแหน่ง