Vai al contenuto

Bagnet verd

Da Wikipedia.
Vos an lenga piemontèisa
Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Ansema al bagnet ross, ël Bagnet verd a l’é un dij component pì sclint dla tàola piemontèisa. As fa an vàire version, a sconda che as trata dël Bagnet verd catòlich, ò pura ëd col bagnet che as gionta a cheich-còs d’àotr për felo al verd.

Ingredient:

  • Dontre grampà ëd panensëmmol
  • 5 anciove sota sal che polidà a fan na desen-a ëd filet (na vira a në butavo mach 5 ò 6, ma na vira j’anciove a savìo d’anciova)
  • Na desen-a ëd càperi
  • Na grampà ëd ghërsin vej (a va bin ëdcò dël pan vej, se i l’eve nen ëd ghërsin sotman)
  • Asil ëd vin nèir
  • Na mesa fiosca d’aj
  • Mes ëspagnolin
  • 2 euv dur
  • Euli d’oliva

As pocio ij ghërsin andrinta a l’asil an manera che a ven-o motobin mojà. Ëd j’euv as pijo mach ij doj ross (për nen campeje via ij doj bianch dur ch'a resto as peulo dovresse për fé j’euv a la bela rosin, che tant quand as pronto a ven sempe pì ëd pijn che nen ëd bianch).

As ciapola tut fin-a fé vnì fòra na crema vërda fin-a fin-a, che as buta andrinta a na cita bornija. As gionta dosman dl’euli e as toira fin-a che a ven lìquid ma nen esagerà. A fa nen da manca dë gionté dl’euli për coaté ël bagnet, che tant pen-a che as lassa daspërchiel ël ciapolà as seta e a-i resta sempe un bon mes centim d’euli da dzora che a fa da nata e a lassa nen passé l’aria. As lassa mitoné almanch dontre dì al frèid, ma avend pressa a basta bele mach un dì sol fòra frigo.

Për sòlit as mangia ansema al bujì, ma a l’é motobin galup ëdcò daspërchiel ant sël pan ò pura ansima a le patate bojìe.

Anciove al verd

Ël verd as dòvra për fé la lenga al verd, j’anciove al verd e ij tomin verd, e as peul dovresse për mila àotre arsete dla midema sòrt.

Ingredient:

As ciapola tut fin-a fé vnì fòra na crema vërda, che a peul esse na frisa pì grosseura che nen cola dël bagnèt catòlich. An tute le manere, le grumele a dovrìo nen esse pì gròsse che 1 milim. Fàita la crema as gionta l’asil e na frisa d’euli përchè a resta pì belfé spatela ansima a ij tomin ò a la lenga. Se a fasèissa mai dë manca dë gionté anco’ dl’euli as fa sempe an temp a giontejlo bele che a travaj finì.

Ëdcò le ròbe al verd a l’han dë manca dë mitonesse chèich dì për fé che ij gust as marìo.