Pauline Kael
Pauline Kael (/keɪl/; 19. jun 1919 – 3. septembar 2001) bila je američka filmska kritičarka, najpoznatija po recenzijama koje je pisala za ugledni časopis The New Yorker od 1968. do 1991. godine, i koje su joj donijele reputaciju najuticajnije kritičarke u historiji filma. Kael je karijeru započela 1950-ih, a poznatom postala 1965. godine zahvaljujući knjizi recenzija I Lost It at the Movies koja je postala bestseler. Kael se isticala nonkonformističkim i antiestablishmentskim stavovima, te je preferirala ne-američke u odnosu na hollywoodske filmove, mada je 1970-ih bila jedna od vatrenih zagovornica Novog Hollywooda.
Pauline Kael | |
---|---|
Biografske informacije | |
Rođenje | Petaluma, Kalifornija, SAD | 19. 9. 1919.
Smrt | 3. 9. 2001. (dob: 82) Great Barrington, Massachusetts, SAD |
Obrazovanje | |
Alma mater | University of California, Berkeley |
Zanimanje | filmska kritičarka |
Opus | |
1951–1991 | |
Književni pravac | Novi Hollywood |
Znamenita djela | |
filmske kritike u The New Yorkeru | |
Inspiracija | |
Na |
Kael je također poznata po navodnoj izjavi da "ne može shvatiti kako je Richard Nixon postao američki predsjednik kada nitko koga znam nije glasao za njega", a koja se kasnije često citirala kao primjer otuđenja elitističkih liberalnih intelektualaca od "običnog čovjeka" te je po njoj dobio ime sindrom Pauline Kael.
Izabrana djela
urediKnjige
uredi- I Lost It at the Movies (1965)
- Kiss Kiss Bang Bang (1968) ISBN 0-316-48163-7
- Going Steady (1969) ISBN 0-553-05880-0
- The Citizen Kane Book (1971)[1] OCLC 209252
- Deeper into Movies (1973) ISBN 0-7145-0941-8
- Reeling (1976)
- When the Lights Go Down (1980) ISBN 0-03-042511-5
- 5001 Nights at the Movies (1982, revised in 1984 and 1991) ISBN 0-8050-1367-9
- Taking It All In (1984) ISBN 0-03-069362-4
- State of the Art (1987) ISBN 0-7145-2869-2
- Hooked (1989)
- Movie Love (1991)
- For Keeps (1994)
- Raising Kane, and other essays (1996)
Recenzije i eseji
uredi- "Trash, Art, and the Movies" Arhivirano 2018-07-22 na Wayback Machine-u, esej u objavljen u časopisu Harper's, februar 1969.
- "Raising Kane", knjiga eseja o snimanju Građanina Kanea, The New Yorker, 20. i 27. februar 1971.
- "Stanley Strangelove", recenzija A Clockwork Orange The New Yorker, januar 1972.
- "The Man From Dream City" Arhivirano 2005-05-25 na Wayback Machine-u, profil Caryja Granta The New Yorker, 14. jul 1975.
- "Why Are Movies So Bad? Or, The Numbers" Arhivirano 2017-09-28 na Wayback Machine-u, esej, The New Yorker, 23. jun 1980.
- Kael, Pauline (7 January 1985). „The Current Cinema: Fever Dream / Echo Chamber”. The New Yorker 60 (47): 66–70. recenzije za Mrs. Soffel i The Cotton Club
- Kael, Pauline (14 January 1985). „The Current Cinema: Unloos'd Dreams”. The New Yorker 60 (48): 112–115. recenzija za A Passage to India
- Kael, Pauline (28 January 1985). „The Current Cinema: Lovers and Fools”. The New Yorker 60 (50): 86–91. recenzija za Micki and Maude, Starman i The Flamingo Kid.
- Pauline Kael articles at Byliner
- "Criticism's Last Icon" CityArts esej koji je napisao Armond White
Izvori
uredi- ↑ Kael, Pauline; Welles, Orson; Mankiewicz, Herman J. (1971). The Citizen Kane Book. Boston: Little, Brown and Company. OCLC 209252.
Vanjske veze
uredi- Pauline Kael na sajtu IMDb
- Pauline Kael Archives Arhivirano 2007-12-29 na Wayback Machine-u, a collection of articles and commentary about Kael
- The Pearls of Pauline from Brights Lights Film Journal
- Interview magazine q&a Arhivirano 2016-12-26 na Wayback Machine-u Pauline Kael interviewed by Polly Frost and Ray Sawhill