Substantivo

editar

kar

  1. cidade


kar

  1. amar

Etimologia

editar
Do proto-céltico *kareti "querer, amar", derivado do protoindo-europeu *keh₂- "desjar" .Cognato do galês câr.


Substantivo

editar

kar singular (plural: karlar)

  1. neve

Declinação

editar
singular (tekil) plural (çoğul)
nom. (yalın) kar karlar
gen. (tamlayan) karın karların
dat. (yönelme) kara karlara
acus. (belirtme) karı karları
loc. (bulunma) karda karlarda
abl. (çıkma) kardan karlardan