Izvorni kod stranice Mokraćovod

'''Mokraćovod''' (ureter) je parni cevasti organ, koji sprovodi definitivno uobličenu [[mokraća|mokraću]] iz [[bubreg]]a u [[mokraćna bešika|mokraćnu bešiku]]. Kod odraslih osoba prosečna dužina mokraćovoda iznosi 24–34&nbsp;cm, a prečnik oko 5mm. Kao i ostali delovi mokraćnih puteva, i ovaj organ ima isključivo konduktornu ulogu, odnosno ne utiče na volumen i sastav [[mokraća|urina]].

Mokraćovod polazi od [[bubreg|bubrežne karlice]], spušta se niz retroperitonealni prostor trbušne duplje i ulazi u malu [[zdjelica|karlicu]], gde se završava ulivanjem u [[mokraćna bešika|mokraćnu bešiku]]. Prema tome, na njemu se razlikuju trbušni (pars abdominalis) i karlični deo (pars pelvina). Granicu između ovih delova čini tzv. terminalna (granična) linija. Prilikom ulaska u karličnu duplju mokraćovod obrazuje graničnu krivinu (flexura marginalis ureteris) i u tom suženom delu može da se zaustavi bubrežni kamen. Krivina mokraćovoda se projektuje na prednjem trbušnom zidu u predelu Haleove topografske tačke.

Mokraćovodi prolaze kroz zid [[mokraćna bešika|bešike]] ukoso. Prilikom rastezanja zida [[mokraćna bešika|mokraćne bešike]], nabor njene sluznice deluje kao valvula i sprečava vraćanje (refluks) [[mokraća|urina]] ka ureterima i eventualno širenje [[infekcija|infekcije]] iz [[mokraćna bešika|bešike]] prema [[bubreg|bubrezima]].

== Građa ==
Zid mokraćovoda je građen od tri sloja, koji se nastavljaju na odgovarajuće slojeve [[bubreg|bubrežne karlice]] i [[mokraćna bešika|mokraćne bešike]]. To su: sluznica, mišićni sloj i vanjski vezivni sloj (adventicija).

''Sluznica'' (tunica mucosa) je prekrivena prelaznim epitelom (urotelom), koji je nepropustan za [[voda|vodu]] i elektrolite. Ispod njega se nalazi lamina propria, sloj rastresitog veziva koji sadrži veliki broj [[ćelija]] i retke limfne čvoriće.

''Mišićni sloj'' (tunica muscularis) grade u proksimalnom delu dva, a u distalnom tri podsloja spiralno raspoređenih snopova glatkih mišićnih [[ćelija]]. To su unutrašnji (longitudinalni), srednji (cirkularni) i u distalnom delu spoljašnji (longitudinalni) podsloj. Peristaltički pokreti mišićnog sloja imaju presudnu ulogu u kretanju [[mokraća|mokraće]] ka [[mokraćna bešika|bešici]], dok je uticaj sile [[gravitacija|gravitacije]] od sekundarnog značaja. Pokrete inicira mišićni prsten koji se nalazi oko papila u [[bubreg|bubrežnim čašicama]] i koji svojom kontrakcijom istiskuje [[mokraća|mokraću]], a naziva se predvodnik peristaltike.

''Spoljašnji vezivni sloj'' (tunica adventitia) se sastoji od rastresitog vezivnog [[tkivo|tkiva]] bogatog masnim [[ćelija]]ma (adipocitima), krvnim i limfnim sudovima i nervima.

== Literatura ==
* Arthur C. Guyton, John E. Hall: ''Medicinska fiziologija'', IX izdanje ("Savremena administracija" Beograd, 1999.) {{ISBN|86-387-0599-9}};
* Z. Anđelković, LJ. Somer, M. Perović, V. Avramović, LJ. Milenkova, N. Kostovska, A. Petrović: ''Histološka građa organa'', I izdanje ("Bonafides" Niš, 2001.) {{ISBN|86-7434-003-2}};
* Slavoljub V. Jovanović, Neva L. Lotrić: ''Deskriptivna i topografska anatomija čoveka'', III izdanje ("Medicinska knjiga" Beograd – Zagreb, 1987.);

{{Urinarni sistem}}

{{Anatomija čoveka}}

[[Kategorija:Sistem organa za izlučivanje]]