trójka

trójka (język polski)

trzy trójki (1.1) na tabliczce

siedem trójek (1.1), cztery czwórki i dwie piątki na świadectwie

trójka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈtrujka], AS: [trui ̯ka]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nazwa cyfry 3

(1.2) ocena dostateczna w szkole

(1.3) trzy osoby, troje zwierząt, lub, rzadziej, trzy przedmioty

(1.4) trzy trafione liczby w totolotku

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trójka	trójki
dopełniacz	trójki	trójek
celownik	trójce	trójkom
biernik	trójkę	trójki
narzędnik	trójką	trójkami
miejscownik	trójce	trójkach
wołacz	trójko	trójki

przykłady:

(1.2) To niesprawiedliwe, nauczycielka wstawiła mi plus trójkę a miałem prawie wszystko dobrze!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) dostateczny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trojenie n, potrajanie n, Trójka ż

zdrobn. trójeczka ż

zgrub. trója ż

przym. potrójny, troisty

licz. troje, trzy

tem. słow. trój-

czas. troić

przysł. troiście

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: oceny w polskiej szkole • jedynka • dwójka • trójka • czwórka • piątka • szóstka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) three; (1.2) C; (1.3) trinity
• arabski: (1.3) ثلاثية ż, ثالوث m
• białoruski: (1.1) тро́йка ż
• chorwacki: (1.1) trójka ż
• czeski: (1.1) trojka ż
• duński: (1.1) treer w
• esperanto: (1.1) trio
• fiński: (1.1) kolmonen
• jugorusiński: (1.1) тройка ż
• karpatorusiński: (1.1) тро́йка ż
• kaszubski: (1.1) trójka ż
• kataloński: (1.1) tres m
• litewski: (1.1) trẽjetas m
• nowogrecki: (1.1) τρία n
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)
• rosyjski: (1.1) тро́йка ż
• serbski: (1.1) тро́јка ż
• słowacki: (1.1) trojka ż
• ukraiński: (1.1) трі́йка ż
• włoski: (1.4) terno m
• żmudzki: (1.3) tréitas

źródła: