spójność
spójność (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ścisłe przystawanie do siebie elementów czego
- (1.2) chem. przyciąganie się wzajemne atomów lub cząsteczek określonej substancji na skutek działania sił wewnętrznych
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Fundusz Spójności / spójność asortymentu / spójność fal / spójność marki / spójność pomiarowa / spójność regionalna / spójność społeczna / spójność terytorialna
- synonimy:
- (1.1) jednolitość, jedność, koherencja, koherentność, kohezja, zborność, zgodność, zwartość
- antonimy:
- (1.1) niespójność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spajanie n, spojenie n, spójnik mrz
- czas. spajać ndk., spoić dk.
- przym. spójny
- przysł. spójnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cohesion, coherence, coherency
- francuski: (1.1) cohérence ż
- hiszpański: (1.1) cohesión ż
- kaszubski: (1.1) zemkłosc ż, przëlga ż
- niemiecki: (1.1) Schlüssigkeit ż, Kohärenz ż; (1.2) Kohäsion ż
- włoski: (1.1) coerenza ż
- źródła: