Pauline Kael (/kl/; 19. jun 1919 – 3. septembar 2001) bila je američka filmska kritičarka, najpoznatija po recenzijama koje je pisala za ugledni časopis The New Yorker od 1968. do 1991. godine, i koje su joj donijele reputaciju najuticajnije kritičarke u historiji filma. Kael je karijeru započela 1950-ih, a poznatom postala 1965. godine zahvaljujući knjizi recenzija I Lost It at the Movies koja je postala bestseler. Kael se isticala nonkonformističkim i antiestablishmentskim stavovima, te je preferirala ne-američke u odnosu na hollywoodske filmove, mada je 1970-ih bila jedna od vatrenih zagovornica Novog Hollywooda.

Pauline Kael
Biografske informacije
Rođenje(1919-09-19)19. 9. 1919.
Petaluma, Kalifornija, SAD
Smrt3. 9. 2001. (dob: 82)
Great Barrington, Massachusetts, SAD
Obrazovanje
Alma materUniversity of California, Berkeley
Zanimanjefilmska kritičarka
Opus
1951–1991
Književni pravacNovi Hollywood
Znamenita djela
filmske kritike u The New Yorkeru
Inspiracija
Pauline Kael (1968)

Kael je također poznata po navodnoj izjavi da "ne može shvatiti kako je Richard Nixon postao američki predsjednik kada nitko koga znam nije glasao za njega", a koja se kasnije često citirala kao primjer otuđenja elitističkih liberalnih intelektualaca od "običnog čovjeka" te je po njoj dobio ime sindrom Pauline Kael.

Izabrana djela

uredi

Knjige

uredi

Recenzije i eseji

uredi


Izvori

uredi
  1. Kael, Pauline; Welles, Orson; Mankiewicz, Herman J. (1971). The Citizen Kane Book. Boston: Little, Brown and Company. OCLC 209252. 

Vanjske veze

uredi