Jelisaveta Nemanjić – razlika između verzija
preuzeto sa bs wiki |
|||
Red 61: | Red 61: | ||
{{reference}} |
{{reference}} |
||
{{Nemanjići}} |
|||
{{Kotromanići}} |
{{Kotromanići}} |
||
[[Kategorija: |
[[Kategorija:Bosanski vladari]] |
||
[[Kategorija:Nemanjići]] |
[[Kategorija:Nemanjići]] |
||
[[Kategorija:Regenti]] |
[[Kategorija:Regenti]] |
Verzija od 9. marta 2013. u 09:19
Jelisaveta Nemanjić, poznata i kao Elizabeta Nemanjić, je bila bosanska banica kao supruga bana Stjepana I Kotromanića.
Jelisaveta je bila kćerka srpskog kralja Stefana Dragutina iz dinastije Nemanjića i ugarske princeze Katarine iz dinastije Arpadovića.
Nakon 1283. godine udala se za bosanskog bana Stjepana I. Njihov brak je bio pokušaj ostvarivanja alijanse između Stjepana I i Jelisavetinog oca. Imali su petero djece:
- Stjepan II, ban Bosne
- Vladislav
- Ninoslav, čija se kćerka Marija (1333 - 27. april 1403 udala za helfenštajnskog grofa Ulriha oko 1352. godine
- Katarina, supruga zahumskog župana Nikole, i
- Marija, supruga određenog Ludovika. [1]
Banica Jelisaveta je ostala udovica 1314. godine. Pošto je Stjepanov nasljednik, njen sin, Stjepan II, bio maloljetan, Jelisaveta je nakratko preuzela de facto vlast. Međutim, banica Jelisaveta je sa svojom djecom bila prisiljena skloniti se u Dubrovnik iste godine jer je uvidjela da ne može očuvati za njih vlast nad Bosnom. Njen bijeg u Dubrovnik je bio prvi od mnogobrojnih kasnijih odlazaka bosanskih plemića u egzil u Dubrovnik. Ne zna se do kada su Jelisaveta i njena djeca ostali u Dubrovniku. Jelisaveta je u sinovo ime izdavala povelje, a njeno se ime uglavnom pojavljivao prije imena njenog sina.[2] Umrla je oko 1331. godine.
Nakon Jelisavete, sljedeća banica Bosne bila je njena snaha i imenjakinja, Elizabeta Pjast. Nakon izumiranja dinastije Nemanjić, Jelisavetin unuk, Tvrtko I Kotromanić, je polagao pravo na srpsku krunu kao unuk Jelisavete Nemanjić.
Porodično stablo
Jelisaveta je patrilinearno bila potomak srpske dinastije Nemanjića, a matrilinearno potomak turskog plemena Kumana.