Prijeđi na sadržaj

Anka Pađen

Izvor: Wikipedija
Datum izmjene: 23. jula 2024. u 17:26; autor: Mladifilozof (razgovor | doprinosi) (slika)
(razlika) ← Starija verzija | Aktualna verzija (razlika) | Novija verzija → (razlika)
Anka Pađen
Anka Pađen
Datum rođenja9. januar 1924.
Mesto rođenjaCrno, kod Crikvenice
 Kraljevina SHS
Datum smrti10. 3. 1945. (21 godina)
Mesto smrtiLešće, kod Karlovca
Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija DF Jugoslavija
Profesijaradnica
Članica KPJ od1943.
Učešće u ratovimaNarodnooslobodilačka borba
SlužbaNOV i PO Jugoslavije
Činpotporučnik
Narodni heroj od20. decembra 1951.

Anka Pađen (Crno, kod Crikvenice, 9. januar 1924. – Lešće, kod Karlovca, 10. mart 1945), učesnica Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Rođena je 9. januara 1924. godine u selu Crnom, kod Crikvenice.

S nepunih trinaest godina pošla je iz svog rodnog sela da radi u Bribiru, kako bi zaradom pomogla bolesnome ocu i majci da prežive. Pomagala je u kući jedne krojačice. Rat ju je zatekao u Crikvenici gde se zaposlila 1940. godine kao konobarica.

Počela je da sarađuje s Narodnooslobodilačkim pokretom od prvih dana oružanog ustanka. U proleće 1942. godine, zatražila je da pođe u partizane, te se pridružila borcima Ledeničke čete. Uskoro je zatražila od komandira čete da pođe u bataljon „Ljubica Gerovac“ komandanta Srđana Uzelca, koji je u to vreme vodio žestoke bitke po Lici.

Kada je u oktobru 1942. godine bila osnovana Šesta udarna brigada NOV Hrvatske, Anka se nalazila u njenoj Prvoj četi Četvrtog omladinskog bataljona. Početkom 1943. godine, zatražila je da bude premeštena iz Četvrtog omladinskog u Drugi udarni bataljon.

U februaru 1943. godine, nakon teških borbi na Veljunu, Preboju i Ljubovu, postala je komandirka voda. Nekoliko dana kasnije, zajedno s još nekolicinom skojevaca-bombaša bila je primljena je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije. Posle nekoliko meseci, bila je postavljena za komandirku čete.

Kada se, u januaru 1944. godine vodila bitka za ranjenike kod Drežnice, Anka je, jurišajući sa svojom četom, bila ranjena i ostala bez leve šake. U maju 1944, u Drvaru na Drugom kongresu USAOJ-a, bila je izabrana za članicu Centralnog odbora USAOJ-a.

Krajem 1944. godine, bila je unapređena u čin poručnika i poslana na rad kao obaveštajna oficirka u komandu Primorsko-goranskog područja. Uskoro je ponovno zatražila da se vrati u četu.

Poginula je 10. marta 1945. godine, kao pripadnik 43. istarske divizije, u borbi sa ustašama za oslobođenje Karlovca.

Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašena je za narodnog heroja.

Literatura

[uredi | uredi kod]