Polsko godka
Polsko godka (pol. język polski, [ˌjɛ̃zɨk ˈpɔlskʲi], polszczyzna) to je godka zachodńosłowjańsko, używano bez ůngyfer 42,5 miljůnůw ludźi na cołkym śwjeće, głůwńy we Polsce.[1] Zarozki po ruskim, je drůgům pod wzglyndym liczby użytkowńikůw godkům słowjańskům, na růwńi s ukrajińskům.
| Język polski | |
| Uobšar | Polsko (37-38 mln) a Ńymcy, Ukrajina, Bjołoruś, Litwa, Rusyjo, USA, Kanada, Brazylijo, Australijo, Izrael, Irlandyjo, Wjelgo Brytańijo, Francyjo, Czesko Republika, Słowacyjo, Kazachstan a inksze kraje |
| Ličba godojůncych | 44 miljůny |
| Pozycyjo | 29. |
| Klasyfikacyjo genetyčno | Godki indoojropejske
|
| Šrajbůng | modyfikowůny alfabyt łaćiński |
| Status uoficyjolny | |
| Godka uřyndowo | Polsko |
| Regulowany bez | Rada Języka Polskiego |
| Kody godki | |
| ISO 639-1 | pl |
| ISO 639-2 | pol |
| ISO/FDIS 639-3 | pol |
| SIL | POL |
| We Wikipedyji | |
| Uobejzdrzij tyż: godka, godki śwjata | |
Uobecńy polski je godkům urzyndowům we Polsce a je lo 37-38 miljůnůw ludźi godkům uojczystům. Wjela godojůncych we ńij mjyszko tyż we zachodńij Bjołoruśi, Ukrajińe uoroz na wschodńij Litwje szczygůlńy nauokoło mjasta Wilno. Ze wzglyndu na migracyje Polokůw, po polsku godo śe tyż we Stanach Zjydnoczůnych, Australiji, Kanadźe, Brazylije, Irlandji a Wjelgij Brytańji.
Polsko godka je guůwnym przydstawićelym grupy lechickich godek, odłomu zachodńosłowjańskych. Wyksztołćiły śe uůne na terytoryjům uobecnyj Polski s pjyrwotnych djalyktůw, we kerych śe godoło we Wjelgopolsce a Mołopolsce. Godki te mojům podane na śebje słowńictwo, szczegůlńy do słowackigo (nojbarźi), czeskigo, kaszubskigo, ślůnskigo, bjołoruskigo a ukrajińskigo.
Zwjůnzane godki
edytuj
Polsko godka zaliczano je do grupy godek słowjańskich, mjanowano lechickům. Uobejmuje uůna take godki kej půmorsko (uobecńy martwo, pozostoło po ńij ino kaszubsko a tyż połabsko godka (wymarły we XVIII wjeku). Bliskimi krewnymi polskij godki sům godka czesko, słowacko, gůrno- a dolnołużycko. Inksze godki słowjańske tyż majům jake wspůlnośći s polskům, sům uůne atoli rzodsze.
Skuli tygo, co polsko godka noleży do godek indoojropejskich, bezmałaś wszyjske godki Ojropy majům co wspůlnygo ś ńům. Wyjůntkym sům tukej godki kerych śe ńy włůnczo do familije indoojropejskij.
Przipisy
| Słowjańske godki | |||
| Wschodńe | starowschodńosłowjańsko † | ruteńsko † (bjołorusko, polesko, ruśińsko, ůkrajińsko) | rusko | ||
| Zachodńe | czesko | dolnosorbsko | gůrnosorbsko | kaszubsko | knaan † | morawsko | polsko | połabsko † | słowacko | słowińsko | ślůnsko | ||
| Połedńowe | bůłgarsko | cerkewnosłowjańsko | macedůńsko | serbsko-chorwacko † (bośńacko, chorwacko, Hradsko, czornogůrsko, serbsko) | słoweńsko, prekmursko | staro-cerkewno-słowjańsko † | ||
| Inksze | protosłowjańsko † | mjyndzysłowjańsko | slovio | ||
| † martwe | |||