trampkarz

trampkarz (język polski)

trampkarze (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈtrãmpkaʃ], AS: [trãmpkaš], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sport. młody piłkarz do piętnastego roku życia; zob. też trampkarze w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trampkarz	trampkarze
dopełniacz	trampkarza	trampkarzy / rzad. trampkarzów
celownik	trampkarzowi	trampkarzom
biernik	trampkarza	trampkarzy / rzad. trampkarzów
narzędnik	trampkarzem	trampkarzami
miejscownik	trampkarzu	trampkarzach
wołacz	trampkarzu	trampkarze

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trampek m, trampka ż

przym. trampkarski, trampkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) dorostenec m

źródła: