Zhura
Zhurë (italisht: Ginestra) është një fshat dhe komunë në Provincën e Potencës, në rajonin jugor italian të Bazilikatës (ish Lukania).
Zhura
Ginestra | |
---|---|
Popullsia | |
• Gjithsej | 718 |
Emri i banorëve | Zhurjan/ë |
{{{postal_code_type}}} | 85020 |
Faqja zyrtare | www.comune.ginestra.pz.it |
Zhura është një nga venbanimet arbëreshe në Itali banorët e së cilës ruajnë gjuhën shqipe të dialektit arbëresh dhe zakonet e atdheut të tyre të lashtë.
Gjeografia
RedaktoZhura ngrihet mbi shpatet jug-lindore të Malit Volture, në lartësinë 564m mbi nivelin e detit. Ajo kufizohet nga komunat e Ripakandidës, Barillit, Venozës, Mashqitit, dhe Forenxës.
Historia
RedaktoZhura u themelua nga një grup shqiptarësh nga Shkodra, kur Troiano Caracciolo, pronari feudal i Ripakandidës, në vitin 1478 i dha shqiptarëve leje për ndërtimin e shtëpive në zonën që quhej fillimisht Lombarda Massa, ose ferma e longobardëve.
Edhe sot, shumë tradita shqiptare janë gjallë në Zhurë dhe vendasit ruajnë gjuhën arbëreshe që rrjedh nga shqipja. Edhe shenjtorja mrojtëse nuk është vendase. Ajo është nga lindja: Zoja e Konstandinopojës. Kisha e Zojës së Kostandinopojës është ndërtuar në vitin 1588. Brenda ndodhet një afresk i shkollës lindore të shekullit XVI, i Shën Mërisë. Këtu janë ruajtur edhe dy piktura të shekullit të tetëmbëdhjetë: njera tregon Shën Mërinë, midis Shën Gjonit, Shën Nikollës dhe Shën Borromeos, piktura tjetër është riprodhim i Pietà. Vend tjetër kryesor i shërbimit fetar ndodhet në qendër të qytetit: Kisha Nënë e Shën Nikollë Peshkopit, që daton në shekullin e gjashtëmbëdhjetë. Ajo është e zbukuruar nga këndi i korit prej druri i shekullit të tetëmbëdhjetë dhe dy llampadarë veshur në ar. Gjatë shekujve, kisha nënë është rindërtuar disa herë, por në vitet nëntëdhjetë asaj iu bë një restaurim i plotë. Gjatë gërmimeve të fundit është zbuluar një pagëzimore e përbërë nga 12 harqe, në të cilat janë pikturuar 12 apostujt.
Deri në vitin 1965 Zhura ishte pjesë e komunës së Ripakandidës.