Jump to content

njëjës

Nga Wiktionary
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

njëjës mb. gjuh.

  1. Numri njëjës: formë e kategorisë gramatikore të numrit, që tregon se është fjala për një frymor, për një send a për një dukuri ose që veprimi, gjendja a tipari cilësor ka të bëjë me një qenie me një send a me një dukuri; tërësia e trajtave gramatikore të këtij numri. Emër (mbiemër, përemër) në numrin njëjës. Veta e parë (e dytë, e tretë) e numrit njëjës.
  2. si em. ~,~I m. Numri njëjës. Njëjësi i shquar (i pashquar). Mbaresat e njëjësit. Veta e parë e njëjësit.